Skinfaxi - 01.09.1917, Blaðsíða 3

SKINFAXI.
67
Gangan þunga.
Nóttin er komin. Hjala haustsins vindar.
hljóður eg veginn treS í urS og grjóti.
Nú skarta í mjallarfeldi fjallatindar
*og foldin brosir stirndum himni móti.
Eg áfram held um eggjagrjót og klaka
og urSir, hraun og klungur, bygSum fjarri,
jrví fagra lít eg vonastjörnu vaka
á vetrarhimni, öSrum hreinni og skærri.
Eg áfram held, þó erfitt sé aS ganga
og enn sé langt aS hinsta næturstaS.
En fyr en varir styltist leiSin stranga.
Þá staðnum næ eg alt er fullkomnað.
NiSdimt er úti. Næturkiljan þögnuS
og nóttin skýjatjöldum festing hylur.
En sál mín gleSst og finnur ríkan fögnuS.
Til fulls mig aSeins drottinn sjálfur skilur.
Eg áfram held — og ennþá syrtir, syrtir
og alt er hljótt. Mig skelfir myrkriS svarta —
aðeins um stund, því aflur birtir, birtir,
-af ást og þökk til drottins slær mitt hjarta.
1916. A. Th.
Dr. 0. S. Marden.
Orison Swett Marden er fæddur í Thom-
•ton í New-Hampshire nálægt 1850. MóSir
sína misti hann þegar hann var 3 ára
gamall og 7 ára var hann, er faðir hans
dó af slysförum. Eftir þaS fór drengurinn
í dvöl til prests, trésmiðs, bónda og sein-
ast var hann hjá malara. Oftast átti hann
illa æfi. Langur vinnutími, vinnuharka,
vont fæði, illur aðbúnaður og lítið um
skemtanir og uppfræðslu. Þannig liðu
Þernskuárin. Seytján ára gamall vildi hann
komast í „New London Academy“, en
forráðamaöur hans neitaði honum urn
það þó að hann byðist til að sjá fyrir sér
sjálfur. Samt fór hann þangað þrátt fyrir
boð og bann og dvaidi þar nokkur ár.
Námið gekk þó ekki sem best. Galt hann
þar þess, að hann varð að vinna fyrir sér
samtímis og svo ónógs undirbúnings. En
kjarkurinn var óbilandi og framfaralöng-
unin, hann setti takmarkið hátt og áfram
komst hann. Þegar efnin leyfðu honum
ekki lengur að stunda námið, sneri hann
heim til skóganna i New-Hampshire. Þar
vildi hann verða kennari. en er það tókst
ekki, leigði hann sér gamla skósmíðabúð
og stofnaði þar skóla með 12 nemendum.
Kenslustofan var hrörleg, bygð yfir læk
og gólfið ekki þéttara en svo, að nemend-
urnir gátu fiskað upp um það úr lækn-
um. Fyrir kensluna fékk hann 12 dollara
á mánuði og þessi starfsemi opnaði hon-
um síðar aðgang að kenslu í opinberum
skólum.
Á 21. fæðingardegi sínum fór hann á
fund fjárhaldsmanns síns og heimti arf
sinn. Ekki fékk hann meira en tæpan
tíunda hluta erfðafjárins og árangurslaust
varð þó hann leitaði aðstoðar réttvísinnar
í því máli.
Því næst tók hann að stunda nám við
New Hampton Institute. Eftir tvö ár varð
hann stúdent með bestu einkunn. Þaðan
fór hann til háskólans í Boston, varð þar
cand. mag. og síðan kandidat í læknis-
fræði og lögfræði, alt saman með besta
vitnisburði.
Eftir það ferðaðist dr. Marden til Norð-
urálfu, til þess að kynnast til hlitar sið-
um og háttum erlendra þjóða. En er
hann kom heim aftur stundaði hann versl-
un og græddist þá töluvert fé, sem hann
misti þó mest aftur 1 bruna og af öðrum
óhöppum.
I þeim sama húsbruna týndist og hand-
rit bókar einnar, er hann hafði starfuð uð
í mörg ár. Nú tók hann að rita hana ú