Skinfaxi - 01.12.1918, Qupperneq 5

SKINFAXI
93
ingsleysi sitt. Bein afleiðing af svona
framkomu, verður rýring almennings-
álitsins á iþróttunum yfir höfuð, menn
fá lielst það álit, að íþróttirnar séu
hvorki þess verðar, að eyða tíma i að
horf á þær eða afli í að fremja þær, því
alla þá fergurð sem íþróttin geymir i sér
og alt afl það og leikni sem íþróttamað-
urinn öðlast við tamninguna vantar
þarna; íþróttin og keppandinn er að
eins lifandi spéspegilmynd. En svo er
tjónið, scm maðurinn vinnur sjálfum
sér; eða að minsta kosti áhættan. J?að
g e t n r verið óbætanlegt — æfilöng
bilun einhvers líffæris, lims eða líkams-
hluta. í hlaupum er hættast við hjarta-
bilun eða lungnaþembu, og er livort-
tveggja oft mjög alvarlegt; og auðvitað
er liættast við slíku, þegar keppandinn
hefir ekki þroskað líkama sinn með
tamningunni; kemur varla fyrir, ef líf-
lega æfingu. En ]? ó að elcki hljótist neitt
færin eru beilbrigð og hafa fengið nægi-
verulegt tjón af þessu, er þctta samt
ranglátt gagnvart íþróttunum og sjálf-
um sér. Ennfremur kemur oft svo ber-
lega fram, hvc maðurinn er illa að sér
i íþróttinni, að hann verður áhorfendum
að atlilægi og sjálfum sér til skammar,
og' skerðir þar mcð cf til vill álit sitt,
einnig á öðrum sviðum, þvi menn bera
sjaldan virðingu fyrir „fúski“ eða
„fúskurum“, síst þegar þcir eru að trana
sér fram þar sem þeir eiga ekki að vera.
Eitt af Jn’í sem íþróttirnir kenna
fremjendum sínum, er hreinlæti, og
eins og áður er sagt, er mikil nauðsyn
ú því, og þess vegna lögð mikil áhersla
á það. (Framh.)
Skuldugir kaupendur
greiði skuldir sínar sem fyrst.
Félagsmál.
Innheimta.
Jón Krislófersson veitingasali á Blöndu-
ósi tekur á móti andvirði Skinfaxa hjá
einstökum kaupendum í Austur-Húnavatns-
sýslu. Til hans má og greiða eldri skuld-
ir við blaðið.
Skýrslur
hafa þessifélög sent til Sambandsstjórnar
um störf árið 1917:
umfél. „Skjöldur í Arnarfirði,
— Stokkseyrar,
— „Bláfjall“ i Skaftártungu,
— „Unnur djúpúðga" í Hvammssveit.
— Akureyrar,
— „Árroðinn" (í Eyjafjarðarsýslu),
— „Framsókn11 (i Húnavatnssýlu),
— „Framtið“ (i Eyjafjarðarsýslu),
— „Ólafsfirðinga“ — —
— Svarfdæla — —
— „Vorboði“ — —
— „Dögun“ (Fellsströnd).
Kvittun þessi hefir sökum þrengsla orð-
ið að bíða all-lengi. Eru hlutaðeigandi
félög vinsamlega beðin að afsaka það.
Ungmennafélagið Vestri
i Koílsvik við Látrahjarg er nú um
tveggja ára gamalt. J?að er mjög ein-
anrað og afskekt frá náinni samvinnu
við önnur sambandsfélög í Vestfirðing^-
fjórðungi. Næsta félag er „Skjöldur“ í
Dölum í Arnarfirði. Samt gæti þetta fé-
lag gefið ungmennum í mörgum sveit-
um landsins bendingu um hvernig þau
ættu að nota tómstundirnar.
Eélagið heldur fundi tvisvar í mán-
uði að vetrinum, og þá kemur altaf út
blað, heldur uppi söngkenslu og söng i
sóknarkirkjunni. íþróttaflokkur starfar
innan félags, sem iðkar skíða og skauta-
ferðir, sund og glímur.