Skinfaxi - 01.10.1919, Qupperneq 1

10. BLAÐ
REYKJAVÍK, OKTÓBER 1919.
X. ÁR.
Um alþýðuskóia.
Vinna af hvaða tegund sem er, er í
eðli sínu félagsskapur, því að alt sem
fólk starfar, á að hafa ákveðið tak-
mark og fullnægja að einhverju leyti
þörfum mannfélagsins. Jafnvel sú starf-
semi, sem miðar beint að því að draga
fram lífið, á að vera þannig, að hún
sé í samræmi við það þjóðfélag, sem
hefir margfaldað og aukið hina með-
fæddu starfsemis hvöt og hugsanir
mannsins.
Eigi þjóðfélagið að geta unnið vel
saman, þá verða kraftar og eiginleikar
fólks að þroskast i þá átt frá blautu
barnsbeini.
Ef hver einstaklingur lætur sér það
umhugað, að vinna í sem bestu sam-
ræmi við heill og velferð þess þjóðfé-
Jags, sem hann lifir i, þá eykur það
mjög ánægju og velferð fjöldans. Án
þessarar starfsemi, sem er lífsskilyrði
fyrir þjóðfélag vort, getur sönn menn-
ing alls ekki lifað og þroskast.
Mentun, sem gerir menn færa til að
starfa i félagsskap, er því alveg nauð-
synleg; hver einstaklingur verður að
geta unnið með öðrum einstaklingum i
þjóðfélaginu. Við sendum börnin í
skóla til að læra éftir vissum reglum
störf, sem naugðsynleg eru fyrir fram-
tíð þeirra, en yfir höfuð alstaðar þá
leggja skólarnir alt of litla áherslu á
að þroska liinar félagslegu hvatir í
manninum.
það er ekki lögð áhersla á það, að
búa einstaklinginn sem best undir sam-
líf við aðra í þjóðfélaginu. Heldur ger-
ir það uppeldi, sem hann fær í skólan-
um, liann einangraðan, eigingjarnan og
sérvitran.
Slíkt uppeldi og skólafyrirkomulag
eru leyfar af þjóðfélagsskipulagi, sem er
ekki lengur til. Hinar vanalegu náms-
greinar eru í litlu samræmi við hina
visindalegu og lýðfrjálsu þjóðfélags-
stofnanir nútímans, þarfir þess og hug-
sjónir, en heldur áfram að búa börn-
in undir einstalclingsbaráttu fyrir til-
verunni, ásamt lítilli andlegri menn-
ingu, til nautnar einstaklingnum, en
elcki andlega menningu, sem miðar að
því að þroska hann, einstaklinginn, að
vinna i þarfir og að velferð annara ein-
staklinga. Víðast hvar i heiminum er
enn mjög ábótavant í þessu efni, en þó
eru menn mjög farnir að sjá, hvað skól-
arnir eru á eftii’, og að þeir verða, ef
þeir eiga að stuðla að þroskun þjóðfé-
lagsins í heild sinni, að vera sniðnir
eftir þörfum fólksins og fylgja þeim
breytingum, sem verða í þjóðfélag-
inu.
Hið fyrsta aðalhlutverk alþýðuskól-
ans er að kenna barninu að lifa í heim-
inum, kenna þvi að skilja hlutverk
sitt í mannfélaginu, og byrja undir eins
á þvi að búa barnið sem best undir