Skinfaxi - 01.10.1919, Blaðsíða 3

SKINFAXI
75
þau liafa séð fyrir sér á hreyfimynda-
húsinu. Stjórnarvöld ættu alment að
útiloka þær myndir er geta haft sið-
spillandi áln'if á líf fólks.
Hreyfimyndasýningar liafa reynst
afar hentugar og áhrifamiklar í því að
breiða út nýjar kenningar, og þannig
að fá fólk til að breyta skoðunum sín-
um, og snúa þeim til fylgis nýju máli.
1 ófriðnum mikla voru þær mjög notað-
ar til að fá þjóðirnar til fylgis stjórn-
inni. Yoru þá oft sýndar mjög öfga-
kendar myndir um grimd og svívirð-
ingar, sem óvinirnir áttu að hafa fram-
ið. Líka var nú á eftir ófriðnum oft
sýndir myndaleikir í mörgum þáttum,
sem miðuðu algerlega að því að sverta
jafnaðarstefnuna. þessar myndir höfðu
auðsjáanlega mikil áhrif í bili, því að
fólk er oft i leikhúsum i þvi skapi, að
það er hægt að snúa því til fylgis ýmsu
sem það undir öðrum kringumstæðum
mundi alls ekki vera fáanleg til þess.
Menningargildi hreyfimynda er feiki-
mikið; viða í ameriskum skólum eru
þær notaðar við kenslu, einkum í sögu
og landafræðistímum til að sýna merka
sögulega viðburði, landslag, lifnaðar-
hætti og atvinnuvegi þjóða og þvi um
Mkt. Líka nota vísindamenn þær mjög
við ýmsar rannsóknir; til dæmis hefir
hinn ameríski vinnuvísindafræðingur,
F. B. Gilbreth, notað þær þá er hann
hefir verið að rannsaka liraða og leikni
verka og iðnaðarfólks, þá er hann hef-
ir leitað að ráði til þess að endurbæta
verkið og til að auka hraðann. Hreyfi-
myndirnar sýna með hinni mestu ná-
kvæmni allar hreyfingar þess sem vinn-
ur; þær lireyfingar, sem eru áhrifa-
miklar og góðar geta verið sundur-
greindar frá hinum vondu sem að eins
spilla fyrir og hindra hraða og leikni í
verkinu. Alt þetta kemur greinilega i
ljós á tjaldinu. I samhandi við tjaldið
er klukka með einum vísi, sem sýnir
hvað miklum tíma er varið i hinar ó-
nauðsynlegu og klunnalegu hreyf-
ingar.
pað er heldur ekki þýðingalaust, að
fátækt fólk getur oft séð bestu leikara
heimsins á leiksviði fyrir mjög litið
verð. Nú er það mjög að færast í vöxt,
að hinir betri hreyfimyndaframleið-
endur fá alla bestu menn sem þcir geta
náð í sína þjónustu,bæðiskáldsagnahöf-
unda, leikskáld og aðra listamenn, til að
geta framleitt sem bestar og fullkomn-
astar sýningar. Samtsem áður þurfa
hreyfimyndirnar enn mjög að þrosk-
ast frá listarinnar sjónarmiði.
Framh.
Ferð upp á Hvannadalshnjúk.
Mörg ungmennafélög munu hafa
þann sið, að taka sér skemtiferðir til
fjalla á sumrin, og eg ímynda mér, að
cnginn sem þessar ferðir fer, sjái eftir
þeim kostnaði, og þvi erfiði er hann
leggur á sig, til þess að fara svona ferð.
Flestir munu finna, að þeir hafa betra
af skemtiferð, hvort heldur farið er
ríðandi eða gangandi, heldur en dans-
samkomu, þvi það er satt, sem skáldið
okkar góða kvað: „Frjálst er i fjalla-
sal, fagurt í skógardal, heilnæmt er
heiðloftið tæra“. — Af f jallaskemtiferð-
um geta menn haft ýmislegt gott annað
en að teyga liið heilnæma fjallaloft.
pað liafa til dæmis flestir gaman af,
að koma á þá staði, sem þeir hafa ekki
komið fyr á. Og sé farið þangað, sem
gróður er góður, og ef í ferðinni eru ein-
liverjir, sem þekkja blóm, þá geta þeir