Skinfaxi - 01.01.1920, Blaðsíða 4

SKINFAXl
Þaö mun varla finnast betra rá‘S en það,
aS reisa svo fljótt sem auSiS verður, mynd-
arlegan lýöháskóla á einhverju höfuöból-
inu, sniöinn eftir bestu fyrirmyndum arín-
arstaöar.
Skóli þessi gæti oröiö nokkurs konar
miöstöö andlegrar menningar á Suöur-
landsundirlendinu. Heilsubrunnur, sem
veitti andlegu lífslofti inn í hverja sveit,
inn á hvert heimili; hann gæti orðið ann-
aö heimili allra, einkum unga fólksirís, sem
á hann hefði gengiö.
Eins og áöur er tekið fram, er Suður-
landsundirlendiö hjarta landsins frá nátt-
úrunnar hendi; það verður hjarta verk-
legra framfara og það ætti að verða hjarta
þjóðlegrar mentunar og andlegs lífs.
V.
Framkvæmd málsins.
Dugmiklir og framtakssamir menn, sem
áhuga hafa fyrir málinu, þurfa aö taka
höndum saman, fá sýslunefndirnar á hlut-
aðeigarídi svæði og alþingi í lið með sér,
og hrinda svo málinu i framkvæmd hiö
bráðasta. Fyrst er að velja staðinn, þar
sem skólinn á að standa. Eg býst viö, að
um það geti orðið allskiftar skoðanir, svo
slciftar, að það gæti tafið fyrir framgangi
málsins. En slíkt má ekki verða.
Við þessu er gott ráð, og það er ram-
íslenskt. Þegar alþingisstað átti að velja
fyrir landið, var einum manni, Grimi geit-
skó, falið að velja hann. Og eg hefi aldrei
heyrt getið um, að nokkur maður hafi
fundið að því vali. Þegar alt var komið
í öngþveiti á alþingi milli kristinna manna
og heiðinna árið iooo var e i n u m manni
falið að skera úr og allir voru svo hygn-
ir, að gangast undir að hlíta úrskurði hans.
Skinfaxi!
Þú hefir beðið mig um linur.
Eg óska þér og þínum allrar farsældar
á nýja árinu!
Þínir eru allir þeir sem þrá sól. og sumar.
Heltu yfir þá geislum þínum og vermdu
þá, eklci á tám og fingurgómum, það geta
þeir sjálfir, en í hug og h j a r t a, það
er síður á þeirra færi. Og lýstu þeim, vin-
ur minn, ekki i n n í ógöngurnar — þang-
að er auöratað og þar er margur k o m-
i n n, heldur y f i r þær eða ú t ú r þeim.
Það verk þykir mér við þitt hæfi, og
þú veist, að þess er þörf.
Þurfamenn? Já!
„Þurfamaður ert þú mín sál
þiggur af drottni sérhvert mál.“
Það er Skinfaxi hefir best þegið, það
ber honum að veita og það vona eg hann
veiti.
Fréttir?---------
Þaö væri nú betur, að eg gæti sagt eitt-
hvað i fréttum — eitthvað gott.
Ung-merínafélögunum líður vel. Að
miríSta kosti eru þau við þá heilsu, að
þau geta sofið. Það er nú altaf mikilsvert.
En hvort þdu njóta svefns o g m a t a r,
vil eg ekki fu.llyrða, þvi vöxturinrí geng-
ur illa og eg held eg megi segja, að þau
lifi ekki í óhófi. — Þau eru sparsöm, spara
krafta sína, geyma fyrirætlanir og fram-
kvæmdir, og mun orka tvímælis, hve
liyggilegt það er.
En þú sérð, að þau hafa nokkuð sér til
afsökunar jiegar skýrslurnar koma —
með stóru eyðurnar.
F ramtíðarhugsj ónir ?
Þú spurðir um ]iær. — Bíddu við! —
eg er nú að leita að þeim.---------Já, —-
— Jú! „íslendingar viljum vér allir vera“
eins og Fjölnismenn. En — við viljum