Skinfaxi - 01.09.1920, Blaðsíða 5

SKINFAXI
37
hans, sem allir álitu skólann hættulegan
fyrir latínumentun æöri stéttanna, vildu
helst kæfa hann niSur. (Frh.)
Heilsufræðisbálknr.
Um skemtanir.
Lestur góðra bóka er oft einhver sú
hollasta skemtun hugsanleg, og gefur
mestan og bestan arS þeim sem nýtur.
HvaS snertir lestur skáldrita, þá er þaS
hollast hverjum manni, aS forSast aS lesa
þann skáldskap sem lýsir óhollu og gjör-
spiltu mannfélagi. Sú tegund skáldskapar
sem er væmin og æsandi, ætti líka aS forS-
ast, þvi aS áhrifin verSa vond og siSspill-
andi.
Prestar, kennarar og aSrir mentamenn,
sem hafa hönd í bagga meS eSa láta sér
ant um aS hin andlega þroskun þjóSarinn-
ar sé holl og eSlileg, eiga aS benda fólki
á góS skáldrit. Sá, sem kann erlent mál,
]>ótt ekki sé nema NorSurlandamál, hefir
lykilinn aS góSum og göfugum skáldskap,
sem göfgar og bætir þann sem les. Má þar
til nefna rit Björnsons og Selmu Lagerlöf.
ÞaS er fengin reynsla fyrir því, aS ef
fólk á unga aldri venur sig á aS lesa aS eins
góSan skáldskap, þá sneiSir þaS hjá hin-
uni lélega og siSspillandi. Því að siSgæSis-
meSvitundin og fegurSartilfinningin er
þroskaSri en ella.
Dans í hófi er mjög holl líkamshreyfing,
þó einkum undir beru lofti; hann er líka sú
skemtun, sem hefir líka þann kost, aS allir
geta tekiS þátt í, bæSi konur og karlar.
Dansinri er því félagsleg skemtun, sem eyk-
nr leikni og þokka; svo ef ávalt væri dans-
aS i hófi í góSum húsakynnum eSa undir
beru lofti, þá væri dansinn holl og góS
skemtun. En þvi miSur er hanri oft iðk-
aSur í óhófi, og í vondum húsakynnum, og
hefir hann þá mjög ill áhrif á andlegan og
líkamlegan þroska, sem innari skamms
koma af staS losi og rotnun í umhverf-
inu. Annars er dans iSkaSur mest í óhófi
þar sem lýSmentun er léleg, siSferSi rotiS
og atvinnuvegir og alt þjóSfélagsskipulag
er í bernsku og á völtum fótum. Sem dæmi
upp á þjóSir, sem iSka mjög dans má nefna
Ungverja og hina alræmdu flökkuþjóS
Zigena og suma SuS.urlandabúa. Einn
ig eru Eskimóar og skríll stórborganna
mjög sólginn í dans. AlþýSudanssalirnir
(Public dancehalls) í stórborgunum erlend-
is eru uppsprettur margra glæpa og siS-
spillingar. Dans í óhófi leiSir því fjölda
fólks á glapstigu og gerir þaS aS líkam-
legum og andlegum rolum, sem eru hiS
versta illgresi í hverju þjóSfélagi sem er.
Því aS þær hindra eSlilega og sanna fram-
þróun lýSsins í heild sinni.
Félagsmál og félagsmenn.
Annað gestamót U. M. F. R. 1920.
Kæru félagssystkin!
Erin einu sinni geng eg hér fram til þess
fyrir hönd forgöngumanna mótsins, aS
bjóSa ykkur innilega velkomin.
Er þaS von þeirra, aS þiS skemtiS ykk-
ur hér sæmilega vel, og aS samkoman
mætti verSa ykkur og okkur, en ])ó fyrst
og fremst félagsskap okkar og fögrum
hugsjónum til einhvers gagns.
Eg er ekki eirin af forgöngumönnum
mótsins fremur en síSast, cn af ást til fé-
lagsskaparins og fögru hugsjónanna hans,
set eg mig aldrei úr færi um aS stySja
hann eftir þestu getu, og geri því fyrir
hann þaS sem eg get þegar mér er unt.
Nú eru þó möguleikarnir ekki meiri en
þaS, aS eg verð aS fara héSan rétt strax
aftur, get ekki 01SÍS meS ykkur. Því valda