Skinfaxi - 01.03.1921, Blaðsíða 4

12
SKINFAXl
sterkar heröar og hvelft brjóst. Hver hreyf-
ing bar vott um orku og hvatleik, og mátti
um þá segja, eins og sagt er um Skarphéð-
inn í Njálu, aö þeir sýndust allir vera
„skjótlegir til karlmensku".----------„Þaö
sem sérstaklega vakti athygli áhorfenda,
voru sveifluæfingar, sem þeir geröu á svif-
slá og sveiflugrind." (Þ. e. „svingstang"
og ,,bar“).
„Morgunbl." 21. júní: „---------Var hið
mesta hermannasniö á flokknum; snöggar
fyrirskipanir og hreyfingar, og var unun
að sjá hve vel og nákvæmlega að
hlýtt var. Var líkast því, aö þar gæfi
að líta 12 spegilmyndir af sama mannin-
um, svo samtaka var flokkurinn í hreyf-
ingum o g s v o m i k i ð v a 1 d f o r-
i n‘g‘j a n s.“ —
Um áhaldaæfingarnar segir blaðið rétti-
lega: „— — og virtst svo, sem að eigi
væri sú list til, sem þeir kunnu ekki að
leika þar (þ. e. í ,,sveiflugrind“). Fimi
þeirra var blátt áfram ótrúleg, og krafta
höföu þeir Dofrasynir í kögglum og v a 1 d
y f i r hreyfingum sinum. Það var
ekki að eins að þeir gerðu hinar erfiðustu
æfingar, heldur fór alt fram m e ð a ð-
dáunarverðri nákvæmni og
fegurð í hreyfi'ngum.“ — — —
„Er eigi hægt að lýsa fimi íþróttamann-
anna eins og skylt er, til þess vantar orð.“
— — — „Það sem einkennir hina norsku
leikfimi er hvatleikurinn í öllum
hreyfingum og röskleikinn.“
Eg hefi strikað undir fáeinar setningar
frásögumanns, því þar hefir harin séð sam-
band orsaþa og áhrifa óvenju glögt 0g
skýrt.
Athugasemdir og hugleiðingar.
. Margg væri að Jninnast í tilefni af heim-
sókn þessari og eðlilegum áhrifum hennar
á ísleriskt íþróttalíf. Verður þó flest það
að bíða betri tíma, ef „Skinfaxa“ skyldi
vera líf lagið. Eg ætla hér að eins að drepa
á tvö atriði — og það að vísu aðalatriði —
sem munu hafa orðið augljós öllum full-
skygnum mönnum, er sáu sýningar Norð-
manna.
Það sem íþróttamenri v o r a skortir svo
tilfinnanlega er a 1 v a r a n í áhuga sinum
og einbeitni, og því næst h 1 ý ð n i!
A 1 v a r a n til þess að lyfta íþróttunum
upp í æðra veldi og gera þær fagrar og
drengilegar, svo að þær verði annað og
meira en auðvirðileg köpp um ímynduð
„met“-orð, er á sama stendur hvernig
náð sé, ef þau að eins nást! — Alvaran
sem endurspeglar þann einasta fullgiilda
sannleika og íþróttaverðmæti: H e i 1-
b r i g ð s á 1 í hraustum 1 í k a m a.
H 1 ý ð n i n a gegri öllum fyrirskipunum
og gegn sjálfum sér. Hið einasta sanna
„fullveldi" er að geta beygt vilja sinn fús-
lega undir nauðsyn ábyrgðar og áreyrislu,
og lagt þar fram allan áhuga sinn og krafta
óskifta, hvort sem er til íþróttaiðkana,
þjóðfélagsstarfa eða annara starfa.
Þennari gullvæga eigilnleika skortir allan
fjölda íþróttamanna vorra, — og þjóð vora
yfirleitt.
21. júní 1921.
Helgi Valtýsson.
Þinggerð.
Ár 1921, fimtudaginn 12. maí, var fjórð-
ungsþing Súnnlendingafjórðungs U. M. F.
í. sett í húsi K. F. U. M. í Reykjavík kl.
9 f. hád. Voru mættir fulltrúar frá flestum
félögum.
Þíngið sctti fjórðungsstjóri Þorgils Guö-
mundsson. Sungið i þingbyrjun: „Eld-
gamla ísafold.“ o. s. frv. Kosinri forseti
þingsins Þorgils Guðmundsson og til vara
Björn Bjarnarson. Skrifarar Aðalsteinn
S'gmuridssori og Guðni. Illugason.