Skinfaxi - 01.04.1922, Blaðsíða 4

28
SKINFAXI
Skinfaxi
Útgefandi: Samb. Ungmennafél. Islands
12 blöð á ári. Verð 3 krónur. Gjalddagi
fyrir 1. júlí.
Ritstjórn, afgreiðsla og innheimta: Skin-
faxi Reykjavík Pósthólf 516.
kominn, hve almenn og hve næm sú til-
finning er?
Við höfum nú öll lesið og hugleitt bréf
það, sem sambandsstjórnin hefir skrifað
okkur. Bréfið, sem getur um að sambands-
stjórnin þurfi ætíð að fá á 'réttum tíma
skýrslur frá félögunum og andvirði Skin-
faxa.
Bréfið ber þess vott, að okkur gengur
ekki vel í skólanum, sent eg taldi félags-
skapinn okkar vera. Við fáum ekki nógu
góðan vitnisburð við ársprófið síðasta.
Við höfum víst engin neitt til afböt-
unar, nema aldarandann, en það er skamm-
góður vermir. Þegar aldarandinn er alt
annað en heilagur og leiðir' frá sannleik-
anum í stað þess að greiða götuna í sann-
leiksáttina, þá verður að gjalda varhuga
við leiðsögunni, og — ekki nóg með það,
heldAr blátt áfram ráðast á hann og breyta
honum, enda þótt þar sé »þunga þraut
að vinna«. Það er kvartað um slælega
unnin störf bæði í þarfir hins opinbera
og einstakra manna, við megum ekki vera
smámynd af Jjví. Það er kvartað um ólög-
hlýðni og virðingarleysi gagnvart lands-
lögunum, lífsreglunum sem Jijóðin hefir
sett sér sjálf til J^ess að greiða sér leið
til fullkomnunar. Við megum ekki gerast
sekir í því sama. Kvartað er einnig um
ókærni og samvizkuleysi margra embætt-
ismanna landsins, einkum lækna og lög-
fræðinga og annara, er framkvæmdarvaldið
hafa í höndum sér. Við erum sjálfir okkar
eigið framkvæmdarvald, eins og íslenzka
Jojóöin var það í heild sinni á gullöld
hennar, og hefir sambandsstjórnin sýnt
með bréfi sínu hvernig hún vill að við
rækjum framkvæmd okkar eigin laga.
Nú er tími til þess að gera ákveðna
ákvörðun í Joví, hvort ungir íslenzkir menn
vilji láta nokkuð til sín taka eða ekki,
hvort Joeir vilja falla frá prófi, eða ef til
vill ganga úr skóla, þegar mest á ríður,
eða hvort þeir vilja sýna rögg af sér, æfa
og styrkja hönd og huga og öll Joau dýr-
mætu öfl, sem hver einn hefir yfir að
ráða, í þessum sameiginlega yndislega
æskulýðsskóla okkar ungmennafélaganna
og taka síðan þaðan fullnaðarpróf manns,
fullorðins manns, með þeim vitnisburði,
að hann sé æfður orðinn í Jdví að sýna
trúmensku, skyldurækni og samvizkusemi
í því verki, sem hann er fær um að vinna
í þarfir lands og þjóðar; alveg sama hvaða
heiðarlegt starf það er.
Kæri félagsbróðir eða félagssystir, ef
þið skylduð einhver finna að Jfið vanrækið
félagsstörfin, ef þið eruð ykkur þess með-
vitandi að á ykkur hvíla skuldir, sem Jfið
eigið að greiða, t. d. félagsgjöld o. s. frv.
þá munið að láta það ekki »drasla« svona
iengur. Munið það að eitthvert þyngsta
fargið, sem bæði á þjóðum og einstak-
lingum getur hvílt, er skuldafargið. Eg
veit fyrir víst að skuldir ykkar eru ekki
svo miklar að farg megi nefnast, og Jfið
getið léttilega losnað við svo litla byrði,
og það er ekki þess vegna, að eg minn-
ist á þetta hér, heldur vegna þess, að
eg finn, eða mér skilst, hve heillavænleg-
ar horfur Jjað væru núna, Jjegar ])jóðar-
heildin stynur undir skuldafarginu, að sjá
árroða sjálfstæðisins á Jjví sviði renna
upp í tjaldbúðum íslenzku vormannanna.
Mörg dáðrík og framlynd hetjan, hefir
á Islandi lifað, starfað og dáið, svo fyrir-
myndir eru nægar.
»Eigi skal haltur ganga meðan báðir
fætur eru jafnlangir«, sagði Gunnlaugur
ormstunga.
Ef við særumst í stríðinu fyrir umbót
aldarandans, þá deyjum standandi, sem