Skinfaxi - 01.06.1922, Blaðsíða 7

S K I N F A X I
47
petta er raunar sama sagan, sem
gerst hefir hjá öðrum þjóðum, sem
endurtekur sig hér, því ekkert er nýtt
undir sólunni. þjóðverj ar öpuðu eftir
Frökkum á dögum Loðvíks XIV. Danir
sömdu sig seinna að siðum þjóðverja,
og langt er síðan' við Islendingar tókum
að „dependera“ af hinum dönsku. Auð-
vitað er það engin málsbót, því alt þetta
byggist á grunnfærni hugsunarinnar,
hégómaskap og yfirborðsmensku, hjá
hvaða þjóð sem það gerist. —
Við tökum ekki eftir því, hvað strá-
ið, sem er að vaxa, stækkar á einum
degi, ekki heldur hvað það fölnar mik-
ið á einum degi, þegar það er á þeirri
leið, en samt stækkar það og fölnar.
þegar við erum á þroskaskeiði, tök-
um við ekki eftir dagvextinum að öðru
en þægindakendinni, sem því er sam-
fara að vaxa og þroskast, og þegar við
brjótum blessuð lífsboðorðin, vitum við
oft ekki af því fyr en óþægindakendin
kernur með viðvaranir sínar.
þannig er það með þessa aðkomnu
siðu, þeir koma nærri ósýnilegir eins
og efnið í þokuna, gufan, en þegar hún
þéttist, verður ekki ratljóst.----það
er ekki orðið ratljóst í íslenzku þjóðlífi
fyrir þessari kerlingalæðu!
Skýr og glögg' hugsun og þekking á
því, sem okkur hæfir og okkur er fyrir
beztu, mun brátt eyða þokunni. það, að
sumarsól sannrar íslenzkrar menningar
komist sem fyrst í hágöngu, mun leysa
þokuna upp með öllu.
Eg heiti á alla unga íslenzka krafta
nú með morgunsári sumarsins, að
leggja máli þessu lið. Við þurfum að fá
opin augun, — og fá aðra til að opna
augun fyrir því afskaplega ósamræmi,
sem nú tíðkast hér á landi í siðum og
háttum, og vinna eindregið á móti því
og byrja sjálfir að innleiða frónska
siðu og háttu, fá listamenn í lið með
okkur til þess að tryggja að bygt verði
á fegurðarviti og næmleik. Gáum að
því, að hér er um meira að ræða en
smávægilegt „smekk“-atriði; hér er líka
að ræða um sparnaðarmál, því útlenda
tízkutildrið er sú versta ósparnaðarhít,
og hana höfum við ekki efni á að fylla,
en frónskan snýr sér að öllu sem innlent
er fyrst og fremst, bæði hvað iðnað,
klæðnað, mataræði o. fl. snertir.
Fyrsta skilyrðið til þess, að eitthvað
ávinnist í þessu efni, er að sem flestir
snúi hug sínum að því með velvild og
fórnfýsi, og þá ekki sízt hinir leiðandi
menn þj óðfélagsins.
I því trausti að svo verði, læt eg út-
talað um málið að sinni. þetta eru ein-
ungis örfá orð, sem eg vænti að Skin-
faxi beri fyrir mig til félaganna út um
land, ásamt eftii'farandi nefndai'áliti og
fundarályktun Bandalagsfundarins:
„Nefndin álítur að fulltrúarnir eigi að
beita sér einhuga fyrir því heima í fé-
lögum sínum, að útrýma eftir fremsta
rnegni allri tízku, sem skaðleg er sannri
íslenzkri menningu, svo sem: dýrum og
óhaganlegum klæðnaði, ýmsum útlend-
um siðurn og orðskrípum, sem leiða til
spillingar fyrir íslenzkt þjóðerni, en búa
að sínu, hvað mál, siði og klæðaburð
snertir. — Samkvæmt ofanskráðu gerir
nefndin svohljóðandi tillögu:
„Bandalagsfundurinn felur stjórn
Bandalags U. M. F. Vestfjarða að
skrifa öllum U. M. F. samböndum út
um land ítarlega um málið. Einnig að
skrifa sambandsstjórn U. M. F. í. og
skora á hana að útvega fyrirlesara, sem
yrði á vegum allra ungmennafélaga
Sambandsins til þess að tala fyrir mál-
inu út um alt land“. (Samþ. í e. hlj.).
Björn Guðmundsson.
----o----
Ungmennafélagar! Sendið sambands-
stjórninni fréttir af félagsstörfunum.