Skinfaxi - 01.08.1922, Blaðsíða 1

8. BLAÐ
BEYKJAYÍK, ÁUÚST 1922.
XIII. ÁR
Fyrirlestrar. — Eftirlit.
Þaö var tilætlun Sambandsþingsins í
fyrra að Sambandsstjórnin annaðist um
að fluttir yrðu fyrirlestrar í félögunum
víðsvegar um landið á næstu árum. Skyldi
kept að því að hvert félag fengi a. m. k.
einn fyrirlestur á ári.
Þetta hefir ekki komast í framkvæmd
síðasta ár, nema að litlu leyti. I vor stóð
stjórnin í sambandi við tvö héraðssam-
bönd um fyrirlestramenn, en af fram-
kvæmdum varð ekki sökum þess að þeir
fengust ekki á þeim tíma, sem hlutaðeig-
andi félögum þótti best henta. Þetta er
annars mjög algengt. Störfum manna til
sveita er svo háttað, að á sumum tímum
ársins er ekki unt að halda sámkomur og
taka á móti fyrirlestramönnum. Oftast
vilja félögin fá fyrirlestrana mjög á sama
tíma. Og fyrirlestramenn stunda að jafn-
aði einhver kenslustörf sem örðugt er að
losna frá til langferða einmitt þann tíma
sem félögin að jafnaði kjósa að tá þá.
Þetta veldur örðugleikum, sem tæplega
verða yfirstignir nema með því að Sam-
bandið geti launað mann eða menn til
fyrirlestra mikið af árinu og að félögin
geri sitt til að veita þeim móttöku þó
ekki sé á ákjósanlegum tíma.
Tillaga um fastan starfsmann Sambands-
ins er ekki ný en hún getur þó veriö til
umræðu og athugunar engu síður.
Það efar enginn að fyrirlestrarmenn
geta blásið nýju fjöri að glæðum félags-
skapar vors i mörgum skilningi. En fyrir
þeim sem þetta ritar vakir margt fleira
samhliða fyirlestrunum setn áhugasamur
starfsmaður Sambandsins gæti komið í
verk. Fyrirlestrar eru eitt af mörgu sem
slíkum manni væri ætlað að hafa á hendi.
Nú eru 11 smærri sambönd í U. M. F.
Islands. Einn maður mundi geta heimsótt
öll félögin á tveimur árum. Hann þarf að
vera ráðunautur félaganna um stefnumál
þeirra og störf, síhvetjandi og öruggur for-
ystumaður, gefa og taka á víxl, flytja nýj-
ar hugmyndir og bendingar frá einu félagi
til annars, halda útbreiðslufundi þar sem
margt er á félagsaldri utan félaganna, út-
breiða Skinfaxa, sameina fylgi æskunnar
við stefnuskrá félaganna, leiðbeina um
öll félagsmál og leiðbeina í íþróttum.
Það skal játað að tiltölulega fáir menn
eru svo fjölhæfir sem þarf til þess að
starfa svo sem hér er um mælt. En þeir
eru til. Meiri hætta er á að Sambandið
geti ekki launað slík störf svo sem vert
er. Félögin þarfnast meiri samvinnu inn-
byrðis en hingað til hefir átt sér stað,
meiri kynningar hvert af öðru og tneiri
uppörfunar frá Sambandinu. Að öllu at-
huguðu virðist því iiggja beint fyrir, að
Sambandstjórnin ráði sér sendimann, til
þess að heimsækja þó ekki væri nema
helming félaganna næsta vetur. Félögun-
um þyrfti að tilkynna það með nægum
fyrirvara, en af fyrri reynslu má vænta
þess að þau greiði vel fyrir slíkum erind-
reka og kappkosti að gera för lians góða.
X.