Skinfaxi - 01.08.1922, Blaðsíða 3

SKINFAXI
59
íþróttaskóli, veröur þessu best til vegar
komið með námsskeiðum líkum því er hér
er sagt frá.
Nauðsynlegt væri að hafa íþróttanáms-
skeið árlega í hverju héraði landsins.
Heppilegast mundi að hafa þau í sveitum,
mætti þar víða fá ágæta íþróttavelli, t. d.
eggslétta harða völlu, er væru miklu hent-
ugri og hollari en melarnir hér í R.vík,
þótt talsvert hafi verið til þeirra kostað.
Sundlaugar eru allvíða dágóðar, gætu víða
verið ágætar. Hús til fimleika er ekki
nauðsynlegt, þar sem kenslan 'ae'tti eingöngu
að miðast við þær íþróttir sem hægt er
að iðka undir beru lofti, Þær einar geta
orðið algengar í sveitum landsins nú um
langt skeið.
Dvalarkostnaður þátt-takenda þarf ekki
að verða meiri í sveitum en í R.vík, mundi
sennilega verða minni að öllum jafnaði.
Sennilega gætu þátt-takendur vistast á
heimili þar sem þ'éttbýlt er á meðan að
námsskeiðin stæðu, enda mun það hafa
veriö venjan þar sem sundnámsskeið eða
önnur íþróttanámsskeið hafa verið haldin
í sveitum.
Samfundur.
Enginn nema sá, sem skilið hefur yndi
sveitalífsins og engir nema Ungmenna-
félagar geta skilið tilfinningar okkar Ung-
mennafélaga úr Reykjavík, sem kbmum
til samfundar við samherja okkar úr U.
M. F. Stokkseyrar í Þrastaskógi 22. júlí.
I Reykjavík, sem einn merkur útlending-
ur hefir kallað »gorkúlubæ« býr nú 6.
hluti þjóðarinnar. Mikill hluti jiessa fólks,
sem komið er til vits og ára, þráir sífelt
að komast upp í sveit, að »geta stigið
fæti sínum á gras« þó ekki sé nema eina
dagstund úr sumrinu. Meðal joeirra erum
við ungmennafélagar. Það hefir verið venja
okkar að fara á hverju sumri út úr bæn-
um í félagi, en þetta mun vera lengsta
ferðin, liðlega 60 rastir. Við höfðum látið
boð ganga til félaganna austan fjalls um
ferðina, eftir að hún var afráðin, en sökum
þess hvað fyrirvarinn var skammur þá
gátu þau ekki mætt að einu undanskildu,
Stokkseyrarfélaginu. Að morgni kl. 6l/2
var lagt af staö í bifreiðum og komið
austur að Þrastaskógi um kl. 11. Skömmu
síðar komu nokkrir félagar frá Stokkseyri
og fleiri síðar og voru alls á samkomunni
um 80. Engin dagskrá hafði verið gerð
en fram fór söngur, ræðuhöld, leikar og
samræður á víxl. Veður var hið ákjósan-
legasta allan daginn og fór skemtunin
prýðilega fram. Seinast um kvöldið hélt
flokkurinn nærri óskiftur niður að Olfusár-
brú þar sem félögin skildu með þeirri sam-
eiginlegu ósk að hittast aftur næsta sumar.
Af jiessari tilraun U. M. F. Reykjavík-
ur, til þess að kynnast félögum austan
íjalls, getur margt gott sprottið í framtið-
inni. Reynslan sýnir að svo hefir verið
um ýmsa samfundi félaga annarsstaðar.
Við Reykvíkingar vitum að minsta kosti
að við hittum í sumar félag í Þrastaskógi
sem vert er að kynnast, hjörtu sem slá
fyrir sömu hugsjónum og okkar eigin — í
Ungmennafélagi Stokkseyrar.
Umhverfi Þrastaskógar er mjög fag-
urt á alla vegu. Hann er stór gjöf
göfugs manns. Ungmennafélagar verða að
takast J^angað ferð á hendur til Jiess að
skilja luig gefandans og verða menn að
meiri. Skógurinn er á ncsi við Sogið
litlu ofar en jrað fellur í Hvítá. Að norð-
austanverðu myndar Sogið eins og stórt
stööuvatn. l’ar safnast á svanir og endur
með söngvum og kvaki. Er það til mikils
yndisauka. I norðvestri rís Ingólfsfjall bratt
og tröllslegt en Sogiö skilur skóglendið
frá rótum þess og líður með lygnum og
þungum straumi. Norðanvert við Ingólfs-
fjall tekur við fagur fjallaklasi allfjarri:
Botnsúlur, Armannsfell, Hrafnabjörg, Búr-
fell, Laugardalsfjöllin og jöklar að baki
þeim. I skóginum er mjög yndislegt að