Skinfaxi - 01.11.1922, Qupperneq 1

Ungmennafélögin,
(Örstutt ágrip).
III. Niðurl.
Enginn íélagsskapur hér á landi hei-
ir eius víðtækt starfsvið, sem ungra.
félögin. Og einmitt fyrir þá sök hafa
stundura ýms önnur lelög, eða félags-
sambönd, sera standa fyrir utan ung-
mennafélagsskapinn, leifað samvinnu við
þau. En sá leiði misskilningur hefir
koraið í ljós hjá sumum slíkura félags-
skap, að ungraennafélögin geti gengið
inn í hann sem lieild eða rem einstök
félög. Ungraennafélagsskapnum er þann-
ig háttað að hann getur aldrei gengið
inn í nokkurt annað íélagssamband,
þó að slikt samband starfaði að ein-
hverju samskonar máli og ungmenna-
félögin. Hitt gæti og heldur ekki átt
sér «tað að önnur félög eða félagssara-
bönd gengu seín lieild inn í ungmenna-
sambandið, neraa því að eins að þau
gerðust ungmennafélög og gengust und-
ir stefnuskrá U. M. P. I. Samsteypu-
félagsskapur getur því aldrei komið til
greina í ungmennafélagsskapnum á öðr-
um grundvelli. Anhað raál cr það, að
hliðstæð félagssambönd geta unnið sam-
an, ef verkast vill, ,að sameiginlegum
áhugamálum sínum, án þess að beygja
sig undir lög hvers annars að öðru leyti.
TV.
Ungmennafélögin hafa yfirleitt miklu
margbreyttari störfmn að gegna, en
nokkur annar félagsskapur á landinu.
Störf þeirra eru aðallega fólgin í því,
að þroska og menta æskulýðinn, bæði
andlega og líkamlega. Að afioknu nárai
í barnaskólanum eiga unglingarnir, bæði
drengir og stúlkur, kost á því að ganga
í eitthvert ungmennafélag. Æskulýður-
inn notar þetta óspart, þar sem á ann-
að borð hægt er að ná til félagsskap-
skaparins. Unglingarnir njóta hollrar
framhaldsmentunar í ungmennafélaginu
— mentunar, sem ekki er þræibundin
við dauðan bókstaf, lieldur lifandi störf,
sem þroska bæði hug og hönd. Þar fær
æskulýðurinn tækifæri til að auka veg
og gengi móðurmálsins, bæði með því
að vanda ræður sínar á félagsfundum
og með því að æfa sig á að rita í hand-
rituð blöð, sem flest öll félögin hafa inn
an sinna vébanda.
Pyrirlestrar hafa verið haldnir í öll-
um ungmennafélögunum undanfarin ár,
svo hnndruðum skiftir. Þeir eru ein-
göngu um ýmiskonar mentandi og fræð-
andi efni. Stundum halda félagsmenn
sjálflr fyriiiestrana, eða fá aðra til þess.
Sumir utanfélagsmenn hafa oft af eigin
hvötum látið félögunum fyrirlestra í té
endurgjaldslaust.
Jafnframt því sem ungmennafélögin
iðka fimleika, sund og aðrar íþróttir,
hafa þau með liöndum allskonar rækt-
un, svo sem trjárækt, matjurtarækt,
grasrækt o. s. frv. Félögin hafa náð um-
í'áðarétti á einstökum landsspildum hór