Skinfaxi - 01.12.1922, Blaðsíða 1

12. liLAI)
KLVK.IAVIK, DESEMliER 1922.
XIII. AR
Hættan.
Síðan Spánarvínunum var hleypt inn
í landið, hefir drykkjuskapur stórum
aukist, sem við er að búast, einkum
í kaupstöðum og sjávarþorpum. Sorg-
legast er, að það er aðallega unga fólk-
ið, sem drekkur einna mest. það er
upprennandi æskulýður landsins, sem
aldrei hafði bragðað áfengi fyr en
Spánarvínin komu til sögunnar, og
hefði aldrei bragðað vín, ef ekki hefði
verið opnaður farvegvir áfengisins inn
í landið.
Hér er stór hætta á ferðum, og er
auðsætt að hverju stefnir. það þarf
ekki að vænta þess, að fullorðinsár
þeirra manna verði hamingjusöm, sem
falla fyrir áfengisfreistingunni á bezta
skeiði æfinnar, meðan þeir eru að
þroskast og búa sig undir lífið. Æsku-
mennirnir, sem nú eru að verða
drykkjumenn, skapa sér óglæsilega
framtíð. Ifaldi menn áfram ofdrykkj-
unni til fullorðinsáranna, verkar óregl-
an frá þeim aftur niður á við til æsku-
lýðsins. þannig gagnsýrist þjóðin af of-
drýkkjuplágunni áður en hún veit af.
það gagnar lítið að standa á verði fyr-
ir sterkara áfengi, sem bannað er að
flytja inn í landið, það siglir alstaðar
í skjóli Spánarvínanna, í fölskum um-
búðum. Seinni villan verður því verri
hinni fyrri.
Með sölu Spánarvínanna er óbein-
línis vegið að ungmennafélagsskapnum.
Honum er gert erfiðara að starfa að
áhugamálum sínum, og breiðast út um
landið, því að hann hefir algert vín-
bann í skuldbindingu sinni. þess hefir
gætt innan félagsskaparins, að áfeng-
isnautnin hefir lamað svo viljaþrek
einstakra ungmennafélaga, að þeir
hafa gefist upp á því, að starfa að fé-
lagsmálum.
pá hefir það og komið fyrir, að
unglingar hafa gengið frá, að skrifa
undir skuldbindingu ungmennafélag-
anna, vegna Spánarvínsins, og fundið
það með sjálfum sér, að þeir mundu
ekki geta staðist áfengisfreistinguna.
þetta er illa farið, en öðrum verður
ekki um það kent en þeim, sem leyfa
innflutning á áfenginu inn í landið.
Ef hver einasti ungmennafélagi gerð-
ist drykkjumaður, þá mundi fara svo,
að félagsskapurinn legðist niður. þjóð-
in seldi hann þá fyrir áfengi. I stað-
inn fyrir starfandi ungmennafélög
fengi þjóðin áfengisílát, sem yltu bæ
frá bæ og sveit úr sveit, þjóðinni til
skammar og háðungar, í augum er-
lendra þjóða, eins og átti sér stað hér
á landi fyrir nokkrum áratugum síðan.
Innflutningsleyfi spönsku vínanna
mun jafnan verða talinn blettur á ís-
lenzku þjóðinni. Hún mun lengi bera
kinnroða eftir þann snoppung, sem
hún hefir gefið sér með sölu þeirra í
landinu.
])að þarf ekki að brýna ungmenna-