Skinfaxi - 01.12.1922, Qupperneq 4
Um fossamálin.............. 1 —
Um Einar Benediktsson skáld 1 —
Um nýnorskar bókmentir . . 1 —
26 fyrirl.
— — Eg- hefi aðeins góðar endur-
minningar frá ferð þessari. Viðtökur
alstaðar ágætar, og langt fram yfir
það. Viðkynning við fjölda fólks yngri
og eldri, ánægjuleg og gleðileg. Alstað-
ar voru menn afarþakklátir fyrir komu
mína og vildu gjarna fá mig aftur. Og
fleiri fyrirlestrabeiðnum varð að neita
upp á síðkastið. Mér ber eigi sjálfum
að dæma um fyrirlestra mína, en það
þykist eg mega fullyrða, að þeir muni
áorka einhverju til góðs í félögum
þeim, er eg heimsótti. Var eg beðinn
að bera Sambandsstj órn U. M. F. í.
kæra kveðju og þökk félaga þessara,
og einnig frá sambandsstjóra Héraðs-
sambands Eyfirðinga, Jóni Sigurðs-
syni á Akureyri.
Eg niun seinna skrifa nokkuð nán-
ara um viðkynningu mína af ung-
mennafélögum og starfi þeirra þar
nyrðra. Læt þetta því nægja að sinni.
Sendi eg nú öllum kunningjunum þar
nyrðra kveðju mína með kærri þökk
fyrir síðast, og óska þeim árs og allra
heilla á þessu nýja ári, sem á að færa
oss lengra áleiðis að takmarkinu æðsta
og göfugasta:
Að starfa þannig með hönd og
hjarta, að kjörorð vort, ungmennafé-
laga, rætist í fögru og þjóðnýtu verki:
íslandi alt!
þriðja. dag jóla 1922.
Helgi Valtýsson.
U. M. F. Akureyrar er byrjað á að
reisa fundarhús handa sér. Félagsmenn
ætla, í tómstundum sínum, að vinna
sjálfir við húsgerðina, að svo miklu
leyti, sem þeir geta.
íþróttan ámsskeíð.
Sanrband U. M. F. E. efndi til
íþróttanámskeiðs síðastliðið haust og
fékk kennara héðan úr Reykjavík,
Sigurliða Kristjánsson.
Námsskeiðið hófst 2. nóv. og end-
aði 26. sama mánaðar. þátttakendur
voru kringum 16. Flestir voru af Ak-
ureyri, úr íþróttafélögunum þar,
„Mjölni“, „þór“ og U. M. F. A., hinir
úr ungmennafélögum innan Sambands-
ins, út um sveitina.
Byrjað var á að kenna köst: kringlu-
kast, spjótkast og kúluvarp. Seinna
voru tekin fyrir stökkin: hástökk,
langstökk og stangarstökk. Jafnhliða
köstunum og stökkunum voru tekin
hlaup, spretthlaup og lengri hlaup,
einnig voru æfð boðhlaup og grinda-
hlaup.
Kenslan fór fram frá kl. 91/2—12
fyrir hádegi, og’ frá kl. 2—4 eftir hád.,
auk þess hafði flokkurinn leikfimi
tvisvar í viku í leikfimishúsi Gagn-
fræðaskólans, sem námsskeiðið hafði
til sinna afnota.
Seinni hluta námsskeiðsins voru nem-
endur látnir hafa ritgjörðir um ein-
stakar íþróttir, voru þær síðan leið-
réttar og skýrðar af kennara. Tíðar-
far valdist frekar vel meðan á náms-
skeiðinu stóð, þótt þetta væri áliðið,
svo að mestan tímann var hægt að
vera úti við.
Æskilegt hefði verið, að fleiri hefðu
sótt námsskeiðið úr sveitunum held-
ur en raun varð á, stafar það sjálf-
sagt nokkuð af því, hversu undirbún-
ingstíminn var stuttur og menn fréttu
seint af námsskeiðinu.
Norðlendingar eiga marga efnilega
íþróttamenn, en það er með þá, eins
og flestalla íslendinga enn á því sviði,
að þeiru eru „of lausir“, halda að