Skinfaxi - 01.10.1923, Blaðsíða 4

60
SIÍINFAXI
Héraðsþing.
Árið 1923, laugardaginn 19. okt. var
hiraðsþing U. M. S. K. sett og lialdið
i Reykjavík. pingið setti formjaður sam-
bandsins Guðbjörn Guðmundsson.
Formaður sambandsins var kosinn
fundarstjóri, en ritarar Guðmundur Sig-
urjónsson og Guðrún Björnsdóttir.
Mœttir voru fulltrúar frá öllum ung-
mennafélögum innan sambandsins.
pessi voru helstu mál er þingið ræddi:
Stjórnin skýrði frá gerðum sínum sið-
ast liðið ár. Reikningar sambandsins
voru lesnir upp og rætt um framtíðar-
starfsemi þess á næsta ári.
S a m b a n d s m e r k i. Margir af
fulltrúum þingslns lýstu því yfir að
nauðsyn bæri til að gert yrði sambands-
mcrki svo fljótt sem auðið yrði og krafð-
ist þess að næsta sambandsþing U. M.
F. í. framkvæmdi það mál.
En til þess að merkið yrði sem best
af bendi leyst og fengi svo góðan und-
irbúning, sem verða mætti, taldi þing-
ið æskilegt að öll héraðssambönd á land-
inu tæki mál þetta til athugunar. ping-
ig kaus þriggja manna nefnd til þess að
bcra fram tillögur um merkisgerðina
á næsta sambandsþingi U. M. F. í.
prastaskógu r. G. D. flutti erindi
um prastaskóg. Benti liann á að skóg-
urinn mundi besta eignin, sem ung-
mennafélögin ættu og bann befði verið
gefin þeim í því trausli, að þau notuðu
bann sér og þjóðinni til sæmdar og
heilla. pað væri því heilög skylda fél-
aganna að br'egðast ekki því trausti gef-
andans. Guðmundur er gagnkunnugur
íslenskum skógræktarmálum, enda gerði
bann glögga grein fyrir þvi, bvernig
b,ann teldi bagkvæmast að rækla skóg-
inn, verja bann og nota.
pegar Guðmundur lrafði lokið ræðu
sinni, urðu nokkrar umræður um mál-
SKINFAXI
Útgefandi: Samb. Ungmennafél. íslands
12 blöð á ári. Verð 3 krónur. Gjalddagi
fyrir 1. júlí.
Ritsjórn, afgreiðsla oginnheimta: Skin -
faxi Reykjavík Pósthólf 516.
ið, og var kosin þriggja manna nefnd
lil þess að atbuga það nánar. pingið
kaus fjóra fulltrúa lil þess að senda á
sambandsþing U. M. F. í. Héraðsstjóm
U. M. S. K. var öll endurkosin.
Uppruni lifsins.
Athuganir eldri tíma.
pað er ástæða til, strax að taka það
frain, að eftirfarandi greinarkorn gef-
ur alls ekki fullnægjandi svar við spurn-
ingunni: „Hver er uppruni lífsins hér
á jörðinni?“ Margir ágætir vísinda-
menn bafa varið miklum tíma til að
rannsaka hvernig lífið, þ. e. lifandi ver-
ur, frá byrjun vega, eru til orðnar.
í bugum allra hugsandi manna hef-
ir framanskráð spurning gert vart við
sig fyr eða seinna á lífsleiðinni. Fröm-
uðir náttúruvísindanna liafa aftur og
aftur verið spurðir af fjöldanum:
„Hvað segið þið okkur um byrjun lífs-
ins?“ Svörin bafa komið, og um lengn
eða skemri tíma bafa þ,au getað svalað
fróðleiksþorsta fólksins, um þetta efni.
En bér er það sem alstaðar annarsstað-
ar, þar sem binn eini, rétti, óhrekjandi
sannleikur ekki kemst fram í dagsljós-
ið; þar hefir svarið aðeins stundargildi,
og hverfur því í djúp gleymskunnar
eða gleymist eins og æfintýrin, sem eng-
inn trúir, en allir vilja heyra.
Mikill bluti allra þjóða hefir gegn-