Skinfaxi - 01.10.1923, Blaðsíða 3

SKINFAXI
59
alt af boðriir og búnir til þess að leið-
beina.
Ennfremur þarf að haga útlánum
þannig að margir geti notað sömu bók-
ina á stuttum tíma.
Fyrir skömmu var drepið á það hér
í blaðinu hvernig mætti samrýma bóka-
kaup ungmennafélaga og haga þeint
þannig að sem flestir gætu ált þar hlut
að máli. Æskilegt væri að menn létu
Skinfaxa vita hvernig þeim geðjast að
þeirri tillögu.
Líkamlegar í þ r ó t tir voru
kjarninn í gullaldarmenning Islendinga.
Reynslan hefir sannað að liver sú þjóð,
sem vanrækir þessa uppeldisgrein, hlýt-
ur að vciklast og úrkvnjast. þetta skyldu
þeir, sem gerðust brautryðjendur ís-
lenskra ungmennafélaga. Ýmsir þeirra
voru afburða íþróttamenn, svo sem Jó-
hannes Jósefsson o. fl. íþróttirnar liafa
alt af verið eitt af aðal viðfangsefnum
félaganna og hljóta að verða það svo
lengi sem félagsskapnum er lífs auðið.
íslendingar geta tamið sér ýmsar
íþróttir, sem aðeins verða iðkaðar á vetr-
um, svo er um skauta- og sldðaferðir.
Iþróttir þessar hafa margt til síns ágæt-
is. pær styrkja líkamann og fegra hreyf-
ingar hans. Ekki heimta þær dýra leik-
velli né fjölmenna flokka. þeirra geta
allir notið, hvar sem snjór fellur og vötn
frjósa. pess vegna hafa þær ómetan-
legt noíagildi og reynast jafnan best,
þegar mest reynir á. Tæpast getur sá
Islendingur talist ferðafær, sem hvorki
kann á skautum né skíðum. Konung-
bornum Norðmönnum þótti mikill sómi
að því að renna vel á isleggjum og marg-
ir urðu stórfrægir af skíðaferðum sín -
um. Hcmingur Ásláksson rann svo hart
sem fugl flygi og undruðust flestir
fræknleik lians. Og sagan segir að Arn-
ljótur gyllina léti tvo menri standa að
baki sér á skíðum sínum og skreið þó
svo harl sem laus væri. (Um þennan
mikla skíðamann hefir Björnstjerne
Björnson samið stórfrægt skáldrit).
þessa frægu aðferð Arnljóts notaði Ein-
ar á Hraunum þegar hann steig á skíð-
in sín á Siglufjarðarskarði og rann, með
konu að baki sér, niður á jafnsléttu.
Norðmenn halda árlega mörg skauta-
og skíðamót. pykir það hin besta skemt-
un. Einkum eru skíðaferðir í heiðri
hafðar þar í landi. I júlí og ágúst ferð-
ast Norðmenn oft um háfjöll til þess
að geta farið á skíðum.
Um páskaleytið, síðast liðinn vetur,
var sá er þetta ritar staddur að Voss í
Noregi. pangað kom mesti fjöldi ferða-
manna frá Björgvin og öðrum stórbæj-
um til þess að njóla sveitasælunnar, og
fjallaloftsins í páskaleyfinu. Alt var
ferðafólkið göngubúið og bafði sldði
meðferois. Síst var þar færra af kon-
um en körlum. Ferðafólkið lagði á
fjallið fyrir ofan Voss, og varð að ganga
i 2—3 stundir, áður en það náði skiða-
færinu.
Eg fylgdist með upp fjallið og hafði
ánægju af að sjá að á skíðamóti þeirra
rikti ósvikið norrænt frelsi, fjör og
þróttur.
Hér hefir verið bent á nokkur upp-
eldisráð bæði andleg og líkamleg, sem
ungmennafélögin nota einkum á vetr-
um. En hin eru þó miklu fleiri, sem ótal-
in eru og mun síðar verða hreyft við
ýmsum þeirra hér í blaðinu. pess skal og
getið að Skinfaxi tekur fegins hendi við
öllum góðum tillögum, sem miða að því
að bæta uppeldi æskulýðsins. Hér er um
ótæmandi verkefni að ræða — þjóð-
þrifamál, sem alla varðar.
G. B.