Skinfaxi - 01.08.1973, Side 12

ísland og þorskastríðið
Hér á eftir fer í lauslegri þýðingu rit-
stjórnargrein Arne G. Larsens í tímarit-
inu Dansk ungdom og idræt. Greinin
mun skrifuð í lok maí eftir að breski flot-
inn hafði ráðist inn í íslensku fiskveiði-
lögsöguna.
Það er óskemmtilegt að horfa upp á það
að allt og allir skuli láta sig ísland engu
skipta á þessum síðustu tímum. Gömul og
svokölluð menningarþjóð eins og Eng-
lendingar raðar herskipum sínum í kring-
um ísland. Ástæðan er sögð vera vernd-
un enskra fiskiskipa, en í rauninni er ver-
ið að hindra að íslenskir sjómenn og þar
með íslenska þjóðin geti verndað auðæfi
hafsins nægilega til þess að þetta litla
eyríki geti haldið áfram að lifa sem
þjóð.
Því sannleikurinn er sá að hér er um
að ræða spurninguna um tilveru Islend-
inga sem þjóðar, — og þetta vita Bretar
mæta vel, en þeim finnst bara ekki
skipta svo miklu máli hvort íslendingar
halda áfram að vera til eða ekki. Þetta
er kannski ekkert til að furða sig á þegai
litið er á breska sögu og breskar drottn-
unarvenjur. ÖIlu ömurlegra er að horfa
upp á hið algera tómlæti hinna Norður-
landanna um þetta mál allt til þessa
dags. Vissulega eru íslendingar norræn
þjóð, svo er a. m. k. sagt við hátíðleg
tækifæri, en þetta virðist aðeins gilda við
skálaræður og á gleðifundum.
En þegar deilumál koma upp, vanda-
mál og óþægindi, þá er víst best að
snúa sér undan og fagna því að til skuli
vera bæði Vietnam, Watergatemál og
Grikklandsmálið til að beina hneykslun
sinni að, enda vitum við að sú hneykslun
fær svo sáralitlu brevtt.
Ef svo hefði nú viljað til að í staðinn
fyrir ísland hefði þetta verið einhver
eyjaklasi í Kyrrahafinu eða í grennd við
Kóreu eða Vietnam, sem hefði verið enn
betra, þá hefði sjónvarpið verið fullt af
frásögnum um það, og dagskrá útvarps-
ins borið þess ríkuleg merki.
En nú er það bara Island, og þá er
nú betra að vera ekki að skipta sér af
hlutunum. Jafnvel þekktustu vandlætar-
ar sem í öllu snuðra, steinþegja um mál-
ið. Hvers vegna?
Vegna þess að ísland er okkur of skylt?
Það er greinilegt að við eigum aldrei að
láta skoðun okkar í Ijós ef hætta er á
að við verðum teknir alvarlega. Við er-
um svo yfirmáta hlutlausir þegar um er
að ræða viðkvæm norræn mál. Hin marg-
rómaða norræna samstaða hefur aldrei
mátt komast í snertingu við neitt sem
heitir efnahagsmál að ekki sé talað um
alvarleg átök.
Það er verst að það skuli ekki einu
12
SKINFAXI