Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1939, Blaðsíða 10
10
VlKINGURINN
Ljósvarpa.
Framhald frá síðu 7.
til þau urðu almennt notuð í skipum. Ljós-
varpan hefir hins vegar þann mikla kost,
að hún er ekki sérlega dýr.
Lítil straumeyðsla, mikið ljósmagn.
Til þess að ljósvarpan næði tilgangi sín-
um í fiskiskipum, varð hún að uppfylla
tvær höfuðkröfur, þ. e. gefa mikið Ijós-
magn með lítilli straumnotkun.
Stækkun ljósvélarinnar útheimtir aulma
eimnotkun, sem á fiskiskipi mundi verða
að mestu á kostnað aðalvélarinnar. Ljós-
vélin, sem er fyrir hendi, verður því að
nægja einnig fyrir ljósvörpuna. Til þess
að mæta þessum kröfum, lét firmað Carl
Zeize, Jena, gera sérstaka gerð af ljós-
vörpum. Þær lýsa með lítilli straumeyðslu
um 1800 m., eða nærfellt 1 sjómílu. Þær
eldri lýstu aðeins 100 m. Eykst notkun
þessarar teg. mjög mikið.
Stjórnað úr stýiishúsinu.
Ljósvörpunni er komið fyrir á þaki stýr-
ishússins. Verður hún að standa þannig,
að engir fastir hlutir í kring, brjóti ljós-
keiluna. Er ljósvörpunni svo stjórnað úr
stýrishúsinu, með dragstöngum, er ganga
niður, gegnum vatnsþétt þakið.
í lóðrétta stefnu er hægt að hreyfa ljós-
vörpuna frá + 90° til 30°, og lárétt
í hring eftir vild.
Með sérstökum umbúnaði, má einnig
nota ljósvörpuna til þess að gefa með
henni ljósmerki (signal), og er þeim tækj-
um einnig komið fyrir í stýrishúsinu.
Til þess að útiloka segultruflanir í átta-
vitanum, er ljósvarpan gjörð úr málmi, er
engin áhrif hefir í þá átt.
Það er enginn efi á því, að fiskiskip
hafa mikil not ljósvörpunnar. Ekki ein-
ungis við veiðarnar sjálfar, heldur einnig
ira' loftskeytamönnum.
Krystall.
I eftirfarandi greinarstúfi verður í
stuttu máli lýst byggingu allra einföldustu
móttakara, sem til eru, sem sé krystalmót-
takara.
Ef til vill kann mönnum að virðast, að
það sé að fara aftur í tímann, að fjalla
um slík gamaldagstæki, en athugið það, að
krystalmóttakari tekur tónana móttakara
hreinasta og ómengaðasta, auk þess sem
móttakarinn er einfaldur og ódýr og kost-
ar ekkert í rekstri. Að sjálfsögðu kemur
slíkur móttakari ekki að notum, nema því
aðeins að hann sé notaður nálægt sendi-
stöð, nema þá að magnari sé tengdur við
hann, en krystalmóttakari með góðum
magnara er fyllilega sambærilegur við ný-
^tizkutækin hvað tóngæði snertir.
Þessi einföldu tæki ættu að vera til um
borð í hverju einasta skipi, til að grípa til
ef aðalmóttakarinn bilar, því að með kryst-
almóttakara má auðveldlega notast við að
afgreiða flest nauðsynleg viðskipti í bil-
unartilfellum, og er það mikill kostur móts
við að vera þá alveg heyrnarlaus.
Margir álíta að hljóð frá krystaltæki
sé mjótt og veiklulegt, en þessi skoðun
hefir myndazt af því, að þeir sömu hafa
aðeins heyrt til krystalsins í heyrnartól,
við landtöku í höfnum. Að ógleymdu því,
hve mikill öryggisauki sjómönnum er að
slíku tæki, ef slys ber að höndum að næt-
urlagi.
Lausl. þýðing úr
„Der Deutsche Seemann".
H. J.