Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.1939, Blaðsíða 13

VÍKINGURINN
13
:iNG URINN
ÓMANNABLAÐ
99
Skýzt þótt
skýrír séu
VÍKING URINN
SJÓMANNABLAÐ
U tgefandi:
Faryicinna- og fiskimannasamband Islands.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Bárður Jakobsson.
Blaðið kemur út, 12 síður, tvisvar í mán-
uði og kostar 10 krónur árgangurinn.
Ritstjórn og afgreiðsla er í Ingólfshvoli,
Reykjavík.
Vtanáskrift:
„Víkingurinn“. Pósthólf 1,25. Reykjavík.
Isafoldarprentsmiðja h.f.
Halló! Halló!
Nú, þegar síldveiðitíminn er að hefjast,
vil ég í snarheitum nota tækifærið, og
skjóta fram þeirri beiðni til mikils meiri-
hluta þeirra manna, sem með talstöðvar
hafa að gera í sumar, að æpa ekki eins
ógurlega í þessi tæki, eins og algengt hef-
ir verið, því raunverulega heyrist ekkert
betur með þeim gauragangi. Styrkur stöðv-
arinnar eykst ekkert við það, þótt sá, sem
í hana talar, öskrj af lífs og sálar kröft-
um. Allt öskur hlýtur óhjákvæmilega að
afskræma röddina, einkum þegar hrópað
er í viðkvæman hljóðnema, og gera erfið-
ara um að skilja það, sem sagt er.
Til þess að fá sem mest út úr talstöð-
iuni, þurfa menn aðeins að finna út, i
hvaða námunda við mikrofoninn talið nýt-
ur sín bezt, og tala svo bara skýrt og ró-
lega, án blóts og formælinga.
Loftskeytamaður.
í Lesbók Morgunblaðsins, þeirri, er út
kom sunnudaginn 18. júní 1939, ritaði
próf. Magnús Jónsson greinarkorn, sem
hann nefnir: „Með Fulton yfir Atlants-
haf — — á leið til Palestínu“. Pró-
fessorinn skrifar létt og skemmtilega að
vanda, en annað hvort hefir hann venð
sjóveikur, þótt hann vilji ekki viðurkenna
það, eða ruggið í „Fulton“ hefir haft
þau áhrif, að einhver skrúfa hefir losnað
á þeim stað, er sízt skyldi og þ'egar
sízt skyldi og kemur það í ljós þegar
prófessorinn fer að skrifa um öryggi
sjófarenda. — Ekki er mér kunnugt,
hvort guðfræðiprófessorinn hefir nokkurn
tíma lent í hrakningum eða háska á sjó.
En mér er þó nær að halda, að hann
hefði ekki séð hina „gömlu og seigu sigl-
ingamenningu Norðmanna“ í jafn miklum
spéspegli, og grein þessi ber vott um, ef
liann hefði þurft að flækjast svo sem 1—
2 mánuði á „Fulton“ kolalausum og loft-
skeytalausum, um norðanvert Atlantshai'
í vonzkuveðrum, án þess að geta sent frá
sér kvak, nema þá bænakvak, til þess að
kalla á aðstoð. Þetta hefir því miður kom-
ið fyrir, og engum þótt ánægjulegt, jafn-
vel þótt svo lánlega hafi lyktað, að mann-
tjón hafi ekki hlotizt af.
Því miður er hvorki rúm né tími til
þess að svara til hlýtar þeim fjarstæð-
um, sem prófessor Magnús Jónsson ber á
borð fyrir lesendur, sem menn kynnu þó
að ætla að hann áliti sæmilega vitiborna,
þótt ekki verði það ráðið af því, sem
hann skrifar um ágæti lélegra skipa og
fullkomins öryggisleysis sjófarenda. Þó
verður að drepa á nokkuð af því, sem fár-
ánlegast er. Framhald á bls. 16.