Sjómannablaðið Víkingur - 01.03.1940, Síða 23

GUÐMUNDUR EGILSSON, loftskeytamaður:
//

//
á hættusvæðinu
,,Víkingur“ hefir beðið mig, að láta blaðinu
í té ferðalýsingu síðustu Englandsferðar okk-
ar og mun ég reyna að verða við þeirri beiðni,
ef einhverjum lesenda léki hugur á að kynn-
ast slíku ferðalagi á þessum tímum eyðilegg-
ingar og öryggisleysis.
Það mun mála sannast að gangi kraftaverki
næst, að svo giftusamlega hefir gengið fyrir
okkar íslenzku skipum síðan í stríðsbyrjun, að
ekkert tjón hefir af hlotist. Frændþjóðir vorar
munu ekki hafa ástæðu til að fagna sömu vel-
gengni, eins og öllum mun kunnugt vera.
Um kvöldið 25. janúar kveðja skipverjar á
„Snorra goða“ vini sína og vandamenn. Kl.
21,00 leggjum við af stað í fjórðu Englands-
ferð okkar, eftir að stríðið braust út. Veður var
hið versta, suðaustan stormur og stórsjór, enda
urðum við þess áþreifanlega varir þegar farið
var fyrir Reykjanes. Menn fóru bókstaflega í
loftköstum í „kojum“ sínum og varð lítið úr
svefni hjá flestum þeirra, sem annars áttu að
soía. Það virtist lítið hafa að segja, hvort
kroppurinn var þungur eða léttur, alhr tóku
þátt í dansinum, enda var sáran kvartað um
beinverki og aðra vanlíðan morguninn eftir.
Þótt lætin væru ekki eins mikil það sem
eftir var ferðarinnar, eins og í Reykjanesröst-
inni, var öðru'nær að þeim væri lokið. Svo má
heita, að sama veður héldist alla leiðina til
Hull og er mér óhætt að fullyrða, að skipverj-
ar höfðu fengið meir en nóg af þeim negra-
dansi. Menn venjast þó furðanlega þessum lát-
um, sem öðrum og ekki þurfti mikið að lægja
Guðmundur Egilsson.
veðrið síðari hluta ferðarinnar, þegar menn
fóru að hafa orða á því, að nú væri komið
„bezta veður“, þó sannleikurinn væri sá, að
breytingin væri lítil.
NótUna áður en við komum í Pentlandsfjörð,
sást allt í einu kallað á okkur með ljósmerkj-
um. Við svöruðum án þess að geta greint skip-
ið í myrkrinu, sem þó var skammt frá okkur.
Skip þetta spurði á ensku, hvert ferð okkar
væri heit.ð og hvaða farm við hefðum innan-
borðs. Sögðum við eins og rétt var um það mál
og virtist skipið, sem líklega hefir verið enskt
eftirlitsskip og oft eru á sveimi um þessar slóð-
ir, vera ánægt með þau svör, því við urðum
þess ekki varir eftir það.
Næsta morgun, þriðjudaginn 30. janúar, fór-
um við í gegnum Pentlandsfjörð og höfðum þá
verið fimm sólarhringa frá Reykjavík, en þessi
23
VÍKINGUR