Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1959, Qupperneq 4

aðir, og fer það að sjálfsögðu
eftir veðri, hversu langt þeir
sjást. Við viss veðurskilyrði er
ótrúlega vont að greina báta frá
sjónum nema á mjög stuttri
vegalengd. Væri ekki möguleiki
til að skylda bátseigendur til að
mála parta af hverjum báti t. d.
rauðgula. Það ætti að auðvelda
sjófarendum að sjá bátana á
lengri vega'engd.
Þá má rifja upp, að allmörg
slys hafa borið að höndum á
smábátum einvörðungu vegna
þess, að því er virðist, að menn
hafa farið einir á báti út á sjó.
Það getur margt hent á sjó sem
einn maður ræður ekki við, en
tveir auðveldlega. Væri ekki rétt
að athuga möguleika á banni við
Síðastliðna tvo vetur hefur
staðið yfir loftskeytanámskeið á
vegum Landssíma íslands. —
Ken'nsla fór að mestu fram í
húsakynnum Stýrimannaskólans.
Loftskeytapróf var haldið dag-
ana 2.—16. maí.sl. Prófað var í
eftirtöldum greinum:
1. Raffræði.
2. Loftskeytafræði (skriflcg).
3. Loftskeytafræði (munnleg).
4. Loftskeytafræði (verkleg).
5. Vélritun.
6. Móttöku morsemerkja.
7. Sendingu morsemerkja.
8. Reglugerðum.
9. Loftskeytaafgreiðslu.
10. Talstöðvaafgreiðslu.
11. Ensku.
12. Landafræði.
Til prófs gengu 44 nemendur.
36 þeirra stóðust prófið. Hæstu
einkunn hlutu:
1. Jóhannes Helgason .. . 9.33
2. Eiríkur Thorarensen .. 9.00
3. Eiríkur Ólafsson ..... 8.76
Þessir stóðust prófið:
Jóhannes Helgason.
Eiríkur Thorarensen.
Eiríkur Ólafsson.
Guðmundur Daníelsson.
Sigurður Lýðsson.
að aðeins einn maður færi á
báti út á sjó, að minnsta kosti
út á opið haf.
Að vísu mundi slíkt bann
koma illa við rnenn, sem róið
hafa einir árum saman, en milli-
veg mætti þá fara og veita þeim
leyfi til að halda áfram sínum
fyrra hætti, en taka fyrir að
óvanir menn hefji sjóróðra ein-
ir á báti...
Og að lokum: Sjófarendur,
munið að haga ykkur á sjónum
ávallt eftir settum reglum. Vík-
ið ávallt fljótt ef þér eigið að
víkja svo að sá sem réttinn á, sé
ekki í vafa um, að þér kunnið
reglurnar. Sýnið kurteisi á sjó.
Hún kostar ekkert, en getur
bjargað miklu.
Sigþór Sigurðsson.
Eggert G. Gunnarsson.
Björn Sigurðsson.
Stefán Guðjohnsen.
Björn Nielsen.
Kjartan Bergsteinsson.
Kristinn Jónsson.
Jón Steindórsson.
Guðbjörg Aradóttir.
Birgir Aðalsteinsson.
Jóhann G. Einarsson.
Hilmar Gunnarsson.
Sigurður Þórðarson.
Sverrir Sighvatsson.
Reynir Björnsson.
Birgir Óskarsson, Búðardal.
Emil Guðmundsson.
Geir Svavarsson.
Þorsteinn Halldórsson.
Geir Hauksson.
Sigurður Þoimar. t
Leif Bryde.
Gylfi Gíslason.
Hjáhnar Gíslason.
Hjálmar Guðnason.
Alfreð Óskarsson.
Einar Þ. Einarsson.
Gunnar Guðvarðsson.
Birgir Óskarsson, Höfn.
Jón Hermannsson.
Hrafn Helgason.
Eiríkur Kristinsson.
F lókadalur
Nú er ég leiður á lífinu hér,
lagar á trjám í hafi,
að þokast mót
Hrafnistudætra her
með farkostinn hjúpaðan trafi
móðunnar mildu,
sem minnir á sorg.
En þú varst svo dásamleg
dýrðarborg
dalurinn minn í norðri.
Þá var ég drengur og
dundaði mér
á dúnmjúkum valllendisbala
við blómin þín fögru og
fuglanna her
með friðsælli barnsrödd um hjala
staðina stóru
með stræti og torg.
En þú varst samt dásamleg
dýrðarborg
dalurinn minn í norðri.
Nú hef ég kannað þau sáru kaun
sem kviklyndar stórborgir hafa,
þau valdið már hafa válegri raun
og vandlega u,m sig grafa
meinin mörgu
í mannfólksins korg.
En þú varst svo dásamleg
dýrðarborg
dalurinn minn í norðri.
Hví varð ég stór og stefndi
þér frá?
Hví þurfti særinn að kalla?
Hví gat ég ei unnið og unað
mér hjá
þér æfina mína alla,
fjalldalur fagri
þar fannst ei sorg?
þú, sem varst dásamleg
dýrðarborg
dalurinn minn í norðri.
H. G.
Þekktur lögfræðingur varð eitt sinn
að vera viðstaddur jarðarför manns,
scm honum var meinilla við. Starfs-
bróðir hans, sem kom of seint, settist
við hlið hans og spurði livað athöfnin
væri langt komin. Verjandinn var að
byrja ræðu sína, svaraði hinn þum-
lega.
Loftskeytapróf 1959
188
VÍKINGUR