Náttúrufræðingurinn - 1962, Page 46

188
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
allsráðandi. Síðan líkist það því að koma út í sterkt sólskin, að
koma í hinn ljósgræna lit Veiðivatna. Við tökum tæpast eftir því,
að veður er orðið þungbúið og kalt og það er byrjað að rigna.
Öll þreyta virðist liorfin. Við ökum rakleitt að Tjaldvatni og tjöld-
um fast undir Hádegisöldu. Klukkan er 19i/2-
Að loknum kvöldverði í tjöldunum safnast hópurinn saman, nú
skal meta veðurspána frá því í gærkvöldi. Jónas Jakobsson lýsir
úrslitunum í keppninni í heyranda hljóði. Flestar veðurspárnar
hafa reynzt mjög fjarri lagi. Hver treystist líka til þess að spá suð-
austan fjórum, alskýjuðu, slæmu skyggni, rigningu og fjögra stiga
hita í skemmtilegu ferðalagi um hásumarið? Nú, en einn kemst
þó nær þessu en hinir, Einar Gíslason, og hlýtur að verðlaunum
liina fagurlega myndskreyttu Skýjabók Veðurstofunnar.
Síðan safna menn saman eldiviði og kveikja bál og það er kvöld-
vaka með gítarspili og söng fram undir miðnætti.
Sunnudagur 20. ágúst
Heldur var þetta köld nótt með súld og vindstrekkingi. Tjöldin
voru þó í góðu skjóli undir Hádegisöldunni. Við erum komin á
kreik klukkan átta, hálfkalt. Þar sem skjólsins nýtur ekki, er aust-
anstormur. Tvö tjöld eða fleiri hafa fokið í nótt, mest vegna þess
hve mosinn, sem við tjöldum á, veitir lítið hald fyrir tjaldhælana.
Klukkan hálftíu erum við komin í bílana, en látum tjöldin
standa, og ökum upp á Hádegisöldu. Hún liggur mjög miðsvæðis
á Veiðivatnasvæðinu og þaðan er ágæt útsýn yfir svæðið.
Veiðivötn liggja á geysimikilli gossprungu, sem greina má frá
Frostastaðahálsi á Landmannaleið norðaustur fyrir Ljósufjöll vest-
an Vatnajökuls, um 50 km leið. Veiðivatnasvæðið sjálft er um 20
km langt. Hið furðulega tilbreytingaríka landslag hefur mynd-
azt við það, að gossprungan hefur gosið með tvenns konar liætti.
Fyrst hafa orðið þar mikil sprengigos og eru sum Veiðivatnanna
gígvötn frá því tímabili. Síðar hefur gosið þar hrauni með tiltölu-
lega litlum krafti úr mörgum smáum eldvörpum, þannig að hvað
fléttast innan um annað. Útkoman er ævintýraleg.
Við ökum suður af Hádegisöldu og yfir Kvíslar, en svo heitir
áin, sem rennur úr Grænavatni i Ónýtavatn. Þá erum við komin
að Snjóöldufjallgarði, sem aðskilur Veiðivatnasvæðið frá Tungná.