Samvinnan - 01.11.1948, Síða 25

SAMVINNAN I SfLDAKBÆNUM.
(Framhald af bls 18)
Verzlunarhús félagsins við Aðalgötu.
auka samheldni félagsmannanna um
þeirra eigið fyrirtæki. Hið síðast talda
er ekki minnst um vert. Samvinnu-
menn í Siglufirði hafa reynslu fyrir
því, að samvinnumálunum verður
ekki hrundið áfram til hagsbóta fyrir
fólkið með áhlaupum eða byltingum,
heldur er heilbrigð þróun þar affara-
sælust, sú þróun ,sem stafar frá sönn-
um samvinnuanda og félagsþroska.
Saga kaupfélagsins í Siglufirði er því
lærdómsrík fyrir samvinnumenn, hvar
sem er á landinu.
Frá brauðgerð K. S.
Útvarpsþáttur
EFTIR FROSTA
^ SÍÐASTL. vetri ræddi eg nokkuð
um þingfréttir útvarpsins hér í þess-
um pistlum og benti á verulega ann-
marka á þeim, frá sjónarmiði hins al-
menna hlustanda. Eg tel ástæðu til
þess að víkja að þessu máli aftur. Þing-
fréttir útvarpsins eru fyrir nokkru
hafnar á ný, með nýju Alþingi, og þær
eru alveg með sama sniði og fyrr. Þar
hefur engin bragarbót verið gerð á.
Þingfréttimar eru einvörðungu samdar
eftir PRENTUÐUM HEIMILDUM, en
þær ná ekki til hins TALAÐA ORÐS í
þinginu. Þarna er veruleg eyða í
fréttaflutning útvarpsins, sem því ber
að fylla í hið fyrsta. Hlustendur verða
þess daglega varir, að þingfréttamaður
útvarpsins fylgist ekki með störfum
þingsins á þann hátt, að hann sé við-
staddur þingfundi, heldur styðst hann
nær eingöngu við prentuð þingskjöl.
Af þessu leiðir, að aldrei er greint frá
aðalefni umræðnanna eða frá þingbrag,
sem þó gæti verið hið fróðlegasta út-
varpsefni. Stundum er þessi eyða í
þingfréttum blátt áfram hjákátleg, eins
og t. d. þegar skýrt er frá fyrirspurnum
og því, að ráðherra hafi svarað, en ekki
HVERJU hann hafi svarað. Fyrir-
komulag þingfrétta útvarpsins er þess
valdandi, að almenningur úti um land
fylgist mun verr með störfum Alþingis
en æskilegt væri. Það er skaði, bæði
fyrir fólkið í landinu og Alþingi sjálft.
Sjálfsagt mundi það ekki hafa slæm
áhrif á störf þingmanna, að þeir vissu,
að ræðum þeirra og gerðum í þinginu
væri gaumur gefinn af kjósendum
heima í kjördæmunum. Útvarpið hefur
augsýnilega bæði fé og tækifæri til
þess að breyta þingfréttunum, en samt
er þeim lialdið í sama formi ár eftir ár.
Ber það dagskrárstjóminni ekki lof-
samlegt vitni.
fTETRARDAGSKRÁIN cr fyrir
' nokkru hafin og varð eg sannspár
um hana að því Icyti, að ekki mun þar
margt nýjunga eða hugvitssamlegra
úrræða til uppörvunar fyrir hlustend-
ur. Um „þátt“ unga fólksins, sem lífg-
aður hefur verið frá dauðum í þriðja
sinn og fjölgun barnatímanna, mun eg
ræða síðar. En þetta eru þær „nýjung-
ar“, sem helzt vékja athygli. Er því
margs að sakna af útvarpsefni, sem
líklegt væri til uppörvunar, jafnt fyrir
útvarpið og hlustendur, og hef eg bent á
ýmislegt af því áður. Eg vil bæta við
einu atriði: Skömmtunar- og innflutn-
ingsmál eru eitt helzta umræðuefni al-
mennings, og varða hvert einasta
heimili í landinu. Þessi mál lúta stjóm
nefnda ríkisvaldsins, og borgurunum
gengur oft illa að skilja tilskipanir
þeirra, enda er oft skýringa þörf. 1
þessu ástandi er fólgið stórt tækifæri
fyrir útvarpið til þess að verða lands-
fólkinu og þjóðarbúskapnum að gagni,
með því að efna til spurningaþáttar um
innflutnings- og skömmtunarmál;
landsmenn fengju tækifæri til þess að
senda stuttar fyrirspumir, en
SKÖMMTUNARSTJÓRI OG FOR-
MAÐUR VIÐSKIPTANEFNDAR,
svöruðu. Að sjálfsögðu yrði að velja úr
spurningunum og svörin yrðu að vera
stutt. En margt mætti upplýsa með
þessum hætti, eyða misskilningi og
skapa samband milli stjórnarvalda og
almennings, sem nú skortir.
I70RRÁÐMENN útvarpsins svara því
sjálfsagt til að þeir geti ekki skipað
embættismönnum þessum til verka, og
er það að sjálfsögðu rétt. En eigi að síð-
ur mætti fara þess á leit við þá, að þeir
veittu landsfólkinu þessa þjónustu.
Hefur það verið gert? Minna má á í
þessu sambandi, að þeir mundu meiri
menn að. Þannig gefur forsætisráð-
herra Dana þjóð sinni tækifæri til þess
að spyrja um landsmál í gegnum út-
varpið og svarar sjálfur í vinsæliun og
athyglisverðum útvarpsþætti.
FROSTI.
25