Samvinnan - 01.10.1952, Síða 5

Það er að visu bannaÖ að snerta á sýningarmunum, en konurnar stamlast eklti freistinguna að þreifa örlitið á Gefjunarefnunum (t. v.). Starfs-
stúlkur SIS, klccddar i snotra einkenniskjóla úr Gefjunarefni, leiðbeindu sýningargestum SIS deildina, og t. h. skýrir ein þeirra likan af frystihúsi.
unnar, og kviknaði ljós í deildunum
til skiptis. Gaf þetta, ásamt risastórri
mynd af hálfum verksmiðjusalnum
(meira var ekki unnt að ná á eina
mynd), nokkra hugmynd um stærð
verksmiðjunnar, og munu margir
sýningargestir hafa undrazt, hversu
mikið fyrirtæki Gefjun er orðin. Þá
var í stofunni allmikið af lopa og
garni, en loks sjming á hinum nýju
Gefjunarteppum, sem vöktu stór-
mikla athygli, enda hafa orðið geysi-
miklar framfarir í teppadeild verk-
smiðjunnar.
Annað herbergið var einnig helgað
Gefjuni. Þar voru margs konar dúk-
ar og fataefni frá verksmiðjunni, svo
og haglegur vefnaður úr Gefjunar-
garni, gerður af frú Karólínu Guð-
mundsdóttur í Reykjavík. I þriðja
herberginu gaf að líta sýnishorn af
karlmanna- og kvenfötum frá sauma-
'stofum Gefjunar í Reykjavík og á
Akureyri, hin landskunnu Sólídföt og
haustföt með sama nafni frá sauma-
stofunni syðra, en snotrar kvenkápur
frá stofunni nyrðra.
I fjórðu stofunni sýndi fataverk-
smiðjan Hekla. Þar var fyrst allmikið
af prjónavörum, peysum, sokkum og
ýmsu öðru, sem margir hafa aldrei
séð, þar sem þessi vara hefur sjaldan
langa viðdvöl í búðarhillunum. I her-
berginu var einnig ný sokkaprjónavél,
sem höfð var í gangi og sýndi, hvern-
ig sokkar eru framleiddir nú á dög-
um, en auk þess tvær minni vélar til
frágangs á sokkunum. Loks var mik-
il hringsina með prjónasilkivörum
Heklu, nærkjólum og náttkjólum, en
á bak við prjónasilki frá Silkivefnaði
SIS á Akureyri. Loks voru sýnd í
Heklustofunni vinnuföt karla frá
verksmiðjunni.
Við endann á ganginum í Sam-
bandsdeildinni var mikið speglahjól
með vörum sápuverksmiðjunnar
Sjafnar. Snerust þar tvö hjól með
vörunum og speglunum og virtist það
Völunarsmíð til slíkra afnota. Þá var
þarna heil konumynd úr sápupökk-
Þetta landslag, sem gert var eingöngu úr Gefjun-
argarna, vakti mikla athygli á sýningunni.
um og loks eins konar sjálfgjafi, þar
sem sýningargestir fengu lítið og snot-
urt sápustykki fyrir það eitt að þrýsta
á hnapp. Varð oft þröng á þingi um-
hverfis þennan örláta sápustokk, svo
sem vænta mátti.
Innsta herbergið vestan gangsins
hafði skinna- og skóverksmiðjan Ið-
unn. Var þar gnægð skinna og ýmsir
munir úr skinnum, og sjmishorn af
fjölmörgum barna-, kvenna- og karl-
mannaskóm. Kom það mönnurn sem
fyrr á óvart, hversu fögur íslenzk
skinnavara er og hversu margvíslega
og snotra vöru er hægt að fá úr skinn-
unum.
Næsta stofa var helguð útflutnings-
deild SIS. Var þar fyrst rakin saga
hraðfrysta fiskjarins í mvndum og
líkönum, frá fiskveiðum (og fiski-
bát), um vinnsluverksmiðjurnar (með
líkani af hraðfrystihúsi), í flutning
(líkan af Jökulfelli), og endaði sag-
an á mynd af ánægðri, amerískri fjöl-
skyldu, sem var að neyta fiskjarins.
Þarna var einnig snoturlega gerð
táknmynd af hinni vaxandi sölu Sam-
bandsins á hraðfrystum fiski, og loks
voru í kæliborði sýnishorn af kinda-
görnum, reyktum fiski, kúfiski, rækj-
um og frystum fiski, sem allt eru
framleiðslu- eða útflutningsvörur
Sambandsins. A miðju gólfi í þessari
stofu var glerskápur, þar sem snerust
(Frh. á bls. 22)
5