Andvari - 01.01.1896, Blaðsíða 145
111
tiskur dómstóll, öli þessi sjálfstjórnaratriði eru kér
sett fram fyrir stjórnina, og skorað á hana að taka
þau til greina. Að efninu til er því tillaga þessi
fjarri því að vera nokkur stefnubreyting i sjálfstjórn-
armáli Islands, stefnunni er haldið, þótt í öðru formi.
sé en á undanförnum þingum. Að efninu til verð-
um vér því að telja tillöguna samkvæma óskum og
vilja allrar hinnar íslenzku þjóðar; þetta eru aðal-
kröfurnar, sem hún fyr og síðar hefur haldið fram,
og hvort þær fást uppfyiltar fyrir það, að þingið.
hefur sent stjórninni þingsályktunartillögu eða frum-
varp, má i raun og veru öllum standa á sama. Að
kalla þetta algerða uppgjöf á landsréttindum vorum,
og sjálfstjórnarkröfum, er fjarstæða, sem ekki hef-
ur við nein rök að styðjast. Það væri þá formið.
eitt eða búningurinn, sem kröfurnar eru klæddar í,
sem ætti að benda á uppgjöf frá þingsins hálfu, en
þótt vór teljum þetta form ekki hið heppilegasta,
eins og áður er á vikið, þá getum vér sannarlega.
ekki séð neina uppgjöf í því á sjálfstjórnarkröfum
vorum. Formlega tekið mætti ef til vill nefna,
þessa aðferð apturkipp frá frumvarpsleiðinni, en að .
efninu til verður sá apturkippur þó næsta litill.
Væri dregið úr kröfunum og stjórninni selt sjálf-
dæmi, hvenær henni þóknaðist að svara áskorun-.
inni eða gera nokkuð til að fullnægja því sem
heimtað er, væri öðru máli að gegna. En hér set-
ur þingið það upp að fá greinilegt svar — frum-
varp til endurskoðaðra stjórnarskipunarlaga—ánæsta
þingi, sem auðsjáanlega bendir á, að þingið sjálft
að öðrum kosti taki þá málið fyrir í frumvarps-
formi. Sé nú þetta uppgjöf frá þingsins hálfu, þá
mætti með sama rótti jafnan nefna það uppgjöf á