Spegillinn - 01.04.1927, Blaðsíða 8

28
SPEGILLINN
Karamellur,
Toffe,
Fyltur brjóstsykur
og margar tegundir af
vanalegum brjóstsykri,
best og ódýrast
hjá okkur.
ET..-.-..:.IHErrEFr—r
Ferðasögubrot.
Efti r
Sueitamann.
vnr í RejrkjavíknrfeEð, búinn nð af-
ljúka nauSsvnjaerindum, koma pinklnnmn
saman og átti þá þrjá tíma ónotaða þar til
bíllinn les'ði á stað. Fyrir fróSleiksfúsan
sveitainann eru þrír tímar ekki mikið, þar
sem mar<í't er aS sjá ojr kevra, eins o" var í
höfuðstaðmnn um þessar mundir. Þar voru
þrjú þing háð, þar sem saman voru komnir
á hverjum sta'S úrvalsmenn þjóðarinnar,
Btínaðarþing, Alþing og Piskiþing. Búnað-
arþingið fanst mjer standa mjer næ.st og
iagSi því leið mína þangað. Ilugðist jeg þar
líka slá tvær flugur í einu höggi. í fyrsta
lagi fræðast um ýms velferSarmál minnar
eigin stjettar og í öðru lagi sjá haöstofuna
með húsgögnunnm í ísl. stíÍniun, og gæti
jeg þá sjálfur lagt minn eigin dóm á deilu
þeirra .Jóns og Valtýs. Þegar upp kom, her
jeg ha’versklega að dyrum og lvom út hár
maður og spengilegur, er .jeg þóttist kenna
af afspurn, að vera mundi Sigurður dýri.
,,Er ekki Búnaðarþing háð lijer?“ segi jeg.
,.Jú,“ segir hann. „Undarlega er hjer hljótt,“
segi jeg, „og óvant því, sem á þingum er
vant að vera.“ „Orsök er til þess,“ segir
hann, „]iví nú liafa allir þingmenn, nema
jeg, verið skipaðir í nefnd til þess að íhuga
mesta vandamál Jijóðar vorrar, áburöarmál-
iö. Er nú ]iriðji dagurinn, sem nefndin hef-
ur setið og horft í gaupnir sjer, án þess að
mæla eitt einasta orð.“ „Ilversu lengi mun
svo vera ?“ spyr jeg. „Dregist getur það
nokkuð enn,“ segir hann, „því formaöur
Búnaðarfjehigsins hefur lagt rílvt á, að nefnd
armenn íluigi máliö vel, og jafnframt venji
sig á að þegja yfir því, sem þeir kunni að
hugsa, svo enginn fái noklcru sinni að vita
um neitt. Ahurðurinn er stundum skítugur,
lasm, eins og þú þekltir, og því skyldi þá
ekki lílca geta veriö eittlivað skítugt í áhurð-
armálinu, sem einhver getur orðiö óhreinn
af.“ „Mikið er ]ietta,“ hugsaði jeg, „og ekki
má jeg vera að híða eftir því, að þeir fái
málið. Þá veröur hetra aö fara niður á Al-
])ing, því ólíklegt er, að ]>eir ]>egi þar, ef
clæma á eftir því, sem sagt er.“ Varð mjer
svo mikið um þetta, að jeg gleymdi hæði að
lcveðja og líta á liúsgögnin, og vissi elclci af
mjer fvr en jeg var kominn aö Alþingis-
liúsdyrunum. (Prh.)
íDaður uar nú þarna!
' (Eiginlega ló maður nú ekki i leyni).
Selur sefur á steini,
svartur á brún og brá.
Dindill aftan á.
Maður lá í leyni.
Sáum vjer inn í salinn,
sett voru borð í hring,
og kallar alt í kring;
vel er þar margur valinn.
Þeir voru’ að þrefa’ um gengið,
þeir voru’ að tala’ um fje.
Sagt er þó að það sje
oftast nær illa fengið.
Þeir voru’ að þræta’ um fleira,
þeir voru’ að nefna skrá
með ótal götum á.
(Helvíti var að heyra!)
Ein var þar inni meyja,
ekki var henni leitt.
Eg sagði ekki neitt.
Sumir voru’ eitthvað að segja.
Urðu þar orðasennur,
illu var þar um spáð.
Köld eru kvenna ráð.
Rakarans bræði brennur.
Einhver er loðinn um lófa;
lífsins er járnbraut hál.
Mörg eru flókin mál.
Títan læðist sem tófa.
Hvað voru sumir að segja?
Sement var að eins nefnt.
Mikið var mörgum skemt.
Það er víst best að þegja.
Spiritus malus
(kogari).
Smczlki.
Kjaftakelling ein hjer í bænum hló svo
dátt að síðasta tölublaði voru, að hún mál-
beinsbrotnaði. Enga skaðabótakröfu höfum
vjer samt fengið í tilefni af þessu, en aftur
á móti þakkarávarp frá dánarbúinu.