Spegillinn - 11.10.1930, Page 4

156
S p e g i 11 i n n
18., V.
Anna Fía
giftist.
Yndislega falleg saga um ást
og tilhugalif — brúðkaup og
hv eitibr auðsdaga.
Dvergurinn Rauðgrani
og brögð hans.
Æfintýri með 100 myndum.
Allar mundtrnar eru prentaöar meö dökk-
lircenum IU — eins og i flnustu erlendum
tlmaritum — en lesmáliö er svart, og letrið
er alveg nýtt og úvenjulega skgrtog lasllegl.
Að allra dómi skemtilegasta
og vandaðasta barnabók ársins
Freysteinn Gunnarsson
þýddi báöar bœkurnar.
Kostgangari Knúts.
Kaupið
KELLOGG’S
ALL-BRAN
í grænu og rauðu
pökkunum.
„Hulinn kraftur
í hverjum pakka“.
■ 11■ 11111111111111 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiniimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiii'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiniiiiiiiiiiiir
málastjórn Spegilsins viðhafi skynsam
legar takmarkanir á útgjöldum þjóð-
arbúsins. Sem dæmi þess, að ekki muni
kassinn alveg tómur verið hafa fyrr
en hann flutti í Arnarhvál (sjá mynd
hjer í blaðinu), má geta þess, að
stjórnin mun hafa keypt (hvenær vit-
um vjer eigi) jörð hjer suður í Hraun-
unum, sem Straumur nefnist, og þarf
ekki að efa, að jörðin hafi verið borg-
uð ærlega og reiðulega. Að seljandinn
var núverandi skólastjóri á Lauga-
vatni, sannar ekki annað en það, aö
jörðin hlýtur að vera góð eign. Ríkis-
stjórn vor hefir gert fleiri happakaup
á jörðum, svo sem á Laugavarmnu
sjálfu, og eins á Reykjum í Ölfusi, og
hefir hún sannað í sambandi við þess-
ar jarðir báðar, að hún vill ,,elska,
byggja og girða landið“, því á Lauga-
vatni hefir verið gerð hjer um bil 18
kílómetra girðing um landareignina,
og eins hafa Reykir verið girtir, og
ekki nóg með það, heldur hefir ráðs-
maður stjórnarinnar þar passað svo vel
uppá að loka girðingunni snemma að
kvöldi um sumartímann með tvöföld-
um lásum, hespum og kengjum, að til
vandræða hefir horft með buxur
þeirra, er sumarbústaði eiga þar innan
girðingar. Oss er eigi fyllilega kunn-
ugt um, hverskonar jarðrækt er drifin
á Revkium. hvort stjórnin í’æktar þar
dýr eða pi.öntur, en i Straumi ku eiga
að koma upp fjárbú mikið. Mun stjórn
in hafa haft í kíkinum þá staðreynd,
að illa hefir heyjast í sumar, og mikið
framboð af kjöti á markaðinum, og
því óttast hátt verð, og tekið svo þetta
l'angaráð til þess að fá billegt kjöt. En
hvað á þá að gera við þetta kjöt? mun
einhver spyrja. Frjettaritari vor hefir
sannfrjett, að það sje ætlað varðskip-
um vorum og eins spítölum og öðr-
um þjóðarstofnunum, sem landið
þarf að fæða. Svo viturleg sem þessi
stjórnarráðstöfun er, finst oss þó stj.
ekki fara hjer eftir sinni eigin áminn-
ingu að kaupa bændakjötið, sem vjer
birtum hjartnæma grein um í síðasta