Spegillinn - 01.01.1953, Síða 5

UefffneHH ýAlawdá
Þar kom að því. Nú eigum við að fara að dre'pa menn.
Tveir ráðherrar hafa boðað stofnun íslenzks hers, í nýárs-
kveðjum sínum til þjóðarinnar, og varla eru þeir búnir að
sleppa orðinu, þegar hingað er kominn norskur stríðsmaður,
til þess að kenna oss sláturstörfin. Og hér er ekki um að ræða
neina liðþjálfabullu, með röddina miður í miðjum lungum,
heldur alvöruhershöfðingja, sem mun kunna sitthvað fyrir
sér. Er þetta haft svona með tilliti til þess, hve fínir soldát-
amir eru, sem sé sjálf ríkisstjómin, en hún á aftur að kenna
frá sér, næstu virðingamönnum og svo koll af kolli, þangað
til öll þjóðin er í herváðum. Er vonandi, að Vilhjálmi Þór
takist að svæla til sín þær pantanir á þeim, handa Gefjuni,
og má Álafoss vera vel á verði. Heræfingar munu þegar
hafnar í Amarhváli, í stofu, sem kölluð er „skrifstofa“ hers-
höfðingja7is, en þetta er bara herbragð, því að þarna- er ekk-
ert skiúfað, heldur eru stjórnimii kenndar þarna undirstöðu-
æfmgamar, og ku ganga misjafnlega.
Sagt er, að Hjálpræðisheiúnn líti alla þessa stai'fsemi held-
ur illu auga, enda má það ekki vera sársaukalaust að gefa
frá sér ái'atuga einokunaraðstöðu. Eins mim vera. orðið
grunnt á því góða milli Herópsins og Lögbirtings. Hvað
SPEGILINN snertir, mun hann bíða með að taka afstöðu,
þangað 'til hann sér, hvort nolckurt gagn verður í stjórninni
til maimvíga, en væntanlega mun hann framvegis hafa sér-
stalca síðu um hermál. / bili verður hann að láta sér nægja
að segja:
Gleðilegtnýár! — H eilir hildar til!