Stúdentablaðið - 01.12.1926, Síða 12

6
STTJDENTABLAÐ
1926
Kvæði
eftir Ijóðskáldið Hamet ben-Engelln,
Dervisjar sjö á sandi
syngja um Mahómet,
þeir tyggja ópíum óspart,
alt eins og lambaket.
Líkaminn legst í dvala,
þá lifnar sálin við
og ,líður‘ á ,ljósvakans bylgjum1
,svo ljúft' gegnum
,víðblámans svið‘*).
Hún líður í fiðrildislíki
og lendir við mánans horn,
þar var hún svo oftlega áður,
þar er óasi mikill og forn.
Þar er ódáins akur
með ótal grasa fjöld,
burkninn er hár eins og bæjarþil
og blómin standa þar öld.
Þar vex a s p h o d e 1-urtin
og atalanticum,
en best er hin purpuraprúða
papaver lunaticum.
Fiðrildi fljúga í lofti,
fögur sem pantópón,
og sjúga safa úr blómum
og suða í ,ljóðrænum‘ tón.
Fiðrildi suðar og segir:
„Svo eru skipin gjörð:
) liftir öðru liandriti:
og liðiir á ctersins öldum,
sem Einstcin neitar sé tii.
í dag mig dreymdi ég væri
dervisji niður á jörð“.
Dervisjar vakna af dvala:
„Ó, drottinn Mahómet!
vér höfum dervisja-drauma
þann dag, er vér etum ket.
En vér erum fiðrildi’ og fljúgum
um fagran ódáinsheim
þann dag, er vér ópíum etum.
Inn oss frá gátum þeim:
Segðu’ okkur, ástvinur Allahs,
hvort erum vér fiðrildahjörð
í landinu Dingadóa
eða dervisjar niður á jörð?“
Dervisjar sorgbitnir segja:
„Ó, s a 1 e m Mahómet!
intu nú oss hvort er betra
ópíum eða ket“.
Salem aleikum! bræður,
sofið í Allahs frið
leystir af öllum efa
við ungra meyja hlið!
Margt er skjótt og skrítið
Skammadalsmýrinni í,
oft braut ég heilan og hálfan
heilann út af því,
að s á 1 i n n i er ekki sama
— ó, s a 1 e m Mahómet —
hvort 1 í k a m i n n ópíum etur
ellegar lambaket.
E. Ó. S.
----o----