Fálkinn - 05.05.1928, Blaðsíða 1

Siglingar í íshaíinu.

•ýV.ó'fts'
••• •'•■• / ■■
V--V-V

••-•■
,, ^ •■ •■ :- ■■
W0§m$á
jjjjjj
* • •
'••'•/•'
WMWá,
m
.....;
WliBMSMP!1
iw»w.wa;.'wigigw
Siglingar í íslmfinu lmfa aldrei þótt neinn barnaleilcur, þar sem ofan <i vcnjulcgar hæltur af veðrum hætist hættan af isnum, er
ú skammri stund getur sökt skiþunum eðn kviað þau inni. Norðmenn lxafa lengi verið einna fremstir þjóða í ishafssiglingum, og
efiirtektarvert er það, að nærri þvi öll skip, sem notuð ern iil heimskautaleiðangra og annara ferðn norður cðn suður í islmf,
eru smiðuð i Noregi, en næsta þeim má telja lireta. Norðmenn hafa um langt skeið átt lifsbjörg að sækja norður í íshaf og á
síðari árum hafa þeir einnig lagt nndir sig suður-islmfið, að því er hvalvciðar snertir. — En varla líður svo nokkurt ár, að ekki
farist flciri eða færri skip af völdum íssins, og þá stundum áhöfnin mcð. Vetnrinn, sem nú er liðinn, hefir ckki verið eftirbátur
í þessu efni, því vcðráttan í íshafinu hcfir vcrið óvcnjulega slæm. Um 20. mars háfust stormar miklir á veiðistöðvunum með
afarmiklu isrcki, og var isinn svo þjappaður saman, að sumstaðar höfðu !) jakar hlaðist hver ofan á annan, en hver jaki var að
vísu ekki nema um metcr á þykt. Sökti ísinn hverju skipinu á fætur öðru, og urðu skipsmenn að bjarga sjer upp á jakana, en
stundum var svo naúmt fgrir, að þcir nrðu að yfirgefa skipið klæðlitlir. Eru þess dæmi um sum skipin, að þau soguðust niður
i djúpið hálfri minútu efiir að þau rákust á jakann. Eru það agalegar frásagnir, sem hafðar eru eftir sumum sjómönnunum, er
bjargast hafa. Því vitanlega er langt til björgunar, þó mcnn hafi komist á rekandi ísjaka norður i hafi. Stundum líða dagar og
vikur þangað til skipbrotsmennirnir komast í annað skip og stundum finnast þeir aldrei. — Til þess að afstýra manntjóni eft-
ir því scm frelcast cr hægt, lxefir norska stjórnin haft björgunarskip í förum á helstu veiðistöðvunum og látið það sigla fram og
aftur mcð ísnum eflir illviðri, tit þess að leita að mönnum í negð. Iíefir þetia borið nokkurn árangur og mörg mannstíf bjarg-
ast, sem eflaust hefðu tgnst að öðrum kosti. Hefir hafrannsóknaskijnð „Michael Sars“, sem stundum hefir vcrið hjer við land
i vísindalciðgngrum, verið notað til þcssara fcrða. Þrjár ferðir hefir skiþið farið í vor og bjargaði það 5í skipbrotsmönnum i
einni ferðinni. Myndirnar hjcr að ofan ge.fa glögga hugmgnd, hvernig umliorfs sje i isliafinu, á veiðislöðunum. Mgndin i miðju
sýnir „Michael Sars“, mgndin að ofan t. v. (1) rostungaveiðar (11) skipsbrotsmcnn, sem bjargast hafa á hafisjaka, (III) is-
hrannir kringum skip og (IV) veiðimenn á isnum.