Fálkinn


Fálkinn - 09.02.1929, Blaðsíða 15

Fálkinn - 09.02.1929, Blaðsíða 15
F Á L K I N N 15 Frh. af 7. síðu. gat greint. En nú hreyfði vind- blær gluggatjaldið til hliðar og það varð bjart i stofunni sem snöggvast — og sá jeg að það var draum-mærin mín, sem þarna lá. Jeg varð svo glaður með sjálf- um mjer yfir því, að hún skyldi vera orðin svo hress að hún kæmist niður í stofuna aftur. Hún var í sama svarta kjólnum og síðast en á brjósti hennar var vöndur úr liljum. Mjer fanst ekkert athugavert við að hún væri klædd samkvæmisbúningi um miðjan dag — jeg þekti upp- átækin hennar. En alt í kringum hana voru blóm — allskonar blóm, og um höfuð hennar var krans af eilífðarblómum! Eng- inn bindur slíkan krans um höfuð lifenda! Þetta var víst ekki gaman heldur sorglegasta alvara. Nú skyldi jeg smátt og smátt hvernig í öllu lá. Hún mundi aldrei vakna framar og gera að gamni sinu við mig. Nei, hún var dáin — draummærin mín var dáin. Jeg knýtti hnefann og rak hann í spegilinn, jeg ætlaði að fleygja mjer niður við hlið hennar og grátbæna hana um að rísa upp aftur og líta á mig und- ursamlegu augunum sínum, tala við mig með röddinni, sem jeg hafði aldrei heyrt. — — Jeg lá heilan mánuð með ó- ráði. Hjúkrunarkonan sagði mjer síðar, að jeg hefði verið milli heims og helju. En hvern- ig sem það var, þá var jeg nú vaknaður til meðvitundar aftur og gat hugsað og skynjað. Bráð- um fjekk jeg að lesa brjefin, sem jeg hafði fengið meðan jeg var veilcur. Eitt brjefið var með egypsku frimerki og undir eins og jeg opnaði það, sá jeg að það var frá fyrri eiganda spegilsins. Jeg ætla að birta hjer ofurlítinn kafla úr því brjefi: „Þetta sem þjer skril'ið mjer um er alveg óskiljanlegt. Speg- illinn hefir verið eign riiín, það er satt — jeg þekki hann á lýs- ingu yðar. Og lýsing yðar á stof- unni er líka hárrjett í sináu sem stóru, það er stofan okkar gamla. En hvað snertir alt hitt, sem þjer segið mjer frá, þá er það ofar mínum skilningi. Þjer hafið lýst út í æsar yngstu dótt- ur minni, Geraldine. Harmar mínir ýfðust á ný, er jeg las í brjefi yðar fjölda smáatriða úr sefi hennar. Hún var augasteinn minn í barnahópnum og hún dó fyrir fimm árum“. Ávarp. Primus- ofninn brennir steinolíu fyrir 3 aura hverja klukkustund. Omissandi á hverju heimili. Gefur mik- inn og þægileganhita, lyktarlaust og án há- vaða. — Ofn þessi er búinn til af hinum heimsfrægu sænsku „Primus" verksmiðj- um. — Verð 35 kr. Sendum gegn póst- kröfu um alt land. VIÐSKIFTAFJELAGIÐ Ðox 597. — Reykjavík. Sökum þess að Ferðafjelagi ís- lands berst jafnan fjöldi fyrir- spurna, frá innlendum og er- lendum mönnum, um verð á öllu sem að ferðalögum lýtur, hefir fjelagið ákveðið að safna sem nákvæmustum upplýsingum í þessu efni. Fjelagið vill því beina þeirri málaleitan til allra hjer á landi, sem hafa greiðasölu í einhverri mynd, leigja hesta eða bifreiðar, að senda fjelaginu þær upplýs- ingar, kem hjer segir: 1. Gististaðir: a) Verð á næturgisting, b) — - einstökum máltíðum, c) — fyrir gisting og mat einn sólarhring eða lengur. 2. Matsölustaðir: a) Verð á einstökum máltíðuin, b) — - kaffi með brauði, c) — - mjólk með brauði. 3. Hestleir/a: a) VerÖ á dag í 1 dag b) — - •— - 2 daga — eða lengur, c) kaup fylgdarmanns á dag meö hesti, (1) leiga á reiðverum. 4. Bifreiðar: a) Verð fyrir 4-m. eða 6-m. bif- REMINGTON er bygð af elstu ritvjelaverk- smiðju heimsins, enda hefir reynsla um áratugi sýnt og sannað að þetta er óviðjafn- anleg vjel að þoli og gæðum. Umþoðsmaður: Þorsteinn Jónsson, Austurstræti 5, Box 275. reiðar, ákveðnar vegalengdir frá þeim stað sem bifreiðarn- ar starfrækjast, b) verð fyrir hvert sæti, ákveðn- ar vegalengdir, og upplýsing- ar um fastar áætlunarferðir. Svar við spurningum þessum óskast sent fjelaginu nú þegar, þó eigi síðar en 15. mars n. k. í árbók fjelagsins 1929, sem út kemur í vor, mun verða prentuð skrá yfir gisti- og mat- sölustaði um alt land, ásamt nöfnum þeirra sem farartæki hafa að bjóða, og hvað alt þetta kostar á hverjum stað. — Til þess að komast á skrá þessa, verða menn að senda fjelag- inu upplýsingar þær er að ofan greinir. Utanáskrift fjelagsins er: — Pósthólf 597, Reykjavík. FERÐAFJELAG ÍSLANDS. FLJÓTANDI EYJAR í ATLANTSHAFI. Menn eru ekki i ncinuin vai'a um, að innan mjög skamms tima verði komnar á reglulegar fiugferðir milli Evrópu og Ameriku. En hinsvegar eru þær flugvjelar, sem enn hafa verið gcrðar, ekki svo traustar, að þær gæti haldið uppi þessum ferðum an þess að það sje talsvert mikið áhættuspil að ferðast með þeim eins og nú standa sakir. I>ví altaf getur hreyfill hilað og þá er ekkert undanfæri að lenda. — Lendingarstaðurinn er einliversstaðar úti á Atlantshafi og sjórinn getur ver- ið það úfinn, að vjelin farist áður en næst i hjálp. Nú er að visu lcið til yfir Atlants- liafið, sem talsvert dregur úr áhætt- Grammófón- viögerðir allar framkvæmdar af færustu mönnum í þessari grein hjer á landi. Mest úrval á landinu af öllum varáhlutum til Grammófóna. FÁLKINN (sími 670). iiHtf ttiiii r 11 ii 1111 m 111 m 1111111111 ii 111111111111111111111 ii 11111111111 m i-fc. CS . ■ t t . ; ; . ^ I . ■ . ■ . ■ T . H I T I I ■ 1 H T I 1 I I I I . T II ■ I n ■ H II I I ■ 1 I I I I 1 I I I 1 1 1 I I 1 I 1 I I 11 & eiBiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiisiiiiiiBimiiiiiiiimiiiiiiiiitBiiiBiiotiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiie ■ II — h n 1 i*ii / e* i « •• Allskonar tilbúnar fatnaðarvörur | | á karlmenn kvenfólk og börn ávalt í miklu úrvali á 5 I Laugaveg 5. | | Bestar vörur, Best verð. | NOTUÐ íslensk frí- merki kaupi jeg ætíð hæsta verði. Verðlisti sendur ókeypis, þeim er óska. GÍSLI SIGURBJÖRNSSON, Ási — Reykjavík. unni. Sú leið liggur yfir ísland og Grænland og með því að nota þessa viðkomustaði er ekki ýkja langt milli áfangastaðanna. En menn vilja spara timann og fara stytstu leið. Og til þess að hún verði örugg þarf að „byggja“ nýjar eyjar í Atlantshafið, eyjar, sem flugvjclar geti ávalt ient við og fengið lijálp, hvernig sem stendur á veðri og sjó. En slíkar „eyjar“ er vandi að „byggja“. Fljót- andi verða þær vitanlega að vera, því þrátt fyrir alla liugvitssemi nútímans treystir enginn sjer til að skapa eyju neðan frá hafsbotni úti i miðju At- lantshafi. En fljótandi „eyjar“ liafa ýmsir verkfræðingar verið að búa til á pappírnum, og skal hjer sagt frá cinni tillögunni, sem samin er af franska verkfræðingnum Hcnri De- frasse. Eyjan er bygð eins og einskonar þurkvi úr stáli. Hún líkist mest skeifu í lögun, og er uppistaða hennar úr tveimur fimm hundruð metra löng- um flotholtum, sem að framan eru samtengd með einskonar stefni, sem á að hrinda af sjer sjó. Eyjan liggur fyrir akkerum og snýr stefnið ávalt upp i vindinn. Gerir Defrasse ráð fyr- ir, að hún standist ósjó betur en nokkurt stórskip, en þó vill hann ekki ábyrgjast, að menn geti ekki orðið sjó- veikir á þessu nýja landi sínu. Inni á milli flotholtanna er einskonar höfn: þar á altaf að vera vægur sjór og þar eiga flugvjelarnar að geta lent þegar þeim er þörf á. Tengslið á milli flot- holtanna er þannig lagað, að þar á að vera hægt að draga vjelar á þurt, til viðgerðar. Á „eyjunni“ er viðgerðasmiðja, flugvjelaskálar og gistiliús, sem rúmar 165 manns. „Eyjan er 500 metra löng og 250 metra breið og þyngd hennar er 2,6 miljón smálestir. Þar á að verða 25.000 liestafla hreyf- ill til þess að stjórna hreyfingum hennar, eftir því sem þörf er á. Defrasse gerir ráð fyrir, að byggja þurfi um 30 þessháttar „eyjar“, til þess að flugferðir yfir Atlantshafið verði öruggar, með þeim tækjum seni nú eru til. Allar „eyjarnar“ hafa sterka vita og kastljós, svo að ef þær yrðu þetta margar, ættu flugmenn jafnan að sjá ljós næstu eyjar áður en þeir missa af vitum þeirrar sem þeir fóru frá. Blöðin minnast ekkert á livað þetta muni kosta. En þau segja, að Ame- ríkumenn sjeu fúsir til að leggja fje i fyrirtækið. Það er jafnan viðkvæðið, þegar Evrópumenn ráðgera einhverja endemis firru. Því „eyjarnar“ i Atlantshafinu eru firrur og hugarórar. Flugferðir vfir Atlantsliaf hefjast undir eins og vjel- arnar þykja færar um að fara yfir hafið milli þeirra lendingarstaða, sem standa i botni i Atlantsliafinu, og leið- in verður valin þar sem stytst er milli þessara áfangastaða. Sú leið liggur yfir ísland, og þvi er það, að innan skams getur það viljað til, að ísland liggi i fljótustu leiðinni milli gamla heimsins og þess nýja.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.