Fálkinn - 06.04.1929, Blaðsíða 5

F A L K I N N
5
Als NORSK-ISLANDSK HANDELSKOMPANI
TELEGR.ADR. GERM. OSLO.
Sunnudagshugleiðing.
Jcsús mcttar 5000 manna.
Jóh. 6, 1—5.
í guðspjalli dagsins er sagt
í'rá er Jesús mettaði fimm þús-
und inanna, og er frásögnin
dæmi um, hversu hann einnig
bætti úr líkamlegum þörfum
mannanna. Hún er staðfesting á
orðunum: Leitið fyrst Guðs rík-
is og hans rjettlætis, þá mun alt
annað veitast yður. Fólkið var
komið til gð hlusta á orð hans,
og hann bætti líka úr hinum )ík-
amlegu þörfum þeirra.
Sá sem leitast við að haga líf-
erni sinu eftir Guðs vilja og í
bæn og einlægni leitast við að
uppfylla skyldur sínar við hann,
getur ávalt verið viss um, að
líkamlegar þarfir hans verða
einnig uppfyltar. Sá sem í lífi
sínu og breytni hefir Guðs orð
fyrir leiðarstein ávinnur sjer
(raust annara manna í Hkam-
legum efnum. Hann er orðheld-
inn, samviskusamur og trúr í
verkum sínum, og hver sá sem
þessum kostum er búiijn stend-
ur vel að vígi í baráttunni fyrir
Hfinu, því hann nýtur trausts.
Og traust og álit annara manna
er fyrsta skilyrðið til þess að
manninum geti vegnað vel. Og
það er alkunna hversu árangur-
inn af starfinu verður betri og
happadrýgri ef það er unnið með
gleði — hinni sönnu gleði í
hjartanu, sem þeir einir þekkja,
er hafi fundið friðinn í einlægri
trú á Guð.
Hinn mikli mannfjöldi, sem
hrifist hafði af orðum meistar-
ans hugsaði alls ekki fyrir Hk-
amlegum þörfum sínum. Þær
gleymdust vegna áhugans á þvi
mikla málefni, sem fólkið var
komið til að fræðast um. En
Jesús sá fyrir þessum þörfum.
Og enn í dag er það svo, að sá
sem gleymir líkamlegu þörfun-
um vegna hinna andlegu, þarf
engu að kvíða. Guð sjer fyrir
þörfum hans.
Fastan, sem áður var svo al-
geng meðal kristinna manna,
hverfur æ meir og meir úr sög-
unni. Afneitun líkamlegra gæða
örfar hugann og skerpir — það
viðurkenna allir menn. En henni
eru einnig takmörk sett, og
meinlætalíf, sem ýmsir heitttrú-
aðir menn hafa lifað, virðast
alls ekki nálgast það, að vera í
samræmi við vilja Guðs. Jesús
hefir með svo fjölmörgum dæm-
um sýnt, að honuni er engin vel-
þóknun í, að menn leggi á sig
pyntingar. Hitt er annað mál
og aðalatriðið, að hugur manns-
ins rígfjötrist ekki við umhyggj-
una fyrir daglegu brauði og fyr-
ir veraldlegum þægindum, svo
þeir gleymi hinu eina nauðsyn-
Jega þessvegna.
Lærisveinarnir vildu, að fólk-
ið hyrfi á burt frá Jesú til þess
að fá sjer mat, og sýnir það að
Jieir gerðu engan veginn ráð fyr-
ir, að fólkið biði þarna matar-
Jaust. En Jesús segir við þá:
„Þið getið gefið þeim að borða“.
Lærisveinarnir áttuðu sig ekki á
l>essu fyrst í stað, en augu þeirra
opnuðust við kraftaverkið.
Jesús hjálpar öllum. Brauðin
fimm og smáfiskarnir tveir urðu
að fæðu lianda 5000 rnanns. Það
var unglingur sem átti þennan
mat. Foreldrar hans höfðu nest-
að hann, svo að hann gæti dval-
ið sem lengst hjá Jesú. Og hann
lætur þetta af hendi og verður
vottur að því, að þúsundir
manna hljóta saðning af þessu
nesti.
Lærdómsrík eru orð Jesús er
hann hefir gert kraftaverkið og
allir hafa fengið sig metta.
„Takið sainan leifarnar, sem
afgangs eru, svo ekkert spillist“.
Þetta segir hann, sem með orði
sínu gat gert máltíð handa þús-
undum úr fimm brauðuin og
tveim fiskum. Er þetta ekki á-
minning um, að fara vel ineð
gjafir Guðs. Engu má spilla.
Leitið fyrst Guðs ríkis og
hans rjettlætis, biðjið, starfið,
hjálpið öðrum og sparið. Sá sem
fylgir þessum reglum þarf ekki
að kvíða því að hann vanti dag-
legt brauð.
U M VÍÐA
VERÖLD.
Drúðkaupsgjöfin.
lnndiö verið að safna inn fjc £ brúð-
kaupsgjöf hánda prinscssu Mártha,
konucfni Ólafs ríkiserfingja Norð-
nianna. í liverri bygð var safnað, svo
bað varð ekkert litilræði, sem brúð-
lijónin fengu að gjöf frá tilvonandi
liegnum sínum.
Á Bergensbrautinni sat gömul kona
um daginn og sagði farþegum, sem
lija henni satu, að konur i hennar
hygðarlagi væru að búa út gjöf handa
prinsessunni. „En við segjum eliki
iivað við ætlum að gefa henni“, bætti
hún við, og var hin hróðugasta.
„Mjer finst svo vitlaust að segja slikt
fyrirfram og jeg vorkenni henni Mörtu
að vita fyrirfram um nær alt sem
hún a að fó. Þegar jeg gifti mig var
einmitt óvissan uin gjafirnar ]>að,
sem mjer þótti mest varið í“.
Kari, maður liennar gellur nú við
og hlær dátt: „Langt frá því! Ætli
hjer liafi ekki þótt mest varið í mig,
heillin!
Hvernig er umhorfs
á mars?
í hvert sinn sem nágranni jarðar-
innar í himingeimnum, reikistjarnan
Mars, nálgast jörðina, fara blöðin að
spá þvi, að nú muni stjarnfræðing-
ununi takast að ráða einhverja af gát-
um þessarar stjörnu, sem svo mörgum
hefir gefið efni til furðuspádóma.
En vitanlega er hægast um allar at-
þuganir þegar brautir Mars og jarðar-
innar eru sem nálægastar.
I'yrir noklirum árum voru hinar
mestu furðufregnir sagðar af því, að
Norðmenn eru nú sem óðast að
undirbúa þátttöku sina i heimssýn-
ingunni i Barcelona, sem íslendingar
því miður ekki taka þátt í. Norðmenn
búast við miklum árangri af þátttöku
sinni og liafa miltinn hug á þvi að
vinna aukinn markað á Spáni fyrir
fiskiafurðir sín.ar. Sýningarskáli Norð-
mann verður skrej'ttur feiknastórum
málverkum, sem sýna fiskveiðar
þeirra, veiðiaðferðir, söltun, m.atið og
flutninginn og loks matreiðslu fiskj-
arins og neyslu á Spáni. Undir hverri
mynd verða skýringar á spænsku.
nú væri mönnum loksins að takast að
ná sambandi við Marsbúa. Var sagt
að reistar hefðu verið sjerstakar loft-
skeytastöðvar til þess að senda skeyti
til Mars og taka á móti svörum það-
an. Aðrar fregnir sögðu, að tekist
hefði að senda hljóðöldur til Mars og
hefði bergmál þeirra komist alla leið
til jarðarinnar aftur.
Fólk trúir stundum svona fregnum,
sem vitanlega eru þó uppspuni í
fyrstu og sprottnar af tilhneigingu er-
lendra blaða til þess, að skáka Vel-
lygna Bjarna. Stjarnfræðingar sjálfir
eiga enga sölt á þessum sögum en það
er altaf hægt, að liera fyrir þeim ein-
hvern imyndaðan „prófessor", sem al-
drei hefir verið til.
Hinsvegar þykir visindamönnum það
Ennfremur verða allir veggir, sem
ekki eru fullskipaðir málverkum þess-
um, þaktir stóruin ljósinyndum, land-
lagsmyndum, til þess að vekja athygli
á landinu sem ferðamannalandi. l>á
er og gert ráð fyrir að útbýta sam-
tals um 200,000 bæklingum um Noreg
og framleiðslu Norðmanna. —
Sjaldan hafa íslendingar átt þess
kost að vekja athygli á sjer betur en
þá er þeim var lioðið að taka þátt i
hinni iniklu sýningu Spánverja. En
því miður var þvi lioði hafnað.
sannað, að yfirborðs Mars svipi að
mörgu leyti til jarðarinnar. Menn hafa
í sjónaukum eygt ákveðnar yfirborðs-
myndir, sem eigi breytast frá ári til
árs. T. d. sjá menn livíta díla i nám-
unda við skaut Mars, svarandi til
heimskautanna á jörðu lijer. Þessir
dilar stækka þegar vctur er á stjörn-
unni og minka á sumrum. En liinar
myndirnar skýra menn svo, að i þeim
inegi lesa, livar fjallgarðar sjeu á
stjörnunni og hvar land sje og sjór.
En ályktanirnar um þetta eru ]ió mik-
ið til bygðar á tilgátum atliugend-
anna.
Menn liafa brotið heilann um, hvort
andrúmsloft sje umhverfis Mars, því
að á því byggist fyrst og fremst hvort
þar geti lifað jurtir og dýr, sem í
nokkru svipar til lifandi vera hjer
á jörðu. Þykjast menn vissir um að
einskonar loftlag sje utan um stjörn-
una, en hvort það er líkt andrúms-
Iofti jarðarinnar geta menn ekki sagt
um. —
Um miðja siðustu öld þóttist i-
talski stjarnfræðingurinn Schiaparclli
sjá hina svonefndu „skurði" á Mars,
allskonar línur í ljósu blettunum, og
vildu sumir lialda, að þetta væri
merki, sem Marsbúar væri að gefa
jarðbúum. En síðari rannsóknir hafa
eklti í neinu staðfest liessa kenning
og skurðirnar sjást ekki í sterkustu
sjónaukum, sem nú eru til.