Fálkinn


Fálkinn - 08.06.1929, Blaðsíða 11

Fálkinn - 08.06.1929, Blaðsíða 11
F A L K I N N 11 GULLNEMALÍF GulhjrafaraUofi. í lok siðustu aldar barsl sú frjett út um lieiminn, að auðugar gull- námur liefði fundist í Alaska í Norð- ur-Ameríku. Og ungir menn og liugað- ir streymdu þangað í stórhópum i von um að safna sjer fjársjóðum og verða vellauðugir á skömmum tíma — og með litilli fyrirhöfn. En flestir þeirra urðu fyrir sárum vonbrigðum. Þegar þeir komu til gull- landsins var það oftast svo, að aðrir höfðu náð i bestu málmsvæðin, og að hið dýra gull var alls ekki eins viða og þeir liöfðu lialdið. Þeir höfðu gert sjer í hugarlund að þarna mætti tína stór gullkorn eins og krækiber á lyngi. En það var öðru nær. Gullið fanst í gömlum þornuðum árfarvegum, en var blandað sandi. Og viða var svo lítið af gulli í sandin- um að ]>að svaraði ekki kostnaði að uá þvi úr honum. Þessir menn, sem komnir voru til gull-landsins voru ekki þurftarfrekir og gerðu ekki miklar kröfur til lífs- ins, enda var eklii hægt að fá þeim kröfurn fullnægt. Þeir bygðu sjer hjálkakofa og sváfu þar i einni kös. Þeir unnu myrkranna á milli, en þeg- ar ekki var hægt orðið að vinna fyrir dimmu, fóru þeir heim af kofanum og er þeir liöfðu fengið sjer að borða, settust þeir í kringum bálið, sem þeir höfðu soðið matinn sinn við, kveiktu 1 pipum sínum og ljetu sig drcyma nm, að þeir fyndi mikið gull daginn cftir. Og einu sinni bar það við, að einn af gullgröfurunum datt i lukkupottinn svo um munaði. Þegar verið var að grafa í aurnum í árfarvegunum hittu nienn stundum á svokallaða „vasa“. Þessir „vasar“ eru upprunalega hyljir í árbotninuin, en einmitt þar settust gullkornin sem vatnið bar með sjer, helst fyrir. Sandur sem lenti i liyljun- um skolaðist burt aftur, en gullið sem var þyngra sat eftir þar sem það var komið. Og þessvegna safnaðist gullið saman í þessa „vasa“. Svo þornuðu árnar upp, breyttu um farveg og liyljirnir þornuðu. Og þarna beið gullið í árfarvegunum, en mest þó þar sem hyljirnir höfðu verið. Og þeim gullgrafara sem hitti á gamlan hyl, var borgið, liann fjekk oftast nær svo mikið gull, að liann gat hætt að grafa og farið heim til sín og lifað góðu lifi það sem eftir var æfinnar. ,,GulIþuottur“. Aðalvinna gullgrafaranna, þegar þeir liafa fundið stað, þar sem svo mikið er af gulli að það borgi sig að vinna það, — er að þvo gullið úr sandinum. Fyrst i stað var gullið venjulega þvegið i bliklipönnum. Voru þær fylt- ar með gullsandi og vatni helt yfir. Síðan var pannan hrist svo að vatnið skvettist úr lienni og tók með sjer nokkuð af mold og sandi. Þetta var endurtekið ltoll af kolli, þangað til ekkert var eftir á pönnunni nema gull- kornin, þvi þau voru þyngst. En sjald- an varð það svo hreint við þvottinn, að ekki þyrfti að tína úr því grjót- korn með höndunuin. Gullinu var svo 1 II m m m P 1 & m i m H & n II i B T h e r m a ■ Therma rafmagns suðu- og hitatæki hafa verið notuð á íslandi um tvo áratugi samfleytt. Margar gerðir af raftækjum hafa komið á íslenskan markað á þeim tíma, en engin hefir tekið Therma fram. Therma tæki eru ekki ódýrust í innkaupi, en þau verða ódýrust í reyndinni, vegna þess að þau endast best og þurfa minst viðhald. Leitið nánari upplýsinga um Therma hjá Júlíus Bjövnsson oS Electro Co. raftækjaverslun Akureyri. Austurstræti 12 — Reykjavik. i m 1 N i i w É i m m p É safnað saman í litinn leðurpoka. Var þetta mikil vinna og erfið en eftir- tckjan stundum lítil eftir langt erfiði. En síðar voru teknar upp bentugri og fljótlegri aðferðir við gullþvottinn. Menn dældu vatni á gullsandinn, eins og menn dæla vatni á hús til að slökkva i því eld, þangað til sandur- inn var allur farinn, og ekkert eftir nema gullið og leirleðja. Úr þessu unnu menn svo gullið með efnafræði- legum aðferðum. Alt þetta gull, sem finst í árfar- vegunum, hefir borist þangað með vatni úr þeim stað, sem það var upp- runalega í, nfl. holum i föstum berg- tegundum. Gull er líka unnið úr bergi, grafnir námugígir niður að berg- laginu sem gullið finst í og bergið siðan mulið, til þess að ná gullinu. í bergi finnast stundum stór gullstykki, t. d. hafa fundist gullhnullungar, sem vegið hafa 120 kílógröm. En mest af gullinu er í smáögnum i berginu og verður þvi að mala það, og þvo gullið síðan úr í sjerstökum vjelum. Þetta er eins og liver annar verksmiðju- iðnaður, lilutafjelög eiga fyrirtækin og verkamennirnir vinna fyrir ákveðið kaup, en enginn þeirra getur orðið ríkur á að finna gull, eins og liinir, sem leituðu upp á eigin spýtur. Auk námanna í Alaska eru til gull- námur í Kaliforníu, Ástralíu og Rúss- landi, en livergi eru þó til eins auðug- ar gullnámur og í Transvaal i Suður- Afriku. Þaðan koma um 40% af öllu því gulli, sem unnið er i veröldinni þessi árin. Kyrrahafið hefir hlotið nafn af manni sem hjet Magcllan. Hann skýrði það þvi nafni er liann sigldi út úr Magellan-sundinu, þar sem stormur lvafði geysað, og kom út í liið mikla haf, sem var alvcg kyrt. Hann sigldi síðan yfir liafið og var þá all- an timann logn. □ -------------------- Matar Kaffi Te Ávaxta Þvotta Reyk Úrvalið mest. Verðið lægst. Verslun l Jóns Þórðarsonar. J Gih. Ávalt fjfilbreyttar birgðir af H ö N S K U M fyrirliggjandi. HANSKABÚÐIN. M

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.