Fálkinn - 03.08.1929, Síða 6

6
FALEINN
Kardínáli nígir aliariS. Fremst á kóri sjest Marteinn biskupscfni. Hinnm
megin samsíSa Noröurlanda biskuparnir tvcir.
stökkti hanu vígðu vatni, hár og
herðalotinn, gat maöur látiÖ sjer
fljúga i hug aö hjer kæmi Jón
Hólabiskup Arason.
Þaö var að skipan páfa aö
kardtnáli kom hingaö til að
fremja jtessar vígslur, og verð-
ur þaö aö, segja, að svo mikiö
er ekki haft viö þá, sem okkur
eru meiri aö gera kardínála út
af örkinni til aö fremja hjá
þeim biskupsverk. En auövitað
fer ekki hjá því að páfastóllinn
hafi einhvern sjerstakan tilgang
meö þessu.
Kirkjuvígslan er löng athöfn
og æriö fornteg, og liggur hin
leyndardómsfulla meining henn-
ar ekki altaf á lausu. Aðalhugs-
unin i henni liggur og nokkuö
fjærri nútíöárhugsun. Athöfnin
er i aðalatriöinu lireinsun. Þvi
hófst vígslan á því aö Jcardínáli
gekk þrívegis lcringum kirlcjuna
hið ytra og stökkti vígðu vatni á
veggina. Síöan gckk hann i
kirkjuna og markaÖi áður
þröskuldinn krossmarki mcð
bagli sínum. Er kardínáli var
kominn inn ákallaðj hann alla

Kardináli van Rossum gengur frá
kirkju eflir móttökuhátið. — I>að er
borinn gfir honum tjaldhiminn.
hcilaga, og var nú stráð ösku
horna á milli í kirkjunni og
ritaöi kardináli griska stafrófið
í aöra álmu öskukrossins, cn
rómverska stafrófiÖ i hina. Er
öskukrossinn í laginu eins og
gríski stafurinn X, en það er
upphafsstafurinn í nafni Krists
á grísku, og var með þvi verið
að marlca alla kirkjuna undir
mark hans. Síöan gekk kardi-
náli um kirkjuna hið innra og
stölckti hana vígðu vatni, og sið-
an stökkti hann vigöu vatni á
altariö. Þar meö var hreinsun-
inni lokið og alt ilt frá henni
vikiö. Nú tók kardínáli til að
helga kirkjuna og smurði fyrst
altariö, á fimm stöðum meö
smyrslum, sem gerö eru úr
balsami og viðsmjöri og svo
kirkjuveggina á tólf stöðum, og
helgaði um leiö Icirkjuna Mariu
guösmóöur, öllum heilögum og
konunginum Krisli, og skyldi
hún bera nafn hans. Þar meö
var kirkjuvigslunni lokið. Veitti
síðan kardínáli öllum trúuögm
og rjettskriftuðum eins árs og
fjögurra mánaða aflát, lýsti
blessun og Iióf upp lofsönginn
gamla „Te deum“ (Mikli guö
þig göfgum vjer). Var }>á sung-
in fyrsta messa í hinni nývígöu
Idrkju. Viöstaddir þessa athöfn
voru bislcuparnir i Danmörku
og Sviþjóð, Brcms og dr. Miiller,
ogmargt annaö heldri klerlca, er
hingað haföi komiö í fylgd
kardinála.
Tveim dögum síðar 25, júlí, á
Jakobsmessu postula vigði kar-
dináli síra Martein Meulenberg
ármann páfa hjer á landi til bisk-
ups á Ilólum i Hjaltadal með
aöstoð Jóscfs Brems Hróars-
lteldubiskups og Jóhannesar
Mullers Loreabiskups og gerði
hann um leið að sýslumanni
páfa hjer. Snemma um morg-
uninn gekk kardínáli til kirkju
ásamt biskupum, biskupsefni,
fylgdarliöi sínu og klerkum og
settist i hásæti og slcrýddist þar
gullnum skrúöa og setti gim-
steinumprýtt mítur á höfuð sjer
BúiS að vígja Maríein biskup og hann situr mí á Hólastóli með mitur og
bagal. — Við súlurnar fremst sjást kertið og líkneskið sem páfinn gaf.
og tók sjcr gullinn og gimstein-
um settan bagal i hönd. En
Marteinn biskupsefni og bisk-
uparnir gengu til altaris, sem
fyrirbúið var á kóri og skrýdd-
ust jjar kórkápum og biskup-
arnir mítrum að auki. Settist
þá kardínáli fyrir altari og hóf
próf yfir biskupsefni um rjett-
trúnaö hans og tók síðan af
honum hollustueið við páfa.
Skrýddist nú biskupsefni bisk-
upsskrúða nema mitri, bagli og
hring, og hófu síðan báðir upp
messu i senn, kardínáli og bisk-
upsefni, hvcr við sitt altari. Er
komið, var fram gfir pistil hóf
kardínáli ákall til allra hcUagra,
cn biskupsefni varpaöi sjer á
meöan flötum til jarðar. Að þvi
ákalli loknu fjell biskupscfni til
fóta kardínála.
Lögðu biskupar báöir og kar-
dínáli hendur yfir hann og
sögðu: Meötak heilagan anda,
og var nú lögö, opin guöspjalla-
bók á hnakka honum, en kardí-
náli smuröi hvirfil hans og
hendur meö viðsmjöri blöndnu
balsami og eru þau smyrsl köll-
uð krisma. Að því búnu galt
biskupsefni kardinála vígslumöt-
una með tveim brauðum og
tveim leglum fullum af víni.
Var biskupsefni nú fenginn
bagall og dreginn hringur á
hönd honum. Hjeldu báðir kardí-
náli og hanh eftir það áfram
mcssunni og nú báðir við sama
altari, sakramehtuðust báöir af
sömu paiínu og úr sama kaleilc,
og lauk síðan messunni eins og
vcnja er til með biskuplegri
blessan kardinála. Fjcll þá bisk-
upsefni enn fram fyrir kardí-
nála og setti hann og bislcupar
báöir mítur á höfuð honum og
settu hann síðan á hásæti — á
Hólastól. Eftir það
fylgdu aðkomu-
biskuparnir Hóla-
biskupi um kirlcj-
una og blessaði
hann til beggja
lianda, og cr aft-
ur fyrir altarið
var lcomið lýsti
hann biskuplcgri
blessan i fyrsta
sinni og árnaði
eftir það vígslu-
föður sínum lang-
ra lífdaga. Síðan
hóf kardínáli upp
„Te deum“, af-
skrýddist ásamt
biskupum þremur
og gengu þeir í
skrúðgöngu úr
kirkjunni. Þarmeö
var lokið vígslu
hins 24. kaþólska
Hólabiskups.
Var fjöldinn allur af bæjar-
mönnum viöstaddur athafnir
þessar og þótti nýstárlegt að
sjá alt það slcraut. Sjerstaklega
þótti öllum mikið koma til hins
tígulega svips og látbragðs kar-
dínála, og furðuðu sig á því að
öldungurinn skyldi hafa þrek til
að fremja þessar þreytandi at-
hafnir.
Eftir biskupsvígsluna; prelátarnir fgrir framan bisk-
upssetrið. Setjandi frái vinstri, Richard kórsbróSir,
Brems Hróarskeldubiskup, van Rossum kardínáli, Mar-
teinn Hólabiskup, dr. Miiller Loreabiskup, dr. Hupp-
erts gfirmaður Maríureglu. Fgrir aftan kardinála (i
slopp) Drihrnanns rilari hans og hjá honum norskur
preláti, dr. Kjelstrup kammerherra páfa.