Fálkinn - 14.09.1929, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
Sunnudagshugleiðing.
Matt. 7, 12.
„Alt, sem þjer því viljið, að
Hðrir menn gjöri yður, það
sltuluð þjer og þeim gjöra“.
Þessi setning hefir oft verið
kölluð gullna reglan og þar með
ineint hvað hún sje öllum öðr-
um lífsreglum fremri.
í þessum örfáu orðum má
segja að meginkjarni allrar sið-
fræðinnar sje fólgin. Það hefir
verið skrifað margt um siðferði
inanna og ótal lifernisreglur
lagðar fyrir þá, svo að þeim
inætti vegna vel, bæði þessa
heims og annars og koma þann-
ig fram við aðra að þeir mætti
ná rjetti sínum. En ekkert jafn-
ast á við þessa reglu að dýpt, en
þó einfaldleik. Hana skilur hvert
mannsbarn.
Það mundi áreiðanlega verða
mikil breyting í heiminum, ef
almenningur gerði sjer far um
að fylgja þessari reglu eftir
rnætti.
Áður en Jesús kom fram og
hóf prjedikun sína, var uppi
fræðiinaður í Jerúsalem, Hillel
að nafni. Hann hafði haldið því
fram, að enginn skyldi gera öðr-
um það, sem hann vildi ekki að
sjer væri gert. Jesús fullkomn-
aði því þessa siðakenningu Hill-
els, sem gat orðið að ótta-
blöndnu athafnaleysi, ineð því
að hvetja mennina til þess að
gjöra öðrum gott alveg eins og
þeir ættu sjálfir í hlut.
Til þess að skilja mennina og
þær kringumstæður, sern þeir
eiga við að búa, er jafnan nauð-
synlegt að reyna að setja sig í
jieirra spor og spyrja sjálfan sig
jiessarar spurningar. Hvers
þarfnaðist jeg mest, ef jeg væri
í þeirra sporum? Þú mundir
komast að raun um að það væri
ótal margt. Þú hefir ef til vill
einhverntíma orðið veikur eða
átt við eitthvert hugarangur að
stríða og þá hefir þú eflaust þráð
Jiað að einhverjir kæmu til þín
og tækju svolítinn þátt í kjörum
þinum, og Jjá liel'ir þú ásett þjer
að-gera hið sama, ef þeir kæmust
i J)ín spor, og Jiað eins þó ein-
hverjir aðrir yrðu fyrir því. Því
að alt sem Jjjer viljið að aðrir
rnenn gjöri yður það skuluð þjer
og þeim gjöra.
En vjer gleymum Jjví alt of
oft að gæta Jjessarar reglu. Vjer
tölum ekki alla jafna um aðra
menn í þeim tón, sem vjer vild-
um láta tala um oss. Vjer erum
með ýmsar getsakir i þeirra
garð að ástæðulitlu, sem vjer
mundum alls ekki láta oss líka
að væru hafðar við um oss
sjálfa. Vjer gerum liitt og annað
gagnvart öðrum, sem oss mundi
finnast mjög sárt að verða fyr-
ir. Alt Jjetta stafar af kærleiks-
skorti og skilningsleysi. Oss
finst vjer með Jjessu vera að
upphefja sjálfa oss, þoka oss
feti framar i Iífssamkepninni,
en nieð þessu erum vjer að
gral'a sjálfum oss og ótal öðrum
gröf, sem vjer hljótum að falla
í fyr eða seinna. Meðan Jjú
gleymir að gæta þessarar reglu
gagnvart öðrum, mátt Jjú húast
\’ið að aðrir brjóti hana á Jijer,
og með |jessu spillir þú öllu
umhverfi þínu, í stað þess, ef þú
vandaðir breytni Jjína og gerðir
vel til allra mánna, þá yrðir þú
öðrum fyrirmyndin og ættir þátt
í Jjví að heimurinn hatnaði.
Hvaða hlutverk er Jjessu æðra
að bæta heiminn, vera sam-
verkamaður guðs?
Kappkostaðu að þekkja menn-
ina og skilja þá, og fyr en seinna
ferðu að elska þá og temja Jjjer
siðareglu meistarans:
Alt sem Jjjer því viljið að
mennirnir gjöri yður Jjað skuluð
þjer og þeim gjöra.
í Jesvi nafni. Amen.
U M V ( Ð A
VERÖLD.
ÞRÖNGVAÐ í HJÓNABAND
Yfirvöldin i Washington hafa ein-
kennilegl mál ineð höndum nú sem
stendur. Gainall Indiána-miljónamœr-
ingur var numinn á hurt af kven-
manni og honuin þröngvað til þess að
kvongast lienni. Nokkrum dögum eft-
ir lijónavigsluna neyddi hún liann
ennfremur til þess að iáta af liendi
of fjár og loks liefir henni tekist að
fá hann til þess að skrifa undir skjal
þar sem hann lofar að gefa ákveðinni
baptistakirkju það sem eftir verður

ai auði hans er hann deyr. Það er
síðar upplýst i málinu, að þessi kona
hefir fengið marga tugi þúsunda doll-
ara í „ómakslaun" fvrir að hafa út-
vcgað undirskrift mannsins undir
gjafarbrjefið.
Indíáninii heitir Jacques Barnett og
hann var mörg ár icfi sinuar óhreytt-
ur verkamaður. Tvítugur crfði hann
dálitla fúlgu og keypti sjer )>á litla
jörð og fór að búa. Skömmu síðar
fanst af tilviljun olíulind á jörð lians.
Fjelag í New York keypti rjettindin
— og Barnett var miljónamæringur
þegar i stað.
Til f>!). aldursárs lifði Barnett ó-
kvæntur og hann hafði aldrei hugsað
uin að ná sjer í konu. En ;.ú sem
hafði liug á að ná sjer i mann var
Anna Low, hvit kona, sem var ráðs-
kona lijá gamla manninum. Anna átti
dóttur á lífi, og í fjelagi lögðu þær nú
ráðin á um það, hvernig þær ættu að
komast yfir auð gamla mannsins.
Einn góðan veðurdag uefndi Anna það
við hann, að hann jrrði nú að giftast
sjer, en karlinn hafði átt vingott við
Önnu i ailmörg ár. Barnett )>verneit-
aði, en mæðgurnar tóku liann, lok-
uðu hann inni og háru honunt cngan
mat. En þegar hungrið fór að sverfa
að gantla manninum höfðu þær liann
alveg á sinu valdi.
En nú koniust yfirvöldin að þessu.
Einn ættingi Barnetts kærði Önnu.
Hún var kölluð fyrir. Það kom á dag-
inn að Barnett hafði ekki hugmynd
*«*«*«*«*«***»***«*«*****« ♦*♦*♦*♦*
* Jón Halldóvsson & Co. *
*. — Skólavörðustíg 4—6 B. —
Hefir til sölu svefniierbergishúsgögn, póleruö og máluð. Líka ^
* borðstofu- og skrifstofu-húsmuni úr eik. Borð og stóla úr eik, *
brenni og birki. — Smíðum ennfremur eftir pöntunum. — *
* *
* Vönduð húsgögn við allra hæfi. *
*4.*<t*<t*t>*********<i *****i|ií5.* ********
um gildi peninga. Hann var tkki fær
um að greina í sundur 100 dollara
og 1 dollars seðil. En Anna verður
sanit áreiðanlega dæmd fyrir svik —
og dóttir hennar líka.
LIÐHLAUPINN LIFÐI SKM
KONA 1 14 ÁR
f byrjun lieimsstyrjaldarinnar var
sntalað saman öllum verstu hófum
Parísarborgar og þeir sendir til vig-
stöð.vanna, þar sem þeim var sannar-
lega ekki hlift fyrir ógnum ófriðar-
ins. Þúsundir þessara manna fjellu á
vigvellinum eftir að hafa barist eins
og liraustar hetjur. Margir þeirra
sýndu hreysti, sein vakti olmenna
aðdáun. En vitanlega voru meðal
hófanna menn, sem voru lítils virði
sem liermenn.
I’oul Crappe var meðal allra verstu
bófa Parisar. Hann var svo „hepp-
inn“ að særast á 1. degi og var send-
ur á sjúkrahús. Þaðan strauk liann
undir eins og hann var farinn að
hressast. í kvenhúningi komst hann
til Parisar og fór lieim til konu sinn-
ar. Síðan lifði hann i 14 ár ineð konu
sinni — klæddur sem kvenmaður.
Hjónabandið var þvi miður ekki
liamingjusamt. Grappe misþj’rmdi
konu sinni og ljet liana vinna fyrir
þeiin báðum. Loks misti konan þol-
inmæðina. Frá sjer af sorg og von-
brigðum, myrti hún mann sinn fyrir
rúmu ári. Málið kom fyrir dómstól-
ana — og um daginn var frú Grappe
sýknuð.
Myndin er af Poul Grappe sem
konu. Verður varla annað sagt en að
lionum hafi tekist vel að gera sig sem
likastan kvenmanni.
■lapanar hafa i fyrsta skifti i sögu
þjóðarinnar tekið konu fyrir stjórnar-
erindreka. Heitir hún ungfrú Tsuru
Shisikawa og á að verða aðalltousúll
Japana hjá einu stórveldinu i Evrópu.
Hún er kandidat i lögfræði.
Flugmaðuvinn, sem vjelin strauk frá.
Um líkt leyti ög Ahrenbcrg fór
hjeðan fyrir alvöru, frjettist að
ameríkanskur flugmaður væri lagður
upp frá Cliicago og uni það hil að
koma til Port Burwell á Lahrador.
Var )>að Cramer, flugmaðurinninn sem
stórblaðið „Chicago Tribune" gerði lit
af örkinni til þess að kynnast flug-
leiðinni um Island og Grænland. En
eins og kunnugt er, varð Gramer fvrir
þvi óliappi að fjörðurinn sem hann
lenti á, var svo fullur af ísj að hvergi
var ráðrúm til að lvfla sjer til flngs.
Beið Gramer þvi þess, að isinn ræki
undan landi. Varð það nokkrum dög-
um síðar, en sá ljöggull fylgdi skamm-
rifi, að isinn tók vjelina með sjer og
rak hana til hafs og sökk þar. Siðan
hefir ekkert til Cramers frjettst, en
scnnilega er hann liættur við ferðina,
enda óvíst hvort lionuin liefir staðið
til boða að fá nýja vjel. Hjer á mynd-
inni að ofan er Cramer liliður og
lirosandi, en sennilega liefir hann
verið þungbrýnni, liegar hann horfði
á eftir vjelinni sinni á reki til hafs.