Fálkinn - 29.03.1930, Síða 8

8
F Á L K I N N
t
Undanfarna velur hafa óoenjumiklar hörkur verið á Norðurlöndum og viðar í Evrópu, en hinsvegar einmunatíð hjer á landi.
1 vetur hefir þetta hinsvegar verið öfugt. Veturinn hefir verið mjög stirður hjer á landi en mjög góður víðast hvar á Norð-
urlöndum. Viða upp til dala i Noregi, þar sem snjór er vanur að falla skömmu eftir veturnætur og liggja fram á vor, var t. d.
snjólaust að kalla fram gfir nýár í vetur. Hjer er mgnd úr norskri bggð, tekin í janúar eftir að fyrsti snjórinn fjell.
Eins og kunnugt er hafa Frakkar setulið í Norður-Afríku, í ný-
lendum sínum þar, og er þar oft ófriðsamt. En undanfarið hefir
vcrið óvenju friðsamlegt og þvi hafa hermennirnir ekki þurft
að vera undir vopnum. Til þess að láta þá liafa eittlwað fgrir
stafni Ijet herstjórnin þá grafa jarðgöng gegnum fjall eitt, sem
verið hefir mikill farartálmi að. Jarðgöngin eru að vísu ekki
Fyrir nokkru hvarf rússneski hershöfðinginn Koulepoff í París■
Var hann einskonar foringi hinna landflótta Rússa og leiku''
grunur á, að erindrekar rússnesku leynilögreglunnar hafi náð
honum á sitt vald. Menn þykjast vita það seinast um hann, 0$
hann hafi horfið inn i bifreið með þremur mönnum, en síðarj
hefir hann ekki fundist þrátt fyrir leit frönsku lögreglunnar. A
myndinni sjest staðurinn þar sem Koutepoff sást síðast, að ofafl
Koutepoff en að neðan Ludmilla Pobedonatzeff, stúlka, sem hef'
ir verið horfin síðan þetta skeði og grunuð er um að vera viá
málið riðin.
nema tuttugu og fjórir metrar á lengd, en herstjörininni hefir
þótl mikið til um verkið, því svohljóðandi áletrun hefir veriá
selt á jarðgöngin: „Fjallið lokaði okkur leið. Skipun var gef111
um að komast gegn um fjallið. Hersveitirnar hlýddu“,