Fálkinn - 29.03.1930, Page 11

F Á L K I N N
11
Yngstu lesendurnir.
Ráðagóði drengurinn.
Uppi undir fjallsrótum stóð gamall
°g hrörlegur kofagarmur. í kofa
þessum bjó fátœk ekkja með sex
hörn sin. Páll var eini drengurinn og
var hann fjórtán vetra þegar saga
þessi gerðist. Ekkert var til í lcofan-
Uin af matartagi og varð Páil því
að fara að heiman til þess að reyna
að draga eitthvað að búinu.
Tók hann vinnu á greifasetri
nokkru. Og í stað þess að leika sjer
á völlunum eins og greifabörnin
varð hann að reita arfa og púla all-
an daginn svo hann var dauðuppgef-
mn á kveldin þcgar hann kom heim.
t>að var heldur ekki mikil gLrffei í
kotinu því sulturinn og seyran höfðu
rænt litlu börnin allri lífsgleði.
Einn góðan veðurdag þegar Páll
labbaði á stað til greifasetursins
sagði móðir hans við hann: „Jeg er
brauðlaus svo að þú verður að fá
dálítið af laununum þínum fyrir-
fram til þess að kaupa brauð fyrir“.
En Páll var stórhuga og vildi ekki
þurfa að vera upp á aðra kominn
með peninga, hann liugsaði sjer því
að reyna að finna eitthvert ráð til
bess að seðja með hungur systra
shina. Honum hafði verið sagt frá
h'öllunum, sem áttu heima inni i
fjallinu og datt honum nú i liug að
leita á náðir þeirra. Um miðdegis-
hilið gekk hann því hringinn i
kring um fjallið til þess að gá að
hvort hann yrði ekki var við eitthvert
beirra. En þegar hann kom ekki
auga á neitt, stakk hann stafnum sín-
um á kaf niður í klettasprungu og
barði með honum nokkrum sinnum
& steinvegginn.
Heyrir hann þá djúpa rödd rymja
i fjallinu: „Hver er þar? Hver vogar
að eyðileggja miðdagslúrinn minn?
Drengnum verd'ur bilt við.
í sama bili er stórum loðnum
brammi stungið út uin glufuna og
tröll stendur fyrir framan hann og
skoðar hann í krók og kring.
Páll herðir nú upp hugann og
segir við tröllið: „Geturðu ekki
gefið mjer dálítið af mjöli handa
henni móður minui?“
„Þú ert skrítinn snáði“ segir tröll-
kallinn vingjarnlega“. Þú getur svo
sem fengið dálitið af mjöli. Hvaða
tegund viltu helst. Á það að vera
leirmjöl, granítmjöl, marmaramjöl
eða grásteinsmjöl?"
og Páll fór af stað með hrafninn.
Mamma hans og systur skildu ekkert
í hvað hann ætlaði að gera við fugl-
inn og hjeldu að hann væri að tapa
sjer, en hann ljet sem ekkert væri.
Gekk hann beina leið að sprung-
unni og alla leið inn til tröllsins
fleygði hrafninum niður fyrir fram-
an fætur hans og sagði“. Hana,
hjerna er hún systir mín, fáðu mjer
nú gullið þitt“.
Tröllið var ekki vel ánægt. „En
hvað hún er lítil 1“ sagði það, „en jeg
ætla að vona að hún sje ekki seig!“
Fór hann svo inn i helli sinn og
sótti þangað stóran gullsekk og fjekk
Páli. „Ef þú vilt fá annan sekk verð-
urðu að koma með næstu systur
þina“ sagði tröllið við hann, „og
flýttu þjer svo út.
Páll ljet ekki segja sjer það tvis-
var en hljóp eins og fætur toguðu
heim með gullið. Og heima fyrir
varð heldur en ekki gleði á ferðum.
Gullið var selt og nú þurftu litlu
börnin aldrei framar að svelta í litla
kofanum. En ef einhver spurði Pál,
hvar hann hefði fengið gullið, klór-
w
seilist hann tii Páls. Veit Páll nú ekki
Jiri til en hann er dreginn inn í
um fjallið og áttar sig ekki fyr
hann er kominn inn í stóran
^autiegan hellir. Stórt og ljótt
Páll vissi ekki hverju hann átti
að svara. Hann klóraði sjer bak við
eyrað, því það var vani hans, þeg-
ar hann var í vandræðum. „Áttu
hvorki hveiti eða rúgmjöl", stamaði
hann út úr sjer.
„Nei, það höfum við ekki hjerna
í fjallinu“ svaraði tröllkallinn.
„Jeg á dálítið af gullmjöli, en það
færðu nú ekki fyrir ekki neitt“.
„Hvað viltu þá fá fyrir það“,
spurði Páll. „Þú gelur fært mjer
hana systur þína hróið mitt, svo jeg
geti haft hana í miðdagsmatinn, það
getur geugið hvað upp á móti öðru“.
Páll hugsaði sig um dálitla stund,
klóraði sjer nokkrum sinnum bak
við eyrað og sagði svo við tröllið“.
Jeg skal sjá til hvað jeg get gert á
morgun“. Og gekk svo burt.
Á leiðinni heim fann hann dauð-
an hrafn og tók hann heim ineð sjer,
hann hugsaði með sjer að ef til vill
mætti nota hann í matinn. Þegar
móðir hans' sá að liann kom ekki
með neitt mjelið en hafði í þess stað
lekið með sjer úldinn fugl varð hún
bálvond og skipaði honum að fara
að hátta, og hann fjekk ekkert að
borða. í rúmi sínu var Páll að hugsa
um gullmjelið, en auðvitað datt hon-
um ekki í hug að láta tröllið fá syst-
ur sína. Loksins hugkvæmdist hon-
um gott ráð og út frá því sofnaði
hann.
Púll og sgstir hans.
Það var sunnudagur daginn eftir
aði liann sjer bak við eyrað, öðru
svaraði hann ekki.
Kaupmaður nokkur í San Diego í
Kaliforníu fór nýlega til lannlæknis
og ljet draga úr sjer tönn. Læknirinn
deyfði tannrótina en í sama bili og
hann lagði töngina að tönninni föln-
aði sjúklingurinn og hneig niður í
stólnum. Læknirinn sá að þetta
mundi vera eitthvað alvarlegra en
yfirlið og náði sem skjótast í sjer-
fræðing i hjartasjúkdómum, sem var
í sama húsi. Hann sá undireins að
sjúklingurinn var dáinn, og hafði
hjartaslag orðið honum að bana. 15
mínútum eftir að hjartað hafði hætt
að slá, byrjaði læknirinn að gera lífg-
unartilraunir og lauk þeim svo að
maðurinn vaknaði til lifsins aftur og:
náði brátt fullri lieilsu. Heldur hann
því fram, að hann hafi verið dauður
og segist hafa verið kominn í annan
lieim þegar lífgunartilraunirnar byrj-
uðu. Hefir hann gefið nákvæma lýs-
ingu á þvi, hvernig umliorfs sje ann-
ars heims. Og læknarnir eru ekki í
vafa um, að maðurinn hafi verið
dáinn.
Tækifærisgjafir
Fagurt úrval.
Nýjar vörur. — Vandaðar
vörur. — Láfít verð.
Verslun
Jóns Þórðarsonar.
Elsta, besta
og þektasta
ryksugan
er
Nílfisk.
Aðalumboð
hjá
Raftækja-
verslunin
Jón Sigurðss.
Austurstr. 7.
Aliskonar
Járnsmiða verkfæri
Vjela- & verkfæraverzinn
Einar 0. Malmberg
Simar 1820 & 2186. Vesturgðtu 2.
IIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIII
Liftryggið yður í stærsla
liftryggingarfjelagi á
Norðurlöndum:
Enskur visindamaður sem nýlega
er dáinn hafði arfleitt British Muse-
um að einkennilegri gjöf — nefni-
lega 18.000 flugum. Maðurinn var
Stokkhólmi
SS Við árslok 1928 líftryggingar
í gildi fyrir
yfir kr. 680,900,000.
5 Af ársarði 1928 fá hinir líftrygðu g
endurgreitt
kr. 3,925,700,23,
! en hluthafar aðeins kr. 30,000 S
og fá aldrei meira.
SS Aðalumboðsm. fyrir ísland:
5 A. V. Tulinius, Sími 254. S
riiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiinii
flugnafræðingur og hafði safnað
flugnasafni, sem mun vera eitt liið
merkilegasta i heiminum i sinni
grein, því vitaulega voru allar flug-
urnar sín af hverri tegund. Hafði
þessi maður, Eaton lijet hann, ferðast
um flest lönd heims til þess að safna
flugum.