Fálkinn


Fálkinn - 01.08.1931, Page 3

Fálkinn - 01.08.1931, Page 3
F Á L K I N N 3 VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM. Ritstjórar: Vilh. Finsen og Skúli Skúlason. Framkvæmdastj.: Svavar Iljaltested. Aðalskrifstofa: Bankastræti 3, Reykjavík. Simi 2210. Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7. Skrifstófa i Oslo: Anton Schjöthsgade 14. Blaðið kemur út hvern laugardag. ÁskriftarverS er kr. 1.70 á mánuði; kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg. Erlendis 24 kr. Allar áskriftir greiðist fyrirfram. Auglýsingaverð: 20 aura millimeter Herbertsprent, Bankastræti 3. Skraddaraþankar. „Þau eru súr!“, sagði refurinn um berin. „Þau eru súr“, segjum við um það, sem við getum ekki náð i, en sem við þráum. Enginn maður er svo fullkominn eða fjölhæfur, að hann geti fram- kvæmt alt það, sem honum dettur í hug eða fengið alt það, sem hann langar í. Enda mundi honum engin bót í því. Það er staðreynd, að mikið vill alt af meira, og maður sem hefir lagt undir sig allan heiminn, mundi að því loknu eflaust vilja leggja und- ir sig stjörnurnar. En maðurinn er svo gerður, að í stað þess að segja við sjálfan sig, að hann mundi engu nær, þó að hann hlyti það sem hugur hans girnist i það skiftið, þá lætur hann öfundina koma til sögunnar. Hann þykist vita, að aðrir mundu höndla það, sem hann sjálfan langar i en hann ann ekki neinum að fá það, og þess vegna snýr han við blaðinu og seg- ir: „Þetta er óþverri“ eða „þetta er einskis nýtt — jeg vil ekki sjá það“ •— jafnvei þó að hann fyrir skömmu neytti allra bragða til þess að ná í það. Maðurinn huggar sig með þvi, að gera tilraunir til þess að ljúga að sjálfum sjer og um leið gera lítið úr þeim, sem var hepnari eða liæfari en hann og náði í „súru berin“. Síðan kemst hann ef til vill í færi, sem honum var ekki of langt, við þetta sama. En þá er sjálfslýgin orð- in svo sterk í honum, að hann hefir gleymt hinu sanna eðli þess, sem um er að ræða og segir enn: „Þau eru súr!“ Tökum lil dæmis manninn, sem i æsku á eitthvað áhugamál og reynir að koma þvi i framkvæmd, en mistekst það. Síðar koma aðrir og láta sjer hepnast þetta og loks kemur að því, að maðurinn sjálfur er þess um kominn að geta látið sjer hepnast það, með þvi að telja sem flestum trú um, að þetta sje glapræði eða að minsta kosti einskis nýtt. Og þessi tilhneiging verður ósjálf- rátt til þess, að umræðurnar um al- nienn mál snúast svo oft um — ekkl hvað sje best, heldur hvað sje„minst vont“. Það er að vísu gott, að gera sjer Ijósa gallana á liverju máli, áðu en í það er ráðist. En hitt er var- hugavert, að einblína svo á gallana, að menn gleymi að gera sjer ljósa kostina. Einkanlega af því að gall- arnir eru oft ekki eins miklir og af er látið, en máske komnir fram við reynslu þess manns, sem alls ekki var hæfur til að fá rjetta reynslu. Heimsmeistarinn í skák Dr. Alexander Aljechin. Eftir ELÍS Ó. GUÐMUNDSSON Doktor Alexander Aljechinerfædd- ur i Moskva 19. oktober 1892. Hann hefir afsalað sjer rússneskum ríkis- borgararjetti og hefir öðlast rikis- borgararjett í Frakklandi. Hann varð skákmeistari Rússlands 16 ára gamall þegar hann vann fyrstu verðlaun á skákþingi Rússa í St. Pjeturborg árið 1909. Síðan hefir hann meðal annars hlotið fyrstu verðlaun á þessum skák- þingum: Stokkhólmi árið 1912, Schevern- ing 1913, St. Pjetursborg 1914, Mannheim 1914, Triberg 1921, Buda- pest 1921, Ilaag 1921, Hasting 1922, Karlsbad 1923, Pourtsmouth 1923, Baden-Baden 1925, París 1925, Bern 1925, Hastings 1926, Scarborough 1926, Burningham 1926, Iíecskemet 1927, Bradley- Beach 1929, San Remo 1929. Önnnur verðlaun hefir hann hlot- ið í London árið 1922, Pistyan árið 1922, Margate árið 1923, Dresden ár- ið 1926, Semmering árið 1926 og New York árið 1927. Auk þessa hefir hann teflt á mörg- um minni háttar skákþingum víða um heim og hlotið þar ýms verðlaun. Árið 1927 kepti Dr. Aljechin við Gapablanca um heimsmeistaratign- ina. Tefldu þeir í Buenous Aires og var Aljechin áskorandinn. Þeir tefldu 34 töfl. Aljechin vann 6, Capablanca 3, en 25 töfl urðu jafntefli. Ákvæðin um heimsmeistaratingina voru þann- ig, að sá taldist vinnandi, og þar með lieimsmeistari, sem fyr vann 6 skák- ir, og eru jafntefli þá ekki talin. Að vinna heimsmeífctaratignina i skák, er sú mesta sæmd sem nokkr- um taflmanni getur hlotnast og heims- meistaratignin gerir nafn þeirra sem hana hljóta, ódauðlegt, en liróður þeirra fer um allan hinn mentaða lieim. Árið 1929 þurfti Dr. Aljechin að verja heimsmeistaratign sína í ein- vígi við Bogoljubow. Tefldu þeir 25 töfl á ýmsum stöðum i Þýskalandi og Hollandi. Úrslitin urðu þau að Al- jechin vann 15%, en Bogoljubow 91/2 og var þetta skákeinvígi þeirra eitt hið harðasta sem hefir verið háð um meistaratignina. Dr. Aljechin hefir níu sinnum liáð skákeinvígi, sem sje þessi: Við Blum- enfeld árið 1908, við C. von Bardele- ben árið 1908, við Leviski árið 1911, við Teichmann árið 1921, við Samisch árið 1921, við Muffang árið 1923, við Dr. Euwe árið 1927, við Capablanca árið 1927 og við Bogoljubow árið 1929. Af þessum skákeinvígjum vann Dr. Aljechin 8, en þeir skildu jafnir Dr. Aljechin og Teichmann árið 1921, og vann hvor þeirra 2 töfl en 2 urðu jafn- tefli. 1 þessum skákeinvígum tefldi Dr. Aljechin samtals 102 töfl, og vann af þeim 44, en tapaði aðeins 15, og 43 urðu jafntefli. Andstæðingar lians voru allir heimsfrægir skákmeistar- ar, og meðal þeirra heimsmeistarinn Capablanca sem þar tapaði heims- meistaratign sinni. Dr. Aljechin hefir oft ferðast um bæði Evrópu og Ameríku, sem gestur hinna ýmsu skáksambanda og skák- fjelaga, og sýnt þar snilli sina með því að tefla samtímis við marga i einu, teflt við fleiri menn í samráða- skákum, og gegn mörgum samtímis, án þess að liann noti skákborð eða menn (blindskákir). í fyrra ferðaðist hann t.d. um Danmörku, Svíþjóð og Noreg og tefldi opinberlega i þessum horgum: Kaupmannahöfn, Stokk- hólmi, Örebro, Eskiltuna, Gautaborg og Oslo. í Kaupmannahöfn tefldi hann sam- tímis við 38, og vann af þvi 34, tap- aði 1 en 3 urðu jafntefli. Stóðu þessi töfl ca. 6 stundir. I Stokkhólmi tefldi hann samtímis við 40. Stóðu þau töfl í ca. 6% stund. Aljechin vann þar 29, tapaði 7 en 4 urðu jafntefli. I Örebro tefldi hann samtimis við 35. Af þeim vann hann 22, tapaði 9 en 4 urðu jafntefli. Eskiltuna tefldi hann einnig við 35 samtímis. Vann 26, tapaði 4 en 5 urðu jafntefli. í Gautaborg tefldi liann samtímis við 36, og stóðu þau töfl nærlum í 8 stundir. Aljechin vann 19, tapaði 8, en 9 urðu jafntefli. í Oslo tefldi liann við 35 samtimis. Hann vann 24, tapaði 4 en 7 urðu jafntefli. Eins og áður er frá sagt, hlaut Dr. Aljecliin fyrstu verðlaunin í San Remo. Þar keplu 16 stórmeistarar, og meðal þeirra voru flestir eða allir frægustu skálcsnillingar veraldarinn- ar nema Dr. Lasker, Capablanca og Marshall. Dr. Aljechin hlaut þar fyrstu verðlaun. Hann vann 13 skákir og gerði 2 jafntefli, tapaði engu (þ. e. hlaut 14 vinninga af 15 sem mest var hægt að fá). Slík frammistaða ber þess ótvíræðast vitni hversu mikill snillingur Dr. Aljechin er. Það er ekki heiglum hent að vinna 933 af liundr- aði á slíku skákþingi, eins og Dr. A1 jechin gerði í San Remo. Nú er þessi frægi skákmaður væntanlegur hingað á morgun og dveur hjer rúma viku. Verður fróð- legt að sjá hvernig viðureign hans verður við þá skákmenn, sem ís- lendingar eiga besta á að skipa. Um víða veröld. ----X---- Einkennllegar hjónaskiln- aðaróstæönr. Fyrir hálfri öld mátti ganga að þvi visu, að mikilvægar ástæður væru fyrir hendi, þegar hjón sóttu um skilnað, því að slikt skref var ekki stigið að gamni sínu í þá daga. En á síðustu áratugum hefir álit al- mennings breyst mikið með tilliti til hjónabandsins, enda er svo orðið í flestum löndum, að folki er gert mjög ljelt fyrir að skilja og giftast á nýjan leik. Einkum kveður mikið að þessu í Ameríku. Til dæmis um hve ljettvægar ástæður dómstólarnir taka gildar fyrir þvi, að skilja hjón, skal þetta nefnt: Síðustu tíu árin hefir fjöldi hjóna skilið vegna þess, að frúin ljet klippa á sig drengjakoll, en húsbóndinn, sem að jafnaði var eldri og kunni ekki þessari nýtisku, varð svo reiður að hann heimtaði skilnað. En lika eru þess dæmi, að hárvöxtur hús- bóndans hafi orðið að skilnaðarsök. Þannig var það í Los Angeles i fyrra að maður einn ljet vaxa á sjer hárið niður á herðar, til að ergjakonusina sem vitanlega var með drengjakol.1, og kvaðst ekki mundu láta skera hár sitt fyr en hún hafði látið sitt hár vaxa. Iionan sótti um skilnað — og fjekk hann. Önnur hjón i Ameríku skildu í hitt eðfyrra, þegar það var boðorð allra kvenna, að vera grannur eins og spíta. Þessi kona, sem hjer átti hlut að máli, tók hina stefnuna, fitaði sig þangað til að hún var orðin eins og tunna. Maðurinn fjekk skilnað. Annar maður fjekk skilnað, fyrir enskum dómstóli, vegna þess að kon- an tók jafnan til á skrifborðinu hans svo að það kostaði hann ávalt langa leit, að finna aftur plöggin sem hann hafði látið Liggja á borðinu, — vit- anllegaíeinni hrúgu. Hafði sama kon an líka fyrir sið, að hengja jafnan á anlega í einni lirúgu. Hafði sama kon- aði að nota að morgni. —Ensk frú fjekk skilnað út af þvi, að maður hennar hafði þann leiða vana, að skella á eftir sjer hurðinni. í Danmörku bar það við fyrir nokkru að hjón skildu vegna þess að konan neitað’. að fara með manni sínum, er hann flutti frá Odense til smáþorps þar skamt frá, en þar hafði hann fengið nýja stöðu. Ann- ar maður, Ukú danskur, heimtaði skilnað frá konu sinni vegna þess, að han fjekk ekki annað en flesk til miðdegisverðar alla sex virka daga vikunnar — og á sunnudögum fjekk hann pönnuköku með steiktu fleski. Austurísk söngkona, sem heitir Maria Oleyska og rnaður hennar, sem lika var söngvari, fengu nýlega skilnað. Þetta vakti athygli, þvi að það var allra manna mál, að hjónum þessunt kæmi sjerstaklega vel sam- an. En ástæðurnar til skilnaðarins reyndust Líka þær, að hjónin höfðu sjeð, að þau fengu miklu lægra út- svar, ef þau h fðu hvort sinn fjárhag i stað fjelagsbús. Alvarlegri ástæður hafði maður einn sem nýlega sótti um hjónaskiln- að i Chicago. Hann hafði þessa galla að telja á konu sinni. Hún væri: löt, jögunarsöm, ónotagjörn, neyðarleg, afbrýðissöm, ágjörn, skammakjaft- ur, leiðinleg, ráðdeildarlaus, smekk- laus, síngjörn, bráð, ofsafengin, ó- sannsögli, smásál, hlægileg og þótta- full. Það ei sagt að ástin blindi. Og sannarlega hefir þessi maður verið blindur, þegar hann giftist konunni. Um daginn fjekk fangavörður einn í Ameríku lausn frá starfa sínum. Einhverra hLuta vegna voru honum ekki veitt eftirlaun. En þegar fang- arnir frjettu það, tóku þeir sig til og skutu saman í gjöf handa fangaverð- inum. Á einurn degi söfnuðust 1200 dollara í sjóðinn, sem svo var af- hentur hir.um vinsæla fangaverði ----------------x---- Áteiknaðar hannyrðir fyrir hálfvirði. Til þess að auglýsa verslun vora og gera áteiknaðar vörur vorar kunnar um alt Island á sem skjót- astan hátt bjóðum vjer öllu ís- lensku kvenfólki eftirtaldar vörur 1 áteikn. kaffidúk .. 130xl30cm. 1 — ljósadúk .. 65 X 65 — 1 — „löber“ ... 35 x 100 — 1 — pyntehandkl. 65x100 — 1 — „toiletgarniture“ (5 stk.) fyrir danskar kr. 6,85 auk burð- argjalds. Við ábyrgjumst að hannyrðirnar sjeu úr 1. fl. ljerepti og með feg- urstu nýtísku munstrum. Aðeins vegna mikillar framleiðslu getum við gert þetta tilboð, sem er hafið yfir alla samkepni. Sjerstök trygging vor: Ef þjer eruð óánægð sendum við pen- ingana til baka. Pöntunarseðill: Fálkinn 1. ágúst. Nafn .............'............ Heimili........................ Póststöð ...................... Undirrituð pantar hjermeð gegn eftirkröfu og burðargjaldi .......... sett hannyrðaefni á danskar kr. 6,85 settið, 3 sett send burðargjaldsfrítt. Skandinavisk Broderifabrik, (Tidligere Herluf Trollesgade 6, Nörrevoldgade 54. Köbenhavn K.

x

Fálkinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.