Fálkinn - 22.08.1931, Side 3

;
F Á L K I N N
3
VIIÍUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa i Oslo:
A n t o n S c h j ö I h s g a d e 14.
Blaðið lceninr út hvern laugardag.
Áskriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 anra miUimeter
Herbertsprenl, Bankastræti 3.
Skraðdaraþankar.
Brent harn forðast eldinn. Það
þykir ilt að brenna sig, en málsliátt-
urinn segir ekkert um það, lieldur
hendir aðeins á þástaðreynd, aðharn-
ið sem liafi hrent sig liafi lært að
forðast eldinn. Ofninn eða eidavjelina
er því einskonar uppeldisgagn og lík-
lega væri það miður, ef fólk gerði
J>essi hitunartæki þannig úr garði,
að elcki væri liægt að brenna sig á
J)eim. Því að eldurinn verður til eigi
að síður — möguleikinn til að hrenna
sig yj'ði aldrei numinn hurt úr lil-
verunni. Barnið þarf að hrenna sig
til þess að læra hvað eldurinn er og
til að kunna ;ið forðast hann. Ein-
mitl harnið, því að hvað ungur nem-
ur gamall leniur og einmitt í æslcu
eiga mennirnir að læra að þekkja
eðli þeirra hluta, sem lcringum þá
eru. Læri þeir J)að eklci þá, læra þeir
það aldrei, því að oftast reynist erf-
ilt að „kenna gömlum hundi að sitja
rjett“.
Þess gerisl stundum þöi'l’, að minna
mennina á, að forsjónin hcfir gert
ýmsa hhiti hetur en Jieir halda.
Stundum þykjasl mennii'nir vitrari
en forsjónin og laka í laumana og
koma fram með ýmiskonar varúðar-
ráðstafanir og „umhætur" sem þeir
kalla, lil þess að harnið fái aldrei
lækifæi'i lil að „hrenna sig“. En
hvernig fer um harnið, sem aldrei
hefir fengið tækifæri lil að kynnast
hættunni, kynnast l)ví að eldurinn
geti hrent eða vatnið geti drekt'?
Þróskast það? Hvernið fer uin harn-
ið, sem aldrei fær að vila, hvort það
gerir rjetl eða rangt, vegna l>ess að
aldrei er fundið að við það. Það eru
lil samtengd hugiök, sem heita or-
sök og afleiðing. Sje barninu varn-
að orsakarinnar, fær það aldrei að
læra hver er afleiðing þessarar or-
sakar, því að afleiðingin hcfir or-
sökina í sjer sjálfri.
Það heyrast ofl sögur um, að börn
sæti illri meðferð á heimilum, sjeu
harin og því um líkt. Mannúðin liefir
meira að segja orðið svo mikil hjer
á landi, að einu sinni átti að fara að
Jianna mæðrum með iögum, að slcella
óþæga krakka, en frumvarpið liefir
víst slrandað á því, að lil þess að
gæfa laganna he)'ði þurft eftirlits-
ínenn með liverri einustu móður og
fósti'u á iandinu. — Hinsvegar eru
sjaldnar sagðar sögur af börnum,
sem verða að óknyttafólki og land-
eyðum vegna l)ess, að þeim hefir al-
drei verið hannað neitt í uppvextin-
um, oflast nær af eintómri mannúð
og nærgætni. En þær raunasögur
eru eflausl miklu fleiri en hinar.
Skömnni eftir síðústu aldamót
hófu Danir l'iskirannsóknir hjer við
land á skipinu „Thor“, sem seinna
varð hjörgunarskip hjer við land, og
hafa haldið þeim áfram öðru
hvoru siðan. Þessar rannsóknir hafa
afar mikla þýðingu, elcki síst fyrir
íslendinga, því að þær hafa leitt í
ljós margt, sem menn áður ekki
vissu, um eðli og háttu helstu ís-
lenskra nytjafiska, þar á meðal
þorslcsins. Er sá maðurinn, sem
fremstur hefir verið í þessum rann-
sóknuni, próf. Jóhannes Schmidt,
orðinn heimsfrægur fyrir rannsókn-
ir sínar. Hann leiddi fyrstur manna
rök að því, hvar hrygningarsvæði
álsins væri að finna og á leiðangri
sínum á rannsóknarskipinu Dana,
sem síðustu árin hefir farið kring-
um hnöttinn gerði hann og þeir vís-
indamenn, sem með honum voru,
ýmsar afar inerkilegar alhuganir. En
kunnastur má hann vera íslending-
um fyrir rannsóknir sínar á þorsk-
.lón Einarsson verkstj. Strandg.
I.'í, Hafnarfirði, varð fimtugur
12. þ. m.
inum og gönguin hans, sem hann
hefir rannsakað, i samvinnu við
Bjarna Sæmundsson prófessor. Á-
lyktunin af þeim rannsóknum er sú,
að aðalhrygningarsvæði þorsksins í
norðurhöfuin sje hjer sunnan við
land, á Selvogsbanka eða austur af
honum.
Próf Jóhannes Schmidt var hjer
á ferð um síðustu mánaðarmót og
hjelt þá mjög fróðlegan fyrirlestur
um athuganir sínar. 1 sömu ferðinni
afhenti hann forseta Fiskifjelagsins
skjöld þann, sem hjer birtast mynd-
ir af, Dana-skjöldinn svonefnda,
sem afhentur var stjórnum þeirra
landa, er „Dana“ kom við í, á sigl-
ingum sínum kringum hnöttinn. Á
frainhlið skjaldarins er mynd af
hafrannsóknaskipinu, en á bakhlið
eru myndir af hnattarheliningunum
háðum og mörkuð á leiðin, sem
Dana fór.
Árni Jónsson ritstjóri fró Múla
Ingimnndnr Benediktsson fgr
bóndi í Kdldárbolti, varð spxt-Maltbías Matthiasson lcanpm.
ugur 13. þ. m. verðnr sjötngnr 24. þ. m.
Halldór Ilalldórsson klæðskeri
verðnr fimlngur 25. þ. m.
ERLING KROQIl
Nan<4 eftir helg-
ina eiga Reykvik-
ingar von á söngv
araheimsókn. Er
það norski ten-
órsöngvarinn Er-
ling Krogh, sem
keinur hingað
með næstu ferð
Lgru og œtlar að
hálda lijer hljóm-
leika. Hann er
talinn besti söngv
iri Norðmanna og
vinsœlastur allra
söngmanna þar í
landi og er það
að verðleikum,
þvi að hann hefir
afarmikla rödd og lcann vel með að fara. A hljómleikitnnm hjer mun
hann einkum sgngja norsk tög. Eiga menn von á góðri skemtnn, þar
sem söngnr hans er i boði.