Fálkinn - 09.01.1932, Qupperneq 2

2
F Á L K I N N
- GAMLA BIO
Sðngkennariim.
Þýsk tal- og söngvakvikmynd í
3 þáttum.
ASalhlutverk leika:
Alexa Engström
Ralph Roberts,
Walter Rilla,
Trude Lieske.
Fjörug mynd, skemtilega og vel
leikin.
Sýnd bráölega.
BJÓR,
BAYER,
HVÍTÖL. -
ölgerðin
EGILL SKALLAGRlMSSON.
4
ENO’S “FRUIT SALT
er sjerstaklega
gott fyrir alla þá
sem þjást af melV
ingarleys'.
HREINSAR,
STYRKIR,
HRESSIR.
Notið ENOS fruit salt
kvölds og morgna.
Fæst í öllum lyfjabúðum landsins.
Heildsölubirgðir:
H. ÓLAFSSON & BERNHÖFT
■ !■— LEIKHÚSIÐ HnBHKSi
Á morgun kl. 8:
Lagleg stúlka gefins.
Operetta í 3 þáttum.
Stór hljómsveit. Dans og danskórar.
Aðgöngumiðar seldir í dag kl. 4—7 og á morgun eftir kl. 1.
NÝJA BÍO
Bráðskemtileg mynd með
>Comedian Harmonists«,
i aðalhlutverkinu.
Sýnd bráðlega.
! Samkvæmisföt i
■
M ■
! Herrar! |
| Smokingfðt
| Dömnr!
| Ballkjólar.
■
■
■
Örval í
i
i
■
■
Soffíubúð
S. Jóhannesdóttir.
Austurstræti 14,
Hlj ómmyndir.
SÖNGKENNARINN „Maður á ekki
---------------- að hafa stefnu-
mót við aðra en konuna sína“. Það
er niðurstaðan, sem söguhetjan í
myndinni „Söngkennarinn", sem
Gamla Bió sýnir bráðum — niður-
staða manns, sem ekki er að fullu
og öllu trúr konunni sinni, og hún
ekki honum. Myndin er skiljanlega
í gleðskaparstil og er einstaklega vel
fyrir komið, þannig að áhorfandinn
hefir altaf nóg að skemta sjer við.
Mikill hluti hennar gerist hjá söng-
kennara, sem fyrst er að kenna
frúnni í myndinni og siðan söng-
meynni Lulu, en aðalmaðurinn i
myndinni, Leon, lætur mjög hlekkj-
ast á þessum söngkennara. Hann
hefir ekki hugmynd um, að aliar
söngkenslustundirnar eru ekki nema
gríma, sem notuð er til þess að
koma á stefnumótum, svo litið þeri
á.
Þetta er tal- og söngmynd og tek-
in undir stjórn Carl Boese, eftir leik-
riti J. Bousquet og Henri Falk. í
aðalhlutverkunum eru Ralp Roberts,
Alexa Engström, Walter Rilla og
Trude Lieska — alt saman einkar
skemtilegt leikfólk, með ágætar
raddir. Lögin, sem mest ber á í
myndinni eru einkar skemtileg og
verða sjólfsagt munuð af þeim, sem
heyra hana.
GÖTUSÖNGVARARNIR „Comedian
------------------- Harmonists*
eru orðnir frægir um viða veröld á
síðustu árum. Þeir ferðast milli
fjölleikahúsanna og syngja vísurnar
sínar og þykja jafnan besta „númer-
ið“ á dagsskránni og þeir leika í
talmyndum. Hafa verið sýndar hjer
í borginni myndir, þar sem þeir
hafa haft hlutverk með höndum.
En í myndinni „Götusöngvararn-
ir“, sein NÝJA BÍÓ sýnir núna ó
næstunni, leika þeir ekki nein auka-
hlutverk, heldur fylla þeir alla
myndina. Þeir eru aðalhlutverkin í
myndinni og auk þeirra stúlkan,
dóttir gamals manns, sem þeir búa
hjá, Myndin er gerð með stúlkunni
sem þungamiðju og þessum fimm
söngmönnum eins og fylgihnöttum
hennar. Og vísan sem ber mynd-
ina uppi, vísan „Marie, Marie“ er
þannig að hún gleymist ekki.
Auk þess að vera skemtileg, er
myndin einkar fróðleg að því leyti,
að þróður hennar er ekki annað en
saga þessara frægu götusöngvara og
segir söguna af því, hvernig þeir
urðu frægir. Vitanlega er nokkru
aukið inn í söguþráðinn til þess að
gera hann áhrifameiri, en þó er öll
uppistaðan í myndinni raunveruleg-
ur sannleikur.
Þessir götusöngvarar heila Ernst
Busch, Albert Hoermann, Max Depp-
er, Martin Jacok og Wolfgang
Staudte. En stúlkuna, Marie, leikur
Ina Albrecht. Auk þessara hafa í
myndinni stór hlutverk dansmærin
Nadja Maria Dalbacin og svo Wern-
er Hoffmann, sem leikur þarna dóm-
ara. Myndin er prýðilega leikin og
sungin og verður áreiðanlega minn-
isstæð þeim, sem sjá hana.
Ungfrú Elsa B. og Fritz S. í Vin
voru injög góðir vinir. En þar sem
bæði voru fátæk, gátu þau ekki gift
sig og biðu því betri tiða. Þá vildi
það til að Elsa komst í kynni við
laglegan mann í góðri stöðu. Hann
átti slaghörpu, hvað þá heldur ann-
að, og Elsa stóðst ekki freistinguna.
Hún varð undireins bráðskotin i
honum og ákvað að giftast honum.
Fritz sór að hefna sin og reyndi að
koma í veg fyrir brúðkaupið með
öllum mögulegum brögðum, en ekk-
ert dugði — brúðkaupið var haldið
þrátt fyrir það. — Þegar ungu hjón-
in ætluðu að ganga til rekkju um
kvöldið, hljóðaði Elsa uþp yfir sig
af hræðslu — því að i rúminu iá
dauður hundur. Brúðguminn varð
viti sínu fjær af bræði. Hann hljóp
sem fætur toguðu heim til Fritz,
hraut upp hurðina og barði hann til
blóðs. Fritz kærði hann siðan fyrir
óverkann, en dómstóllinn tók tillit
lil þess, að hann hafði verið reittur
til reiði, og dæmdi hann í eins mán-
aðar fangelsi, skilyrðisbundið.
——x------
I Elmouth i Englandi bjuggu tvær
systur. Önnur hjet Gladys Badge og
var 23 ára, hin hjet Margrjet Badge
og var 18 ára að aldri. Gladys vann
ó hóteli. Einn góðan veðurdag komu
þangað tveir menn í bifreið, og
þekti Gladys annan þeirra.. Hún
ók á burt með þeim og hefur eng-
inn sjeð hana síðan.
Fyrir skemstu fjekk móðir Gladys
skeyti frá dóttur sinni. í því var
kveðja, og að brjef fylgdi. Síðar um
daginn kom drengur með brjef
til Margrjetar, systur Gladys. Mar-
grjet var þar beðin um að fara
strax til tiltekins staðar í bæn-
um, en þar biði kona hennar.
Margrjet hlýddi þessu og hefir
ekkert spurst til hennar síðan. —
Lögreglan gat sannað það af tilvilj-
un, að hæði skeytið og brjefið hefði
verið falsað. En enginn veit ennþá,
hvað orðið hefur af systrunum
tveimur. Þær eru horfnar með öllu.
■f» Allt meö islenskuii) sktpiini1
Fyrir
grímudansleik
hefl Jeg fyrlrllggjandl stórt
lirval af allskonar
risa- og gríngleraugum,
gerfitennum, eyrum og
nefum, einglyrnum o. fl.
Skoðið í gluggana í
Glerauonabúðinni, Lkugav. 2.