Fálkinn - 09.01.1932, Page 4

4
F Á L K I N N
|)iiu ueia jetið. Þeim er gefið
korn'fóður klukkan hálf sex á
morgnana. Fær þá hver hæna
H5 gr. af liöfrum. En klukkan
átta á kvöldin fær liver hæna
30 gr. af hveiti og heilum
mais með % gr- af lýsi í. Á
vetrin fá hænsnin einnig eins
mikið af grænkáli og hafraspíru
og þau þarfnast. Mjölfóður-
blanda með öllum þeim efnum
(,animalske‘ og ,vegetabiliske‘),
sem hænur þarfnast til þess að
geta verpt vel og safnað á sig
fiðri, er gefin í sjálfvirkum fóð-
urkössum, þannig að hænsnin
geta jafnan jetið eftir vild. Enn
fremur er þess gætt, að altaf sje
nóg af hreinu drykkjarvatni í
hænsnahúsinu. Til þess að
nægilega löng birta sje á vetrin,
cr húsið vel upp lýst frá því kl.
liálf sex á morgnana, þar til
hjart er orðið, og frá rökkur-
byrjun til kl. hálf tólf á kvöldin.
Til þess að hænsnin hafi næga
hreyfingu eru hengdar upp á víð
og dreif gulrófur handa þeim
til þess að kroppa í, og verða
þær jafnan að flögra lítið eitt
til þess að ná til rófnanna.
Einnig er kornfóðrið gefið í 15
cm. þykt lag af sagspónum.
Til útungunar eru eingöngu
notaðar vjelar, og er útungun-
artíminn 20 dagar. Á sjötta degi
eru eggin lýst og tekin frá þau,
sem reynast ófrjó. Eggin eru
enn lýst á tólfta og átjánda degi
og ef þá sjest, að ungar hafa
dáið í einhverjum af eggjun-
um, eru þan tekin burt. Ef loft-
ið í vjelunum verður of þurt,
cru látnir bakkar með vatni
undir eggin, og fæst við jiað
nægur raki. Eggjunum er snú-
ið jjrisvar á sólarhring, því að
ella mundi rauðan í þeim siga
og fóstrin deyja. Hitinn á eggj-
unum á að vera 103° á Fahren-
heit. l lungunaregg mega aldrei
vera eldri en tólf daga, þegar
þau eru látin í vjelarnar, þvi
að eftir þann tima fara rauð-
an og frjóefni hennar að tapa
sjer.
Á tuttugasta og fyrsta degi
< i u ungarnir teknir úr vjelun-
um og látnir undir upphitaða
skerma, sem nefndir eru fóst-
urmæður. Venjulega koma 75-
<S0% af hraustum ungum úr
vjel. Á fyrsta degi er þeim að
cins gefirin sandur og vatu, en
næsta dag er jieim gefið hafra-
mjöl og sjerstakt þurfóður, sem
í eru ýms efni, þar á meðal
jmfkaðar áfir.
Nú á tímum, þegar alþjóð
manna er orðið ljóst, að Islend-
ingar eiga umfram alt að húa
að sinni eigin framleiðslu og
leitast við að fullnægja þörf-
um sínum með innlendum iðn-
aði, liljóta menn að líta á Jjetta
framtak Einars Einarssonar
með velvild. Með stofnun
fyrsta fyrirmyndar-hænsnabús
á íslndi, sem jafnast fylli-
lega á við samskonar stofn-
anir erlendis, hefir hann
vissulega unnið mikið jjarfa-
verk. Sá, er jietta ritar, á-
lítur, að vel sje vert að skreppa
til Grindavíkur til jjess eins að
sjá jjennan myndarbúskap Ein-
ars í Krosshúsum, enda hafa
þó nokkrir menn gert jjað.
Samkvæmt verslunarskýrsl-
um hafa á árunum 1918—1928
verið flutt inn egg fyrir verð-
magn sem hj er segir:
Ár 1918 2.536 kr,
— 1919 10.656
— 1920 15.986 —
— 1921 77.424 —
—' 1922 105.650 —
— 1923 137.328
- 1924 97.060 —
— 1925 144.924 —
— 1926 156.704
— 1927 134.856 —
— 1928 149.118 —
Þar með er talið það verð,
sem gefið hefir verið fyrir
þurkuð egg frá 1921. Árið 1928
hefir einnig verið byrjað að
flytja inn niður soðin egg, en
ekki svo að neinu næmi það ár.
Meðan þeim upphæðum, sem
hjer er getið, er árlega fleygt
út úr landinu fyrir vöru, sem
hjer er auðgert að framleiða, er
sannarlega ekki alt sem skyldi.
En því er ver, að það eru ekki
eggin ein, sem vjer Islendingar
höfum látið útlendinga færa
okkur hingað árum saman á er-
lendum skipum, í stað jjess að
framleiða vörurnar sjálfir og
efla þannig atvinnu og velmeg-
un í landinu.
Einar í Krosshúsum segir, að
gönrul „præserveruð“ útlend
egg og gömul íslensk egg spilli
ailmikið eggjamarkaði lijer,
j>vi að enn sje fjölda margir,
sem ekki geri sjer ljóst, hve
geysimikla kosti glæný egg hafi
fram yfir gömul, hálfskemd
i gg. Einar lætur stimpla öll egg
frá hænsnabúi sínu, og merki
lians á að tryggja kaupendum
góða vöru. Verðið segist hann
miða við verð á fyrsta flokks
cggjum i Danmörku .
Eiriar Einarsson segisl muni
geta selt lifandi hænuunga, svo
að þúsundum ski]>tir, ef mark-
aður bjóðist. Væri vel, ef liann
gæti þannig smám saman út-
vegað sem flestmu hænsni af
liinu ágæta ítalska kyni. Hann
kveðst og hafa selt um 1000
hænsni lil veislumatar í Reykja-
vik síðast liðið ár. l'ramtaks-
semi Einars og allur sá myndar
hragur, sem auðkennir þessa
starfsemi hans, gefur góðar
vonir um, að hún geti orðið
öðrum athafnamönnum vorum
til fvrirmyndar.
Sujiirður Skúlason.
A myiulununi, scni lijer fylgja cr
sýnt: Kfst á bls. ,‘i hænsnabúiS að
utan, en neðar á söniu síðu gangur
inni i liúsi. Á ]>essari bls. sjest elsl
i ctálkinmn piltur með hænu og
eggjakarfa stendur lijá, en neðsl er
|>að sýnt, hvernig mnbúðirnar eru,
sem eggin lcoma í á markaðinn.
»Lagleg stúlka gefins«.
|.Á

Jólasýning Leikfjelagsins var
nýmæli i íslenskri leiklist. Var
þá sýnd i fyrsta skifti hjer á
landi óperetta og hafði Leikfje-
lagið valið valið þýskan leik,
sem á íslensku er kallaður:Lag-
leg stúlka gefins. Þó að hjer
vanti flest J>að, sem þarf til j>ess
að sýna svona lcik, sem sje gott
söiigfólk, stóra hljómsveit og í-
burðarmikið leiksvið, tókst j>ó
sýningin svo, áð mikill sómi var
að, og áhorfendur skemtu sjer
j>rýðilega. Hcfir hingað til ávalt
verið fult hús á sýningunum.
lljer birtast nokkrar myndir úr
leiknum. Efst Dansmeyjaflokk-
urinn, sein stjórnað var af Heklu
og Sögu .Tósefsson; sjást þær
systurnar sitjandi hjer á mynd-
inni. Þá gömlu hjónin, Friðfinn-
ur og Gunnþórunn, næst elslc-
endurnir Sigrún og Brynjólfur
og loks Sigrún og Friðfinnur.