Fálkinn - 09.01.1932, Page 5

F Á L K I N N
5
Sunnudags hugleiðing.
Afskekt land.
Eftir Ólaf Ólafssnn, kristnibaða.
FRELSÁRl VOR OG FYRIRMYNI)
Texti, Lúkas 13, 10 13.
téxtinn i dag segir frá einkenni-
legum viöburði, sem inörgmn hefir
sjálfsagt orðið minnisstæður. tikki
er óliklegt að flestir, er sótlu sam-
kunduhúsið á hvíldardögum, hafi
kannast við þessa vesalings kona, er
haft hafði sjúkleiks anda i átján ár.
Sæti hennar hefir sjaldan verið autt
á samkomunum; ógæfan hefir knúð
hana til að leita miskunnar hjá guði.
Heimurinn iitur hornauga tii oln-
bogabarna sinna. Ifann þyrmir þeim
ekki. Hann hrindir þeim úl fyrir
þverhnýjiið, hafi þau ekki verið svo
lánsöm að flýja til bústaðar I)rott-
ins.
Ó, hve .lesús hel'ir komist viö,
er hann sá þetta ógæfusama barn!
„Jesús sá hana“. Ilann liefir hætt
lcstrinum. Er hann sá hana, var eins
og tjald væri dregið upp, og i hug-
anurn horfir hann á harmleik, sem
byrjað hafði fyrir 1<S árum.
Jesús sá hana, eins og hann einn-
ig sjer hvert einstakt okkar. Hann
veit um hvert einasta atvik iífs þíns
og jafnvel það, sem þjer býr inst i
bug og þjer sjálfum er óljósf. Hann
veit um óhreinu hugsanirnar, leyndu
syndirnar, sem safnast hata tyrir
i hjartanu. Einu sinni gastu þó ver-
ið upplitsdjarfur, en nú eru ef lil
vill mörg ár siðan. .lesús veit hvers-
vegna menn eru niðurlútir eins og
kreptur sjúklingur. Maður venst þvi
smám saman, að horl'a altaí niður
l'yrir sig. Heimshyggja er þungur
baggi. Andlegu hæfileikarnir verða
sljóir. Menn gleyma sálu sinni og
gleyma fiuði, liti þeir aldrei upp,
og fara að erfiða og búa um sig eins
og byggjust þeir við að verða hjer
eiliflega og ekki væri líl' eftir þetta.
Eifsþægindi og nautnir verða þeim
l'yrir öllu.
Jesús kallar lil mannanna og vilt
að þeir rjetti sig upp. Og minnist
þess, að sjerhver góð gjöt' og sjer-
hver fullkomin gál'a er ofan að og
kemur niður frá föður ljósanna. Því
hvetur hann ])ig til að fara að kepp-
ast eftir því, sem er hið efra.
Syndin hefir leikið þig harl. En
því meiri nauðsyn er þjer á að leita
Drottins. Aðeins tvent er því tii fyr-
irstöðu að þú verðir laus við sjúk-
leika þinn og getir rjett þig upp.
Það fyrst, að þú hefir ekki kann-
ast við synd þína fyrir altsjáanda
fiuði. Þú ert óhræddur ennþá við
syndina, af því þjer er ekki orðið
ljósl að synd er herfjötur Satans og
leiðir í glötuii. Er Pjetur prjedikaði
á hvitasunnudaginn fyrsta, kom
ótti yfir áheyrendurnar og þeir
stungust í hjörtun.og spurðu Pjetur
og hina pöstulana: Hvað eigum við
að gera bræður'? — Guð gel'i að
heilagur andi fái nú sannfært þig
um synd, um rjettlæti og dóm, svo
þú krjúpir i auðmýkt við kross Jesú
og biðjir um fyrirgefningu!
Það annað skortir þig, að þú biðj-
ir Drottinn að auka þjer Irú. Mun
þá Jesús ununyndast að þjer ásjá-
andi og þú sannfærast um, að hann
vissulega er sonur fiuðs, að honum
er gefið vald lil að fyrirgefa syndir,
lil að boða herleknum frelsi og fjötr-
uðum lausn. fiuð gefi þjer þá
sáluhjálptega trú!
Það vildi þessari veiku koiiu lil
láns, að hún notaði tækifærin, sem
gáfust til að hlýða á orð Drottins.
Hún hefir efasl um það stundum
hvort það hafi orðið henni ’að
nokkru verulegu liði þessi 18 ár, að
l'ara á samkomurnar. En þá inintist
hún sálmsins, sem oft var sunginn
við helgifarir: Sjé, hversu fagurl
og yndistlegt það er, þegar bræður
l’orp upp til fjalla í Jiinnan í Mongólíu. Stærsta húsið sem sjesl á
mgnclinni, er æfa gamalt klanstur. Af jieim er nóg i landinu.
sem við byggjuni, í öðru lagi
Dað nnuidi þykja skrílin stað-
hæfing, að fólk upp lil dala á
íslandi vissi meira um liagi
Kínverja og viðburði þá sem
gerast þar, i „ríki sólarinnar“
en Kinverjar sjálfir. Og þó má
þetta lil sanns vegar færa. í
Kína er til fólk, sem ekki liefir
ennþá hugmynd um ófriðinn
milli Kinverja og Japana, eða
afskifti Rússa af deilunni um
Mandsjúríu. Að maður nú ekki
tali um, að það veit ekki meira
um heimsstyrjöldina en við ís-
lendingar um ómerkilegt upp-
þot í Suður-Ameriku.
Til þess að skilja þétta ein-
kennilega fyrirbrigði verða
menn að gera sjer ljóst í fyrsta
lagi það, að Kína er ekki land
á venjulegan mælikvarða að
stærðinni til lieldur lieil veröld,
miklu stærri. en lieimsálfa sú.
búa saman, því að þar hefir Drott-
inn boðið út blessun. Og sú blessun
fjell henni í skaut, er hún mætti
Jesú þar.
Oft hefir þú l'arið lil kirkju og
ef til vill jafnan orðið fyrir von-
brigðum. En gefslu ekki upp að
leita Droltins. Leita þú samfjelags
trúaðra, því þar er þjer einnig bú-
in blessun.
Mjer het'ir verið faiið' að kalla
til þin i dag: Kom til Jesú! Me'ð
cinu orði' læknaði hann sjúkdóm,
sem allir munu hal'a lalið ólækn-
andi. Ólmar öldur kyrrðust, er hann
talaði og dauðir risu upp. fiuð geli
þjer nú trú hundraðshöfðingjans, er
sagði við Jesú. Seg það aðeins með
einu orði, og' mun sveinn minn
verða heilbrigður.
þao, að talsvert fjarskyldir þjóð
flokkar bvggja þetta mikla ríki
og í þriðja lagi það, sem mest
er um vert, að samgöngutælci
eru þar á frumþjóðastigi og
samgöngur því víða engar eða
afar litlar. Menn hafa heyrt tal-
að um Tíbet, þar sem nálega
aldrei kemur hvítur maður, en
i landinu fyrir norðan Tíbet,
Mongolíu, er líku máli að gegna.
Öræfin og er Gobi-evðimörk-
in þeirra mest ná yfir mestan
part þessa lands en bygð er þar
aðeins á stangli og svo dreifð
að oft líða ár milli þcss, að þær
liafa samgöngur sin á milli.
Einkum er vesturhluti Mongólíu
strjálbygður og afskektur. Þar
eru engir vegir, cngar járn-
brautir og flugvjelarnar eru
< kki farnar að venja komur sín-
ar þanga'ð. En sennilegt er, að
ef þessi hjeruð fá nokkurntíma
sæmilegar samgöngur þá verði
það loftleiðis.
í Mandsjúríu, sem liggur
norðan og austan við Mongólíu,
d ii landkostir hinsvegar góðir.
Þar lög'ðu Rússar Síberíujárn-
brautina austur að Mukden og
Vladivostok og nú berjast Kín-
verjar, Japanar og Rússar um
þetta l'ramtíðar-Gósen, Japanar
og Rússar hafa „skapað sjer
bagsmuni" þar og vilja beita
valdi sínu, cn Kínverjar vilja
verja eignarrjettinn. En 5—10
t breiddarstigum fyrir sunnan Sí-
beríujárnbrautina býr þjóð sem
, ......... .......................................
Rterinu, sem jiessi mynd cr frá, er með jieim stærstu i Jinnanhjer-
aði, enda er hann ekki mjög langt frá járnbraut,
Dóttir eins hjeraðshöfðingjans klædd
i veislnskart.