Fálkinn - 30.07.1932, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
Yngstu lesendurnir.
Tjaldlíf.
Nú er miðsumar, sá tími ársins,
sem þeir í kaupstöðunum búa, lang-
ar mest til þess að komast „af stað
af stað og upp i sveit, þar unun
býr“. Jeg efast ekki um, að ykkur,
sem eiga heima í kaupstöðunum,
langi til að komast upp i sveit, al-
veg eins og börnin í sveitinni lang-
ar lil að komast til Reykjavíkur á
vetrum, þegar kaldast er og veðr-
áttan ömurlegust.
Nú stendur el' til vill svo á, að þið
eigið enga kunningja í sveitinni sem
hafa boðið ykkur heim til sín, eða
þá að það er svo langt til þeirra,
að ferðalagið verður of dýrt. Og það
er lílca dýrt að koma sjer fyrir á
bæjum, nema maður sje orðin'n svo
stór, að maður geti unnið fyrir sjer.
Og kannske langar ykkur ekkert til
að þurfa að vinna fyrir ykkur og
vera undir aðra gefin, heldur vera
frí og t'rjáls meðan þið eruð í sum-
arleyfinu ykkar.
Ehginn er eins fri og frjáls og sá,
sem getur lagst út: l'engið sjer lán-
a'ð tjald og sett það upp á einhverj-
um fallegum afviknum stað, þar sem
nóg er að skoða umhverfis. Sumt
gamalt fólk heldur að það sje hættu-
legt að sofa í tjaldi, en þetta er
öðru nær, ]jví a'Ö tjaldlífið er heil-
næmasta líf sem til er, jafnvel þó að
maður sje ekki heppinn með veður.
Pað stælir og styrkir líkamann og
sjálf tjaldvistin hressir hvern mann,
einmitt vegna þess, að aðbúðin er
önnur en sú, sem maður á að venj-
ast að staðaldri. En frágangurinn
á öllu á að vera góður ef vel á að
fara. Nú ætla jeg að gefa ykkur
nokkrar leiðbeiningar um útbúnað
í tjaldi og veru þar.
Onii/I, jitfiwel i roki.
Venjulegir tjaldhælar úr trje vilja
oft losna, og það er alls ekki skemti-
legl, að vakna. við það í roki um
miðja nólt, að tjaldið er að losna
ofan af manni. Þetta kemur ekki
fyrir, ef þið hafi'ð þessa aðferð:
Þið takið 5 níillimelra gildan
járnvír, 45 sm. langan hvert stykki
og beygið það yl'ir klossa (sjá x),
með stalli, sem boruö er bola í
l'yrir endann á virnum. Um þriðj-
ungurinn al' vírnum er tekinn i
beygjuna. Þegar þessum tjaldhælum
er stungið niður eins og myndin
sýnir, er öruggt, a'ð þeir halda.
Það er oft gamnn í fjölmenni i
Ijaldi, en vilji maour hafa næði er
liest að vera í tjaldi út al' fyrir sig,
því þá getiir maður ráðið hvenær
maður fer að sofa. — Maður á ekki
að liggja á jörðinni heldur hat'a
sterka grind (sjá Y), sem hægt er
Ódi'/rl otj gott eins maniis Ijnltl.
;:ð taka sundur. í lienni er bold-
angsbotn, sem liægt er að stinga
tangstöngunum gegnum hliðarnar á,
en lil endanna eru járnkóssar haf'ð-
;• í boldanginu og það reimað með
snæri í þverstangirnar til endanna.
Tjaldsúlurnar eru fjórar og mæni-
ás þa'ð fimta. Stæröarhlutföltin á
tjaldinu eiga að vera þau, að hægt
sje að festa rekkjuna i þeirri hæð
frá jörðu, sem myndin sýnir, við
l'jórar súlurnar, þar sem ínerkið X
s esl á miðri myndinni, af tjaldinu.
Liuifskáli.
Þar sem skógar eru erlendis byggja
unglingar sér oft laufskála eins og
þann, sem sýndur er á niyndinni.
lái út í það skal ekki farið, þvi að
slikar íbúðir er ekki hægt a'Ö gera
hjer.
Tjaldlííið er yndislegt. Maður
nýlur góða loftsins og útiverunnar
; llan daginn og kemur þreyttur lieim
Gamal cnskur skipsljóri hefir
teiknað og smíðað bátinn, sem sjest
hjer á myndinni, úr eintómum
kassafjölum. Ætlar hann að kom-
asl á bálnum yl'ir sundið lil Frakk-
lands. Hefir þetla tiltæki vakið
mikla athygli i Englandi, alveg eins
og ef einhver ætlaði sjer að fara
einn á báti yfir Atlantshafið.
að kvöldi og sefur eins og steinn á
nóttinni —- nema ef til vill fyrstu
nóttina. En malur er manns megin
og ef matvælin, sem kanske eiga að
nægja lil langs tíma, skemmast, e'ða
flugan kemst i þau, þá er úti gam-
anið. Það er um a'ð gera að geyma
matinn þar sem kaldast er. Víða má
finna hraungjótur sem eru eins og
besla íshús, en annars verður að
grafa djúpa holu í jörðina og setja
þar I. d. lunnu, eða ef hún næst ekki
nálægt þá að búa um matinn i kassa
niðri í holunni og byrgja vel yfir.
Þá helst maturinn lengi, því að
þarna er minna af gerlum en heima
fyrir. En gæta skyldi þess, að láta
ekki vera ol' rakt í holunni, eða
,,búrinu“.
Eltlamenskan.
Viða erlendis eru skógar nær al-
slaðar þar sem lagst er út, svo að úli-
legnmennirnir sjóða matinn sinn við
glóð. búa þeir lil hlóðir úr steinum
eða gera gat fyrir undirblástur gegn-
um rofbakka og tína saman sprék til
eldiviðs. Hjer á landi er það ekki
nema óviða, sem bægt cr að t'ara
svona að, en ef þið gerið það, þá er
um að gera, að laka aldrei nema
dauð sprek i skóginum, enda loga
þau best, og svo a'ð t'ara varlega
með eldinn og slökkva vel eftir
hverja eldamensku, svo að ekki stafi
hælta af. Þur mosi er I. d. mjög
eldfimur og hefir stundum komið
fyrir, að stór mosaflæmi hafa brunn-
ið, vegna þess að ógætilega var far-
ið með eld. En annars er það að
jafnaði oliuvjelin eða primusinn,
sem íslenskir úlileguinenn nota til
eldamenskunnar.
Þegar þið leggist út á annara
manna landi verðið þið altaf að
muna, að bi'ðja um leyfi landeig-
andans til að tjalda. Annars verður
ánægjan ekki bálf, því að ef þið er-
uð á einhverjum stað í leyfisleysi
getið þið jafnan átt von á því, að
Iryrslur bóndi heimsæki ykkur og
reki ykkur á burt, vegna þess að
þi'ð voruð svo ókurteis að tjalda hjá
lionutn í algerðu óleyfi.
El' þi'ð reynið í eill skifti útilegu
í 'tjaldi þá er jeg viss um, að þið
notið fyrsta tækifærið sem ykkur
gefst næsta sumarið til ])ess a'ð gera
það satna. Þvi að fátt er eins unaðs-
legl og liggja í tjaldi — sjerstaklega
þegar veðri'Ö er gott.
Táta frænka.
KA TTAPLÁGAN í STOKKHÓLMI
í úthverfum Stokkhólms er katta-
plágan orðin svo mikil, að nefnd
hefir veri'ð sett á rökstóla til þess að
alhuga, hvað gera skuli við flökku-
kettina. Ilefir verið stungi'ð upp á
því, að leggja skatt á ketti en lág-
an ])<), ekki hærri en tvær krónur.
l.ika hefur verið ráðlagt, að setja
upp einskonar heilsuhæli e'ða tiress-
ingarskála eða eitthvað því um fíkt,
lyrir kettina, en til þess þarf l'je. Og
vilanlega mundi költunum varla
fækka við slíka ráðstöfun, þó þeir
binsvegar liyrfi af almannafæri. Eru
lleslir á því, að sameina þessar hug-
myndir og láta skattinn ganga til
l>ess að ala önn fyrir l'lökkuköttun-
11111 <>g er þelta göfug jafnrjettishug-
sjón. Svo á að fyrirskipa, að setja
balsbönd á alla ketti og lelra þar á
nöfn þeirra og héimilisfang. Einnig
á að hengja bjöllur á kettina, þegar
farið er með þá í sveil á sumrin,
svo að þeir eigi erfiðara með að
drepa smáfugla. Mýsnar kváðu vera
mjög hlyntar þessari tillögu, þvi að
með henni er ráðið fram úr mesta
vandamáli þeirra.
----x-----
Eögreglan í Chicago komst að þvi
um daginn a'ð strætisvagn hafði ek-
i'ð um borgina í mörg ár án þess að
hafa leyfi til þess. Það var stórt
bófafjelag sem átti vagninnn og
böt'ðu meðlimir þess grætt stórfje
á fyrirtækinu.