Fálkinn - 15.10.1932, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
Skraðdaraþankar.
í síðasta mánuSi skeði þaS i fyrsta
sinn, aS tilraun sem dálítiS kvaS aS,
var gerS til þess aS kynna ísland,
islensku þjóSina og menningu henn-
ar í bókmentum og listum, erlendri
þjóS. Þessi tilraun var „íslenska vik-
an“ svonefnda, sem hatdin var i
Stokkhólmi.
Svíar hafa löngum veriS taldir nor-
rænasta þjóS NorSurlanda og þeir
eru slærsta þjóSin og standa fremst
i verklegri og andlegri menning. Var
]3vi vel fariS, aS þessi fyrsta erlenda
vika skyldi haldin einmitt þar. ÁSur
hefir dálítiS í áttina til þessa veriS
gert i Þýskalandi, en ekki eins fjöl-
l)reytt og myndarlega. Tit þess aS al-
menningur veiti svona tilstofnunum
eftirtekt þarf aS vera vel i garSinn
húiS. Og þaS hefir þaS veriS í Stokk-
hólmi, eftir öllum fregnum þaSan aS
dæma.
Um fimtiu íslendingar voru stadd
ir þarna, þar á meSal forsætisráð-
herra, islensk skáld, rithöfundar og
listamenn og stór flokkur fimleika-
og glímumanna. íslensk málverka-
sýning var haldin um sama leyti.
Og blöSin fluttu meiri fregnir um ís-
land en þau aS jafnaSi gera á lieilu
ári samtals.
MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
AÖalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
BlaSiS kemur út hvern laugardag.
ÁskriftarverS er kr. 1.70 á mánuSi;
kr. 5.00 á ársfjórSungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverö: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Minningargjafir um „Þór“
Seint í sumar
færðu þau hjón-
in, frú Anna Páls-
dóttir og SigurS-
. ur SigurSsson .
skáld Fiskifjelag'
íslands að gjöf á
þriðja tug gripa,
sem þeim höfðu
verið gefnir af
ýmsum i viður-
kenningarskykní
fyrir starf þeirra
hjóna i þágu
B jörgunarfjelags
V estmannaeyja.
Eins og kunnugt
er átti SigurSur
frumkvæSiS aS
þeirri fjelags-
myndun og tókst,
með óbifandi á-
huga og ærnu
starfi, aS safna
svo miklu fje til
fyrirtækisins, aS
hægt var aS kaupa
skip, hafrann-
sóknaskipið ,Þór‘
sem björgunar-
skip fyrir Vest-
mannaeyjar. Sig-
urSur átti einnig
hugmyndina að
því, að björgun-
arskipið yrði lát-
ið gæta landhelg-
innar og varð
starfsemi „Þórs“
upphaf innlendr-
ar landhelgis-
gæslu. Hugsjón
Sigurðar samein-
aði þannig mann-
úðarmál og jajóð-
ernismál. Það eru
mörg mannslif,
sem bjargast hafa fyrir starfsemi
Björgunarfjelagsins og sú hugsjón,
að landhelgisgæslan yrði islensk
komst í framkvæmd fyrir frumkvæði
Sigurðar og annara áhugasamra
manna, sem ljeðu lið sitt i barátt-
unni fyrir heillavænlegu fyrirtæki.
Tilgangur gefendanna er sá, að
þetta geti orðið vísir til íslensks
sjómenskusafns, sem vissuíega ris
upp hjer er tímar líða. Þessir mun-
ir, sem þau hjón hafa gefið Fiski-
fjelaginu eru allir nátengdir sögu
Björgunarfjelagsins. Þar eru mynd-
ir af hi'nu fyrsta björgunarskipi og
foringjum þess, ávarp, akkeri, kík-
irar, björugunarhringur úr silfri,
krónómeter og fleira. Varð ekki á
kosið betri hyrningarstein undir
væntanlegu sjómenskusafni, en
þessa gjöf. Hjer að ofan er mynd
af mununum, tekin á skrifstofu
Fiskifjelagsins.
----Hvaða gagn ætli svo sem sje
að þessu? segja ýmsir efunargjarnir
menn, sem ólust upp við þann hugs-
unarhátt að þjóðinni væri hollast að
fela sig undir dönskum pilsfaldi.
Svona menn eru nefnilega enn til
Og þeir eru svo margir, að enn hefir
sá skilningur ekki sigrað að fullu,
að þjóðinni er það lífsnauðsyn að
aðrar þjóðir þekki hana. Þeir halda
svo margir i einfeldni sinni að aðrar
þjóðir viti margfalt meira um ísland
en þær vita og að heimurinn veiti
athygli þvi sem gerist á íslandi.
Sannleikurinn er alt annar. Erlendar
þjóðir vita næsta litið um ísland og
liefir þekking útlendinga þó mikið
aukist á síðustu tiu árum, eftir að
erlendir blaðamenn fóru að koma
hingað og ferðastraumurinn fór að
aukast. Þvi að ekkert eykur þekk-
ingu á landi eins mikið og þetta
tvent, þó að vitanlega kenni stund-
um misskilnings og jafnvel skáld-
skapar í því, sem hermt er þegar
heim kemur. — En „islensk vika“ á
ekki að ljúga. Hún er staðreynd, sem
allir taka marlc á og opnar mörg
augu, sem áður voru lokuð.
Vel sje þeim, sem studdu fram-
kvæmd íslensku vikunnar í Stokk-
hólmi, bæði Svíum og íslendingum.
Og komi íslenskar vikur sem viðast.
SJERA MAGNÚS OG ÞOKKI.
Myndina, sem hjer að ofan er sýnd,
gerði Jón listamálari Stefánsson að
tilmælum Síðumanna af sjera Magn-
úsi Bjarnasyni prófasti, er verið
hafði prestur þeirra i 35 ár og bú-
ið við sæmd á Prestbakka, en lagði
niður embætti og flutti úr hjeraðinu
fyrir rúmu ári, sjötugur að aldri.
Mönnum, sem lesið hafa hina ágætu
frásögn sjera Mágnúsar í bókinni
„Vestur-Skaftafellssýsla og ibúar
hennar“, af svaðilför á Skeiðarár-
sandi í embættiserindum og sjá
mynd þessa, mun væntanlega þykja
skemtilegt að sjá yfirbragð og bún-
ing mannsins, er háði hina tvísýnu
haráttu við algleymingsvöxt i jökul-
vatni.
Frá listar sjónarmiði mun mynd
þessi vera frábær. Einlaldur regin-
kraftur náttúrulífs stafar af henni,
og fjarvíddaráhrifum er óvanalega
vel náð. Auk þess er hjer verið að
ryðja nýja braut i íslenskri málara-
list, og er verkið þeim mun ágæt-
ara sem heita má, að ekki hafi verið
við nema fyrri reynslu að styðjast.
Loks hefir myndin menningarsögu-
legt gildi. íslensk list hefir hjer með
gert skaftfellskum vatnamönnum si-
gilt minnismerki.
B. B.
Ágúst Helgason í Birtingaholti
verður sjötugur 17. þ. m.
Teiknibestik
hefl Jeg fyrlrliggjandt fyrlr alla
skóln. Sjerstakt lágt verð fyrir
nðmsfúlk. Komlð sem fyrst
á Laugaveg 2
tll Bruun.
O-0^0***• •-•Hh.-O'U*- O -O.- O 0^0 ^
• Drekkiö Egils-öl •