Fálkinn - 15.10.1932, Blaðsíða 14

1 I
F Á L K I N N
Sjálfyírkt þvoHaefni
7
/<a L P\ sríS**

Heiðruðu Húsmæður!
Fyrst að ekki finst betra og ómengaðra þvotta-
efni en FLIK-FLAK, og FLIK-FLAK er eins gott og
það er drjúgt — og þegar þjer vitið, að FLIK-FLAK
getur sparað yður tíma, peninga, erfiði og áhættu
— er þá ekki sjálfsagt að þjer þvoið aðeins með
FLIK-FLAK.
FLIK-FLAK er algerlega óskaðlegt, bæði fyrir
hendurnar og þvottinn; það uppleysir öll óhrein-
indi á ótrúlega stuttum tíma — og það er sótt-
hreinsandi.
Hvort sem þjer þvoið strigapoka eða silkisokka,
er FLIK-FLAK besta þvottaefnið.
Guy annars með, Tony, og hvert ætlar þú.
að fara með okkur?“
„Jú, Guy kemur með okkur. Hann er sem
stendur að skoða björgunarvesti. Hvað segir j
þú um Buenos Aires, Fanny frænka?“
„Sama er mjer“, svaraði lafði Jocelyn.
„Jeg veit ekkert annað um þá borg, en það,
að þú berð nafnið skakt fram. Hvenær á svo
að leggja af stað?“
„Þegar þjer hentar best“, svaraði Tony
göf ugmannlega.
Lafði Jocelyn hugsaði sig um stundarkorn.
„Jeg held að jeg geti orðið tilbúin eftir átta
daga. Það er ekki vert að bíða íengur ef da
Freitas skyldi komast eftir því, bvar Isabella
beldur til“.
„Eftir átta daga“, endurtók Tony. „Jeg
skal síma til Simons um að vera þá tilbú-
inn. Við getum ekið þangað öll í einu, i stóra
bilnum“.
„Jeg held að best væri að þú kæmir ekki
hingað meðan stendur á þessu, Tony“, sagði
lafði Jocelyn. „Það má búast við því að þeir
haldi vörð um þig til að reyna að finna Isa-
bellu“.
.„Því miður hefur þú vafalaust á rjettu að
standa, Fanny frænka, en það verður mjög
leiðinlegt að mega ekki koma hingað svona
lengi“, sagði Tony dálítið beisklega. „Jeg er
orðinn vanur Isabellu og mjer er sárilla við
alla nýbreytni“.
„Þú hefur ekki nema gott af því“, sagði
lafði Jocelyn ákveðin. „Þú ert orðinn svo
vanur því að fá alt, sem þú bendir á, að þú
lilýtur að vera orðinn leiður á þvi“. Hún
sneri sjer að Isabellu.
„Þjer getið ávalt símað til hans, ef yður
leiðist að tala við gamla kerlingu".
Isabella brosti: „Jeg er hrædd um að jeg
bíði ekki svo lengi, því ef jeg gerði það, þá
er jeg hrædd um að jeg talaði aldrei við
Tony frænda“.
XV.
„Brjef til þín,“ sagði Guy. „Frá Livadiu“.
„Það er frá Jimmy“, sagði Tony, og opn-
aði brjefið. Hann hagræddi sjer i stólnum og
breiddi úr brjefinu. Það var á þessa leið:
Bilgeymslan „Anglais“
Praca D. Porto,
Portrigo.
Kæri Tony!
Mjer fanst það bæði vingjarnlegt og óvænt
að þú skyldir svara brjefi mínu, einkum eft-
ir að þrír mánuðir voru liðnir frá því að þú
fjekst það. Það ar auðsjeð að þú ert að verða
framtakssamur með aldrinum, ef til vill eru
þetta aðeins áhrif frá ungu og laglegu „vin-
konunni" þinni, sem hefir svo mikinn ábuga
á stjórnmálum Livadiu? En nú er best að
reyna að svara spurningum þínum. Hið eina
áreiðanlega um framtíðina, er það að hjer
verður innan skamms ógurlegt uppþot. Það
er opinbert lejmdarmál að konungssinnar
safna nú liði um land alt, og mikill hluti af
foringjum hersins er á þeirra bandi. I suð-
urhluta landsins virðist einnig vera öflugur
flokkur, sem heldur fast við bina grein ætt-
arinnar — eftirkomendur drykkjuræfilsins
don Francesco — bverjir sem þeir annars
kunna að vera.
Jeg bef engan ábuga á þessum flokkum.
Jeg ímynda mjer að Evrópa hefði best af
því að þeir skæru bvor annan á báls, að und-
antéknum gamla forsetanum, sem er lielm-
ingi skárri en hinir. Hann befir vaðið fyrir
neðan sig, og þegar ólætin byrja þá hypjar
bann sig burtu í kjTþey.
Jeg var slingheppinn núna nýlega. .Teg
seldi innlendu fjelagi fyrirtæki mrtt fyrir
mörg þúsund, og er nú forstjóri þess með
fimm hundruð punda árslaunum, ásamt
bagnaðaruppbót. Hjer í Livadiu þýðir bagn-
aðaruppbót það sem hægt er að flá af við-
skiftavinunum, og á hinn bóginn stela frá
yfirboðurum sínum.
Það er fallega gert af þjer að bjóða mjer
þetta fyrirtæki í Piccadilly, en jeg vil ekki
vera með í því fyr en jeg get lagt í það
nokkra peninga. Alt sem jeg á, sem stendur,
verður að ganga til minna kæru og þolin-
móðu skuldheimtumanna. — Jeg segi ekki,
guð blessi þá. En ef þú gætir haldið stöðunni
lausri í eitt ár eða svo —; jeg vona að jeg
verði þá búinn að svíkja svo 'mikið út á bif-
reiðageymslunni „Anglais“ að jeg geti borg-
að skuldir mínar — þá skal jeg með ánægju
koma og leika við þig knattborðsleik.
Berðu Guy kveðju mina. — Hann er víst
sami æringinn ennþá — og þeim öðrum úr
óaldarflokknum, sem ennþá rnuna eftir mjer.
Þinn vinur,
Jimmy.
Gefið ut í felustað vorum hinn þriðja dag
bins fimta mánaðar á öðru útlegðarári
voru. — ■----—
Tony rjetti Guy brjefið, og las bann það
íljótlega. „Erviðleikarnir virðast ekki hafa
unnið bug á ofstopa hans“, sagði hann í á-
vítunartón.
„Vonandi ekki“, sagði Tonjr. „Sigraður
.Timmy væri eins og vængstífður erkiengill1.
„Að minsta kosti ber brjefinu saman við
])að sem Congosta sagði þjer“, sagði Guy.
Tony kinkaði kolli. „Þetta virðist vera á
braðri ferð, sem stendur. Da Freitas ætlar
sjer víst að varpa sprengikúlunni undir eins
og brúðkaupið er um garð gengið“.
„Mjer þykir vænt um að Isabella er far-
inn frá frú Spalding“,sagði Guy. „.Teg sef ekki
rólega fyr en hún er komin út á ,,„Betty“ “.
„.Tæja. — Það er nú ekki svo langt þangað
til; en í öllu falli býst jeg við að benni sje
óbætt í Chester Square. Fanny frænka lileyp-
ir benni ekkert út, og enginn befir tekið eft-
ir njósnurum þar í kring“.
„Jeg vildi óska þess að við vissum nú bvað
da Freilas befir í byggju“, sagði Guy.
„.Teg reiði mig mest á Molly“, sagði Tony.
„Hún bað mig að heimsækja sig i dag. Ann-
ars finst mjer tími kominn til þess að Con-
gosta geri vart við sig“. Hann ýtti stólnum
aftur á bak og stcið upp. „Jeg fer beina leið