Fálkinn - 05.11.1932, Blaðsíða 12
12
FÁLKINN
------ VIKURITIÐ ----------------
Úlkomið:
I. Sabatini: Hetnd , . . 3.80
II. Bridges: Rauða húsið . 3.00
III. — Strokumaður 4.00
IV. Horler: Dr. Vivant . . 3.00
V. C. Hamilton: Hneyksli . 4.00
Ph. Oppenheim: Leyniskjölin3.00
Zane Grey: Ljóssporið . . 4.00
í prentun:
Sabatini: Launsonur.
Biðjið bóksala þann, sem þjer
skiftið við, um bækurnar.
Fyrir eina
40 aura á viku
Getur þú veitt þjer og heim-
ili þinu bestu ðnægju tvo
daga vikunnar, laugardag og
sunnudag. Ekkert blað er
skemtilegra og fróðlegra en
SFINXiNN RAUF
ÞÖGNINA.—
Besta ástarsagan.
Fæst hjá bóksölum og á
afgreiðslu FÁLKANS,
Bankastræti 3.
Send burðargjaldsfrítt gegn
póstkröfu um alt land.
Verð fjórar krónur.
Islensk
kaupi jeg
ávalt
hæstaverði
Gisli Sigurbjörnsson,
Lækjargötu 2. Sími 1292.
í Hvinsdal í Noregi gekk nýlega
92 ára gamall karl í heilagt hjóna-
band. Brúðurin er 45 ára. Gamli
maðurinn hefir verið giftur þrisvar
sinnum áður og misti síðustu kon-
una fyrir einu ári. En síðasta kon-
an, sem aldrei hefir verið gift áður
segir, að hún hafi aldrei orðið eins
ástfangin á æfi sinni eins og i mann-
inum sínum — þó hann sje kom-
inn á tíræðisaldurinn.
Fyrir kvenfólkið.
Falleg börn,
/ Englandi var nýlega stofnað lil
sýningar á ungbörnum og verðlaun
veitt þeim, sem þóttu fríðust, hraust-
legust og best vaxin. Hjerna á mynd-
inni sjást drengir þrír, sem verð-
laun fengu. Drengurinn til vinslri
fjekk fyrstu verðlaun, sá í miðju
önnur verðlaun og drengurinn lil
hsegri þriðju verðlaun.
Best í heimi.
Enskt kvennablað bað nýlega
ýmsa kunna lesendur sína að svara
því, hvað þeim fyndist mest til um
í heiminum. Meðal þeirra sem svör-
uðu var ein af allra kunnustu leik-
konum Englands, miss Phyllis Neil-
son-Terry, sem svaraði á þessa leið:
„Jeg liefi óskað mjer peninga, jeg
hefi óskað mjer frægðar, jeg hefi
óskað mjer himnaríkis á jörðu! Jeg
skammast mín ekki fyrir að segja
þetta, vegna þess að flestir óska sjer
þess, sem þeir ekki hafa þá stund-
ina. Nú hefi jeg fengið tvent það
íyrstnefnda, en j)ó að jeg vilji eng-
an veginn ge'ra iítið peningum og
gildi þeirra, þá veit jeg þó, að
hvorki frægð nje auðæfi geta skap-
að ánægju. — En það sem jeg held
að mest sje vert um af öllu er það
að hafa starf, sem tekur allan hug
manns og í því efni er jeg ein af
þeim gæfusömu. Þó veit jeg að það
er margt fleira sem mikið er um
vert, t. d. gamansemin; trúið mjer
til: maður getur þolað mikið ef mað-
ur hefir ofurlítið af gletni innan-
brjósts.
Og svo er mikilsvert um l)að, að
liafa huga og auga opið fyrir hinu
smávægilega, sem gleður i veröld-
inni: að anda að sjer áhrifum ljóss,
lita, fegurðar og hamingju, sem mað-
ur rekst á svo að segja daglega —
og vel að merkja að geta glaðst yfir
l>ví, þó að það sjeu aðrir sem njóta
þess en ekki maður sjálfur, án þess
að fara að andvarpa yfir því, að
þetla sje ekki sitt. Það þarf ekki að
vera nema svolitið blóm, það getur
verið dýrmætur kjörgripur, fallegl
barn eða nýtrúlofað hjónaleysi;
svona fegurðar- og gæfuáhrif hlýja
hiartanu, svo að maður lyftist upp
fyrir það, sem máske þrengir að
því í þann svipinn.
Að Jiekkja og kannast við sitt eig-
ið liugarfar er líka einkar nauðsyn-
iegt til þess að hlotnast ánægju og
jafnvægi. — Maður verður umfram
alt að vita, hve langt hæfiieiki sjálfs
manns, til þess að vera þolinmóður,
iniskunnsamur og nærgætinn nær,
svo að maður geti í tíma stöðvað
sjálfan sig eða aðra. — Að þekkja
takmörk sjálfs sín er skilyrði fyrir
jafnvægi og samræmi, en það eru
hvorttveggja mikilsverðir hlutir í
tilverunni.
----x----
Z E B O
gerir ofna og
eldavjelar skín-
andi fallegar.
Hraðvirkur Gljá-
, dimmur og
blæfallegur
Fæsl í öllum verslunum.
:
Vátryggingarfjelagið NYE j
DANSKE siofnað 186* tekur [
að sjer LÍFTFYGGINGAR {
og BRUNaTRYGGINGAR
allskonar með bestu vá-
Iryggingarkjörum.
Aðalskrifstofa fyrir Island:
Sigfús Sighvaisson,
Amtmannsstíg 2.
•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•
ÞEGAR HÁRIÐ GRÁNAR
GF SNÉMMA
Margir eru sammála um, að hvitt
hár fari vel við unalegt andiit með
frísklegum hörundslit, en af því að
breytingin á háralitnum, frá dökku
og i hvítl þykir óviðfeldin með m
hún er að ganga um garð, er ekken
við þvi að segja, að kvenfólkið verji
svoditlu fje og fyrirhöfn til þess að
l.alda sinum upprunalega háralit i
lengstu lög.
Það úrræði stendur altaf cpið að
lita hárið, en áður en maður byrjar
því, verður maður að gera sjer
Ijóst, að ef maður byrjar á annafc
Lorð verður maður að halda áfram
— ef ekki alla æfi, þá að minsta
kosti þangað til maður er orðinn
svo gamall, að gráu hárin eru talin
hæfa andlilinu betur. Það er óneit-
anlegt að hárið er ljótt meðan gráu
hárin gera það „skjótt“. Og nú á
timum verður ekki sagt, að hár-
litun sje skaðleg, því að nú er farið
að framleiða skaðlausa hárliti og
víðast hvar völ á fólki, sem kann að
lita hárið.
En vilji fólk ekki lita hárið, þá er
sú leið altaf til að „tóna“ það, þ.
e. a. s. skola það eftir þvottinn. Er
gott að nota kamillute fyrir ljóst hár
og „Henna“ í'yrir dökt. Þetta hvort-
Iveggja gefur hárinu fallegan gljáa,
ljósa hárinu gyltan en dökka hárinu
rauðleitan og felur gráu hárin.
„Henna“ er til bæði sem duft og i
plötum. Það fyrnefnda er fyrsl
hrært út í miklu heitu vatni, svo að
úr því verður deig og er það lagt
á hárið og látið liggja við það kor-
tjer til hálftima eftir þvi hvaða gljáa
maður vill fá á hárið; síðan er hár-
ið þvegið á venjulegan hátt. Ef plöl-
urnar eru notaðar eru þær soðnar
við hægan eld í vatni og vatnið síð-
an síjað frá og notað. — Kamillu-
laufin eru soðin — hnefafylli í Vi
lítra af vatni — á sama hátt, en sje
hárið mjög grátt verður að nota
meira af laufinu og það er soðið
í óemailjeruðum járnpotti þangað
til vatnið er orðið svart eins og
kal’fi. Vitanlega verður að þvo hár-
ið áður en svona litarefni eru not-
uð, j)ví að engin fila má vera i hár-
inu. Flest liár prýkkar við að fá á
sig gljáa og eins er gott að nugga
hárrótina með nokkrum dropum
af hreinni olivenolíu, svo að hör-
undið verði ekki of þurt og fari að
ruynda flösu.