Fálkinn - 18.03.1933, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvœmdastj.: SvavarHjaltested.
Aöalskrifstofa:
Bamcastræti 3, Reykjavík. Simi 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—7.
Skrifstofa í Oslo:
A n t o n S c h j ö t li s g a d e 14.
Blaðið kemur úl hvern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankaslræti 3.
Skradðaraþankar.
,,Á morgun, segir hinn lati.“ En
það eru fleiri en þeir, sem alment
eru kallaðir letingjar, sem fresta því
Ij 1 morguns, sem þeir gefa gert i dag
og eiga að gera i dag'.
I'að getur stundum verið gott að
skjóta málum á frest. En liversu
lengi hægt sje að skjóta máli á fresl
án þess að spilla málinu, er vitan-
lega undir aðstæðum komið. Hjer á
landi eru það tvær andstæður: flaust-
ur og seinlæti, sem virðast eiga best
ílökin i þjóðinni, en frernur lítið
sjest af því, sem á milli liggur.
I’að þarf ekki að kvarta yfir því,
að hjer sje eigi nóg af flaustursverk-
unum í almennu þjóðlifi. Svo mikið
er hjer af vanhugsuðum verkum,
knúðum fram í flýti og með ónægri
yfirvegun að þeir sem vilja halda
sjer við spakmælið „festina lente“ —
flýttu þjer hægt — hafa mikið til
síns máís. en einmitt þetta spakmæli
segir sannleikann um, að maður eigi
ekki að draga á langinn. Menn eiga
að hraða liverju máli, en menn mega
ekki flana að því. Eða: menn eiga
aidrei að flýta sjer svo mikið, að
það komi fum á þá. „Aldrei skildi
seinn maður flýta sjer“, segir annað
máltæki — og er sprottið af reynsl-
unni á því, að þegar maður flýtir sjer
umfram það sem geta hans leyfir, þá
vinst honum ver en ef hann færi
hægar.
En svo kemur hin andstæðan —
mennirnir sem ekki skjóta málunum
á langinn til þess að hugleiða þau
og undirbúa ákvörðun sina, heldur
til þess að reyna að svæfa málið,
fyrir sjer eða öðrum. Menn sem eru
svo ólireinskilnir, að þeir vilja ekki
koma til dyranna eins og þeir eru
klæddir vilja livorki segja já eða
nei, heldur aðeins segja, að þeir vilji
hugsa málið. Það er í mjög fáum til-
feltum, sem þeir gera einmitt þetta:
að lmgsa. Þeir stinga sjálfum sjer
svefnþorn í málinu og það endist
þangað til þeir eru krafðir á ný, og
þá eru þeir manna vísastir til að
segja, að þeir hafi hugsað svo mikið
um þetía mikla mál, sem í hlut á
(hvort sem það er nú stórmál eða
smávægilegt), að það hafi vaxið svo
í Imga þeirra, að nú standi þeir
raunverulega. fjær fullnaðardóminum
en þeir gerðu í öndverðu. Og svo eru
þeir altaf að hugsa! Áfram og áfram
en aldrei kemur niðurstaðan. Þeir
verða aldrei búnir að hugsa.
Og málið sofnar og deyr um stuiul
— rís upp aftur, deyr aftur, þangað
lil forvígismennirnir liætta að tala
við þessa „hugsandi“ menn og gera
það sem þeifn sýnist.
40 ára stýrimannsafmæli.
Myndin hjer að ofan er af fjórum
mönn.um, sem mikið koma við sjó-
menskúsögu Reykjavíkur og er birt i
tilefni af því, að núna 8. mars voru
liðin fjörutíu ár síðan þeir útskrif-
uðust af Stýrimannaskólanum í
Reykjavík. Með lögum frá 1890 var
breyft skipulagi á skólanum og hann
gerður að opinberum skóla og út-
skrifaði hann stýrimenn þá árið eft-
ir, en í mars 1893 útskrifuðust þeir
fyrstu, sem höfðu setið allan skóla-
tímann eftir nýju reglugerðinni. Voru
það þessir fjórir, sem á myndinni
sjást, nefnilega (talið frá vinstri):
Kristinn Magnússon, Þorsteinn Þor-
steinsson í Þórshamri, Pjetur Ingjalds
son skipstjóri og Þorvaldur Jónsson
netagerðarmaður en tveir eru dánir,
Einar Ketilsson og Jón Þórðarson
frá Ráðagerði. Fylgdu p’rófi þessu
ineiri rjettindi en áður og nú fóru
íslenskir farmenn að sigla skipum
milli landa, án þess að þurfa að leita
erlendra skóla. Próf það sem inn-
leitt var með lögunum frá 1890 svar-
ar til hins svonefnda minna prófs nú,
en opnaði þó leiðina til þess að geta
siglt skipum milli landa. Munu þeir
Kristinn Magnússon og Hjalti Jóns-
son hafa fengið fyrstir leyfi til að
sigla milli landa, þeirra íslenskra
farmanna, sem stundað hafa nám sitt
hjer á landi.
Ekkjufrú Olivie M. Guðmunds-
son vei'ður 75 ára 21. þ. m.
Frú Guðríður Þórðardáttir,
Fjölnisveg 9, varð 50 ára í gær.
HEILBRIGÐl FEGURÐ OG
BIFREIÐAR.
Nýlega var opnuð i „Forum“ í
Kaupmannahöfn sýning á bifreiðum
og önnur, sem kölluð er „Heilbrigði
og fegurð", var opnuð um sama leiti
i Iðnaðarmannahöllinni. Tvídálka
myndin sem hjer fylgir, er tekin við
opnun bifreiðasýningarinnar og sjást
þar Friðrik krónprins, sem er vernd-
ari sýningarinnar og Axel prins á
bak við hann, en fremst á myndinni
sjest Hans Lystrup, bifreiðaheild-
sali, við liliðina á krónprinsinum.
Hin myiidin er tekin á sýningunni í
Iðnaðarmannahöllinni. Sjest þar
stærsta hárkolla í heimi, og er sagt
að hún vekji mesta athygli allra
þeirra muna, sem eru á þessari sýn-
ingu. Er hárkollan 100 sentimetra
há og þegar stúlkan sem ber þetta
ferlíki á höfðinu fer um sýningar-
salina verður öllum litið á liana og
ferlíkið. Aumingja kvenmaðurinn er
ekki öfundsverður að ganga með
þetta á höfðinu, en það bætir úr, að
það er tekið eftir henni. Líldega mun
hárkollan fremur eiga að teljast til
Stefán Erlendsson bómli í Ytri-
Njarðvík, verður sjötugur 20.
þ. m.
fegurðarinnar en heilbrigðinnar, en
ef alt er eftir þessu á sýningunni
verður manni á að efast um hvort
sýningin beri nafn með rentu.
heitmann’s
kaldur litur til
heimalitunar.
Það er ekkert efamúl,
að bestu gler-
augun fáið þjer
i gleraugna-
2búðinni á Laugaveg 2, hjá
Bruun. Dragið ekki að fá
yður lestrar,- vinnu-, sól- og
hvíldargleraugu á Lvg. 2.