Fálkinn - 30.09.1933, Qupperneq 10

F Á L K I N
— HeyrOu. Umba. SjáOu skritna
manninn þarna. Hann gengur sitj-
andi.
— HeyrOu, mamma. HvaO heit-
ir svona?
— Þaö heitir hrífa, drengur
minn.
— Mig minnir aö hann pabbi
kallaöi þaö alt annaö í gær þegar
hann datt um það.
— Hvaö er þetta? Ertu ekki bú-
inn meÖ heimastílinn minn ennþá?
Heyriö þjer frú, hljóöfæriö
gðar er eins og þaö þgrfti aö
stemma þaö.
— Þjer veröiö að snúa yður til
útvurpsins viövikjandi því.
Matseljan: — / þessu herbergi bjó
frœgur prófessor; hann fjekst viö
aö rannsaka sprengiefni.
Leigjandinn: — Nú, og þessir
blettir í loftinu eru kannske leifar
af sprengiefninu?
— Það eru leifarnar af prófes-
S k r f 11 u r.
Adamson vinnur
ftjrir gíg.
Adamson
250

— Má jeg spyrja, lwaö gengur
aö yður Olsen?
— Hringekjueigandinn skuldaöi
mjer 22 kr.■ og 50 og svo varö jeg
aö alca fyrir peningana.
Þegar Þverfer var að œfa sig
nndir ferðina til Vestmannaeyja.
Frúin: — Heyriö þjer María,
hversvégna í ósköpunum þurkið
þjer ekki þennan kongulóarvef burt?
. .María: — Jeg hjelt að það væri
útvai'psloftnetiö.
Kennarinn: — / Kína getur maö-
ur, sem dæmdur er til dauða keypl
annan til að deyja í staöinn sinn.
ÞaÖ eru margir fátæklingar, sem
lifa af því aö hlaupa svona i skarö-
iö fyrir aöra.
— Viljið þjer ekki kaupa hentug-
an brjefaopnara.
— Jeg þarf ekki á honum að
halda. Jeg er giftur.
t Allt með íslensknm skipum! ®fi
f