Fálkinn - 03.02.1934, Page 2

2
F Á L K I N N
------ GAMLA BÍÓ ----------
„Maðame Butterflv".
Talmyndaútgáfa í 10 þáttuni
eftir einni af heimsins falleg-
ustu og þektustu ástarsögum
'eftir John L. Long og David
fíelasco.
Aðalhlutverkið leikur af ó-
viðjafnanlegri snitd:
SYLVIA SIDNEY
CARY GRANI)
CHARLTE RUGGLES.
Mynd seni kennir.
EfilLS
PILSNER
BJÓR
MALTÖL
HVÍTÖL.
adur god, nu betn.
Afarsterkur rafall.
Mikið sogmagn.
Verðið nú
Kr. 165.
Fæst hjá
raftækja-
sölum.
ryksugan
SIEMENS TÆKI
------ NÝJABÍO ------------
Veriualendiiigar. '
Talmynd eftir samnefndu leik-
riti gerð af Svensk Filinin-
dustri undir stjórn Gustaf* Ed-
grpn. Aðalhlutverk:
ANNA LISA ERICSSON og
GÖSTA KJELLERTZ.
Heillandi sænsk þjóðarlýsing
nieð töfrablæ hinna ágæstustu
sænsku kvikmynda.
Sýnd um helgina.
SVANA-VITAIIN
smjorlíki
SIRIUS
SÓDAVATN
GOSDRYKKIR,
9 tegundir.
SAFT
LÍKÖRAR, 5 teg.
Nöfnin ,EGILL‘ og ,SIRIUS‘
tryggja gæðin.
H.f. Ölgerðin
Egill Skallagrimssoa
Sími 1090.
Reykjavík.
Fálkinn er besta heimilisblaðið
Samkvæmisskór
B
I MEIR EN l|f
30 LITDM
FrA lArusi
Ier eina íslenska
smjörlíkið, sem
jafngildir sumar-
smjöri að A-fjör-
efnamagni.
Alll með isleitskuin skrpum1 «fi
Hljóm- og talmyndir.
VERMALENDINGAR.
Sænski alþýðuleikurinn „Várm-
lándingerne“ er talinn einn vinsæl-
asti leikurinn í Sviþjóð, leikur, sem
fólk verður áldrei þreytt á að sjá
og heyra. Það er jþvi eðlilegt, að
Svensk Filmindustri rjeðist í þenn-
an leik, eftir að talmyndin kom til
sögunnar og legði á sig bæði fyrir-
höfn og kostnað tii þess að gera
kvikmyndina verðuga eftirmynd
frummyndarinnar. Þetta hefir tek-
ist, og yfir myndinni er einhver
töfrabjarmi sænska sveilalífsns, eins
og menn kannast við úr sögum
Selmu Lagerlöf og af liinum frægu
kvikmyndum Sjöströms og Maurit/
Stiller. En í þessari mynd hljómar
jafnframt hið fagra sænska mál —
hreimfegursta tunga Norðurlanda.
Efni leiksins er ekki frumlegt.
Það er gamla sagan um ástir ríka
sonarins og fálæku dótturinnar, en
])á sögu Jireytist fólk aldrei á að
heyra. Sveinn stórbóndi i Holti vill
gifta Eirík son sinn Brittu dóttur
Óla ríka, sem hefir lánað Sveini
peninga. En Eiríkur, sem stundar
nám i Uppsölum ann Önnu, dóttir
fátæks bónda i nágrenninu og þegar
faðir hans auglýsir trúlofun hans
og Brittu i fjölmennri veislu, þá
mótinælir Eiríkur og tekur Önnu í
faðm sjer. En Sveinn er ekki af
haki dottinn. Þegar Eirikur er far-
inn aftur til Uppsala fer hann ti!
foreldra Önnu og hótar að flæma
þau upp af jörðinni, ef Anna skrifi
ekki Eiríki uppsagnarbréf og segi
honum, að hún hafi trúlofasl vinnu-
manni foreldra sinna, sem hafði
unnið kauplaust í sjö ár, og þóttist
eiga kröfu til hennar. Anna gerir
þetta loks, og í vonbrigðum sínum
lofar Eiríkur föður sínum að giftast
Brittu og biður um lýsingu. En
þetta fellur Önnu þyngra en svo að
hún fái afhorið það og henni liggiir
við sturlun og foreldrar hennar van-
meghast af harmi. Einn dag kemur
Sveinn bóndi til þeirra til þess að
telja þau á að senda Önnu burt áð-
ur en Eiríkur komi heim, svo að
hún espist ekki við að sjá hann. En
meðan Sveinn stendur við nær Anna
í sleða hans og hverfur. Sleðaförin
eru rakin að vök úti á vatninu og
allir telja víst að liún hafi fyrirfarið
sjer. Og nú vaknar loks samviska
Stóra-Sveins og hann iðrast hrapp-
mensku sinnar. En þá kemur fregn-
in um að Anna sje enn á lífi og nú
er ekkert til fyrirstöðu framar að
elskendurnir nái saman. —
Leikurinn, sem myndin er gerð
eftir, er samin af Svíunum Sölve
Cederstrand og Gustaf Edgren og
hefir sá síðarnefndi annast leikstjórn
myndarinnar. Hljómsveitin er undir
forustu Jóns Kámanns. Aðalleikend-
ur í myndinni, elskhugarnir, eru
Gösta Kjellertz og Anna-Lisa Erics-
son, hin forkunnafríða leikkona.
Svein stórbónda leikur Mathias
Taube, en Hilda Bergström leikur
konu hans, og ríka Óla leikur
Arthur Cederberg og Linnea Edgren
Britu dóttur hans. Georg Blomstedt
leikur skrítinn umrenning, en Ivar
Hedquist, einn góðkunnasti „kar-
akterleikari" Svía, og inörgum kunn-
ur úr sænskum kvikmyndum, leik-
ur fátæka bóndann.
Þetta c r mynd, sem tvímælalaust
mun geta sjer vinsældir hjer, svo
framarlega sem smekkurinn er ekki
orðinn gjörhreytlur síðan sænsku
myndirnar af Lagerlöf sögunum
þóttu allra mynda bestar.
Sem aukamynd verður sýnd glím-
an á íslensku vikunni í Stokkhólmi.
„MADAME BUTTERFLY".
Þetta er kvikmynd, sem segir hina
heimsfrægu ástarsögu saklausu jap-
önsku stúlkunnar Cho-Cho-San og
ameriska sjóliðsforingjans Pinker-
ton. Er saga þessi sönn í m örgum
atriðum, en Cho-Cho-San, sem sagan
lætur fremja sjálfsmorð var þó lil
skamms tima á lífi í Japan. Höf-
undurinn sem samdi þessa frægu
ástarsögu heitir John L. Lang, en
David Belasco sanadi leikrit upp úr
sögunni og loks gerði ítalska tón-
skáldið Puccini hina heimsfrægu
óperu sína upp úr sögunni, og það
er óperan, sem hefir aflað sögunni
heimfrægðar.
Cho-Cho-San er af góðum ættuni
og forkunnar fögur en missir föður
sinn og eignir og ræðst í tehús hjá
Garo hjúskaparmiðlara, sem lofar
henni góðu gjaforði. Tiginn Japani,
Yamadari að nafni er farinn að
draga sig eftir henni, en þá kemur
ainerikönsk flodadeild i borgina og
Cho-Cho-San kynnist Pinkerton liðs-
foringja á einu skipinu og Burton
vini hans og fella þau hugi saman.
Tehúseigandinn reiðist Cho-Cho-San
út af þessu, því að hann hefir átt
að fá þóknun fyrir að útvega Yama-
dory stúlkuna. Pinkerlon giftist
henni, þrátt fyrir að hann er trú-
lofaður i Ameríku, þvi vinur hans
segir honum að japanskt hjóna-
band gangi úr gildi, undir eins og
maðurinn fari frá konunni.
Þau lifa saman í sælu nokkra mán-
uði og Pinkerton kallar hána aldrei
annað en „Butterfly“ (fiðrildið)
eftir að hann hefir komist að þvi,
að það er rjett þýðing á hinu jap-
anska nafni hennar. En svo líður
að því að flotadeildin á að hverfa
heim til Bandaríkjanna aftur. Pink-
erton kemur sjer eigi til að segja
konunni að hann verði að skilja við
hana, en hún frjettir það úr annari
átt. En svo huggar hún sig við það,
að hann muni koma aftur, uin það
leyti sem rauðbrystingurinn i garð-
inum lijá þeim byggi sjer hreiður
á ný. Pinkerton fer og timinn liður.
Þrisvar sinnum byggir rauðbrysting-
urinn sjer hreiður og enn er Pinker-
ton eklci kominn. En Cho-Cho-San
bíður og þráir. Hún hefir alið hon-
um son missiri eftir að hann fór og
nú er drengurinn hálfs þriðja árs.
En Pinkerton heldur að japanska
konan hafi gleymt honuiii, enda hef-
ir hann aldrei tekið hjónabandið
alvartega. Hann giftist unnustu sinni
í Bandarikjunum og æfintýrið í
Japan er orðið honum eins og fjar-
lægur draumur. En eftir þrjú ár
vill svo til að hann kemur til jap-
anska bæjarins í heimsókn. Ameríski
konsúllinn á staðnum, segir honum
að „Butterfly" biði jafnan eftir hon-
um. Samvisku sinnar vegna fer hann
til hennar og segir henni upp alla
sögu. Hún tekur tíðindunum með
Framh. á bls. 15.
I