Fálkinn


Fálkinn - 10.08.1935, Blaðsíða 14

Fálkinn - 10.08.1935, Blaðsíða 14
14 F Á L K 1 N N HÁTÍÐ VERSLUNARMANNA. Framh. af bls. 3. tiðin með þvi, að Eggert Briem frá Viðey flutti eriiuli að Lögbergi Er Eggert manna fróðastur um stað- inn að fornu og hefir komið fram með nýja kenningu því viðvíkjandi, hvar Lögberg hafi verið og hvermg tilhögun hafi verið á þinghaldi td forna. Var áheyrendum bæði ánægja og fróðleikur að hlusta á mál hans. Margir nýjir gestir höfðu þá bæst í höpinn, j)ví alt frá -því snemma á sunnudagsmorgun og fram á miðj- an dag var óslitinn straumur af nýj- um gestum austur, svo að talið er, að síðari hluta dags hafi verið stadd ir á Þingvelli altað fimm þúsunci manna, og er það mesti mannfjöldi, sem nokkurntíma hefir verið stadd- ur á Þingvelli, þegar frá er skilin Alþingishátiðin 1930. Stóðu áheyr- endur í Almannagjá, er þeir hlýddu á ræðu Eggerts og heyrðist mál hans mæta vel, þvi að bjargið hafði hann sem baksvið og endurvarp þess er gott. Hið sama reyndist Karlakóri K. F. U. M. — söngur þess undan Lögbergi ómaði vel í gjánni. Trufl- un var nokkur af umferð bifreiða meðan á samkomunni stóð og var það hið eina, sem á bjátaði. Saga Reykjavíknr i myndum. Eins og kunnugt er ýmsum, en þó ekki nægilega mörgum Reyk- víkingum, var fyrir nokkru stofn- að fjelag hjer i Reykjavík, með því markmiði, að safna heimildum við- víkjandi landnámi Ingólfs Arnarson- ar og sögu þess, eigi aðeins að fornu heldur alt fram á þennan dag, með því markmiði að varðveita frá glöt- un alt það, sem að haldi gæti kom- ið siðari tímum til upplýsinga eft- irkomendunum um þetta sjerstaka svæði landsins. Er tilgangur fje- lagsins sá, að koma smám saman á prent þvi, sem einhverju varðar um landnám Ingólfs að fornu og nýju, bæði i máli og rayndum, og safna Um hádegisbil var samkomu þess- ari á Lögbergi iokið og var nú langt matarhlje. En kl. 3 hjelt Karlakór K. F. U. M. samsöng i Almannagjá, að viðstödduin gifurlegum mann- fjölda. En nú fór að koma ókyrð á fólk- ið og straumur að myndast inn í Bolabás. Þar skyldi knattspyrna háð kl. 5 milli starfsmanna heildsala og smásala og biðu margir þess leiks með eftirvæntingu, þvi að vitanlegt er,að ýmsir hinir fræknustu knatt- spyrnumenn Rvíkur eru einmitt úr hópi verslunarmanna. Þá dró það ekki úr, að um veglegan grip var að tefla, fagran bikar, sem Heildversl- un Ó. Johnson & Kaaber hafði gefið, og um skal kept árlega á hátíð versl- unarmanna. Til algerrar eignar verð- ur að vinna bikarinn jjrisvar í röð eða fimm sinnum alls. Leikar fóru svo að lið smásala vann sigur, með þremur mörkum gegn tveimur, og afhenti Egill Guttormsson, form. Verslunarmannafjel. Rvikur bikar- inn að leikslokum. Síðan var haldið á ný á Þingvöll og varð brátt mann- margt kringum Valhöll og veitinga- tjöldin. Kl. 9 um kvöldið hófst dansleikur í Valhöll og komust þar að færri en vildu, þó húsakynni sjeu stór. Stóð á einn stað heiinildum, sem hjer að •lúta. Fjelagið hefir nú koinið opinber- lega fram gagnvart almenningi, með því að opna sýningu á myndum frá Reykjavík, gömlum og nýjum, þ. e. a. s. frá þeim tíma að Reykjavík öðlaðist kaupstaðarrjettindi fyrst allra bæja á landi hjer, árið 1786. Er sýning þessi mjög mikill fræði- þáttur um sögu Reykjavíkurbæjar, eins og hún var fyrir hundrað ár- um og á ýmsum tímum liðinna 150 ára. Sýningin er í Barnaskóla Reykja vikur hinum eldri og eru þar Jjrjár slofur alsettar þessum sögulegu myndum, sem ýmist eru teikningar, málverk eða ljósmyndir. Sjerstaka athygli á sýningu þessari vekja myndir dr. Jóns biskups Helgasonar, sem er málari góður, J)ó fáir viti, og hefir látið það vera kærasta við- fangsefni sitt, í hjáverkum, að varð- veita frá glötun alt ])að, sem á ein- hann yfir til kl. 2, en flugeldasýning var á miðnætti um kvöldið. Þessi fjölmennasta hátíð verslun- manna fór vel fram og skemtilega að öllu því, sem í mannanna valdi stendur. Og veðurguðirnir voru henni hliðhollir framan af, þó að sú hollusta færi út mn þúfur á mánudagsnóttina. Laugardagskvöld var eitt hið fegursta, sem komið hefir hjer syðra á þessu sumri og sunnudag var hægt veður og gott, þó sólar nyti næsta lítið. En á mánu- dagsnótt gerði slagveður og varð J)á mörgum lítt svefnsamt i tjöldunum. Hjelt þvi fjöldi fólks til Reykjavík- ur á mánudagsmorgunn, eftir því sem ])ar fjekst. Aðrir biðu til kvölds og fengu besta veður seinni partinn og dönsuðu út hátíðina áður en þeir lögðu heim. En vegna veðursins á mánudagsmorguninn varð ekkert al þeirri skemtun, sem fyrirhuguð hafði verið þann dag, skemtigöngu á nálæg fjöll, svo sem Súlur, Ár- mannsfell, Hrafnabjörg og Arnarfell og siglingum um vatnið. — Hátíða- lokin voru kl. 11 'á mánudagskvöld, er flugeldar tilkyntu, að nú væri hinni lengstu hátíð verslunarmanna — og hinni fyrstu á Þingvelli — lokið. hvern hátt snertir sögu Reykjavíkur, og mun vera raunfróðástur um hana, allra núlifandi manna. Þarna er og fjöldi ljósmynda, bæði eldri og yngri, sem á einhvern hátt hafa þýðingu fyrir sögu Reykjavíkur. Og yfirleitt má uin sýningu þessa segja, að hún sje einhver sú mesta fróð- leikssýning, sem völ hefir verið á í höfuðstaðnum, bæði fyr og síðar, uni alt sem varðar staðinn sjálfan. Tvímælalaust er til hjá ýmsu fólki fjoldi mynda, sem gætu veitt ómet- anlega aðstoð þeim, sem vilja kynn- ast því hvernig bærinn og ýmsir hlutar hans hafa verið útlits á ýms- um tímum. Það fólk á sjerstakt er- indi á sýninguna, til þess að sjá hvað þar jer, og hvaða skörð þarf að fylla. Svo leggur það til málanna það, sem það hefir, ef eitthvað er. Á þann hátt varðveitist fyrir alla eftirkomendur fullkomið heimilis- safn, sem ekki verður metið til NÚ TALAR ÍSLAND VIÐ UMHEIMINN! Framh. af bls. 5. áskapað þjóðinni. Önnur kveðja barst „Fálkanum" frá N. Hasá- ger aðalritstjóra „Politiken“. I viðtali, sem „Fálkinn“ átti við hann, Ijet hann þá ósk í ljós, að talsamhandið mætti m. a. verða til þess, að eyða misskiln- ingi, sem ávalt gæti komið upp milli samhandsþjóðanna, sakir fjarlægðar og vantandi perstinu legs samhands milli einstakl- inganna. Hjeldust samtölin óslitin á- fram fram eftir öllum degi. Og allir þeir sem áttu kost á, að eyna þetta nýja samband, undruðust hve skýrt heyrðist og hve einfaldlega sambandið fjekst. Talið heyrðist miklu greinilegar en oft á stuttum landsímafjarlægðum. Það var eins og maður væri að tala við Hafnarfjörð eða vestur í bæ. íslendingar hafa með opnun talstöðvarinnar við útlönd kynst nýjum og merkilegum sigiá mannsandans. Og það mun ósk og von allra góðra manna að hið nýja samband verði til þess, styðja þjóðina í framsókn sinni til hetri og farsælli tíma og verða iyftistöng hennar i allri menning og auknu sam- starfi við aðrar þjóðir. ----- ----------- BARNSRÁNH). Frh. af bls. 11. ið ekki gera hundinum mein, —- það er hann Spott, gamli kuna- ingi minnl — Barnið mittl Elsku barnið mitt! hrópaði bóndinn og ruddist inn á sviðið. Hann tók Karen i faðm sjer og sem snöggvast starði hún undrandi á ókunna manninn, en þekti brátt aftur föður sinn og vafði handleggjunum uin hálsinn á honum og grjet af gleði. Hún hjelt dauðahaldi utan um hann, eins og hún væri hrædd við, að inissa' af honum aftur. Löks náði faðirinn sjer aftui eftir geðhrifin og skýrði fólkinh frá hvernig í öllu lægi. Og Spott, sem verið hafði í mestu lifshættu, var nú dáður af öllum viðstöddum. Leiktrúðaforinginn var sóttur inn, ."kjálfandi al' hræðslu, og játaði á sig hermdarverkið, en Spott bar vitni með því að gelta. Og svo var hrappurinn afhentur lögreglunni. Það var gælusamur inaður, sem kom heim til sín aftur með týnda dóttur sína. Spott hljóp á undan til ])ess að boða komu þeirra og segja húsmóðurinni frá því, sem hann hefði afrekað i ferðinni, og hvernig hann hefði hefnt sín á vondu sígaununum, sem rændu henni Karen. Tóta frœnka. peningá, þegar stundir líða fram. — Sýningin er opin á degi hvérj- um kl. 2—8 og er inngangur úm að- aldyrnar á norðurálinu skólans, frá Lækjargötu. Amalie Earheart hefir undanfar- ið haft met í þvi að fljúga milli austur- og vesturstrandar Banda- ríkjanna og er sú vegalengd um 3000 enskar mílur. Nú hefir önn- ur kona rutt þessu meti og flogið sömu vegalengd á 18 tímum og 20 mínútum. Nýi methafinn heitir Laura Ingalls.

x

Fálkinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.